هیپوآدرنوکورتیکیسم/بیماری آدیسون در سگ ها: راهنمای جامع

معرفی

هیپوآدرنوکورتیکیسم، همچنین به عنوان بیماری آدیسون شناخته می شود، وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که غدد فوق کلیوی هورمون های حیاتی کافی تولید نمی کنند. در این مقاله، نگاهی عمیق به علل، علائم، روش‌های تشخیصی و گزینه‌های درمانی بیماری آدیسون در سگ‌ها خواهیم داشت.

(C) https://westiefoundation.org/westie-health-issues

علل بیماری آدیسون در سگ ها

علت اصلی بیماری آدیسون یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به قشر غدد فوق کلیوی حمله کرده و آن را از بین می برد. این بدان معناست که غدد آدرنال نمی توانند کورتیزول و آلدوسترون کافی تولید کنند که برای متابولیسم، تنظیم فشار خون، تعادل مایعات و الکترولیت ها و پاسخ به استرس ضروری هستند.

در موارد نادر، علل دیگری مانند جراحات، عوارض جانبی داروها، عفونت ها یا تومورها می توانند عملکرد قشر آدرنال را مختل کرده و منجر به بیماری آدیسون شوند.

علائم بیماری آدیسون در سگ ها

علائم بیماری آدیسون اغلب غیر اختصاصی هستند و ممکن است شبیه علائم بیماری های دیگر باشند. شایع ترین علائم عبارتند از:

• از دست دادن اشتها
• بی حالی و ضعف
• استفراغ و اسهال (احتمالاً خونی)
• کاهش وزن
• لرزش، انقباض عضلانی یا سفتی عضلانی
• افسردگی
• کم آبی (خشک شدن)

تشخیص بیماری آدیسون در سگ ها

تشخیص بیماری آدیسون به دلیل علائم غیر اختصاصی ممکن است دشوار باشد. معمولاً چندین آزمایش خون برای رد سایر شرایط و تأیید تشخیص انجام می شود. آزمایش خون معمولی که تغییرات در سطوح الکترولیت سدیم و پتاسیم را نشان می دهد ممکن است نشان دهنده بیماری آدیسون باشد.

تست تحریک ACTH استاندارد طلایی برای تشخیص بیماری آدیسون است. در این آزمایش، به سگ ACTH مصنوعی (هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک) داده می شود تا تولید هورمون توسط غدد فوق کلیوی را تحریک کند. پاسخ هورمونی ناکافی نشان دهنده بیماری آدیسون است.

درمان بیماری آدیسون در سگ ها

اگرچه بیماری آدیسون قابل درمان نیست، اما این بیماری را می توان با درمان جایگزین هورمونی مادام العمر به خوبی کنترل کرد. درمان شامل تجویز داروهایی است که جایگزین کورتیزول و آلدوسترون می شوند، مانند گلوکوکورتیکوئیدها و مینرالوکورتیکوئیدها.

نظارت دقیق و تنظیم دوز دارو برای اطمینان از درمان بهینه برای سگ آسیب دیده مورد نیاز است. در مرحله اولیه درمان، معاینات معمولاً در 10 روز، 4 هفته، 8 هفته و 12 هفته انجام می شود. هنگامی که سگ به خوبی با دارو سازگار شد، بررسی های بیشتر هر 4 تا 6 ماه توصیه می شود.

با درمان مناسب، سگ های مبتلا به بیماری آدیسون می توانند امید به زندگی و کیفیت زندگی طبیعی داشته باشند. با این حال، مهم است که مراقب علائم بحران آدیسون باشید، که می تواند ناشی از استرس های ناگهانی یا هورمون درمانی ناکافی باشد. بحران آدیسون یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که نیاز به مراقبت فوری دامپزشکی دارد.

مدیریت و مراقبت طولانی مدت از سگ های مبتلا به بیماری آدیسون

درمان موفقیت‌آمیز سگ‌های مبتلا به بیماری آدیسون نیازمند مدیریت طولانی‌مدت و مراقبت دقیق صاحب حیوان خانگی است. برخی از جنبه هایی که هنگام مراقبت از سگ های مبتلا به بیماری آدیسون مهم هستند عبارتند از:

انطباق شرایط زندگی

مهم است که برنامه روزانه سگ تا حد امکان بدون استرس باشد، زیرا استرس می تواند علائم بیماری آدیسون را بدتر کند. صاحبان حیوانات خانگی باید مراقب باشند که برنامه روزانه سگ خود را ثابت نگه دارند و استرس های احتمالی مانند صداهای بلند یا تغییرات در محیط را به حداقل برسانند.

معاینات منظم دامپزشکی

مراجعه منظم به دامپزشک برای نظارت بر سلامت سگ مبتلا به بیماری آدیسون و تنظیم دوز دارو بر این اساس بسیار مهم است. دامپزشک سطح هورمون و سطح الکترولیت خون سگ را بررسی می کند و در صورت لزوم دوز دارو را تنظیم می کند.

تغذیه و آبرسانی

یک رژیم غذایی متعادل و متناسب با نیازهای سگ به بهبود سلامت کلی او و مدیریت بیماری آدیسون کمک می کند. مصرف مایعات کافی نیز برای جلوگیری از کم آبی بدن، به ویژه در سگ هایی که از استفراغ یا اسهال رنج می برند، مهم است. صاحبان حیوانات خانگی باید اطمینان حاصل کنند که آب آشامیدنی تازه همیشه در دسترس باشد.

حرکت و تعامل اجتماعی

ورزش متوسط ​​و تعامل اجتماعی برای سلامت جسمانی و عاطفی سگ مهم است. صاحبان حیوانات خانگی باید اطمینان حاصل کنند که سگ آنها به طور منظم در فعالیت های مناسب سن و سلامت شرکت می کند تا محیط زندگی مطلوب را تضمین کند.

آموزش و حمایت از صاحبان حیوانات خانگی

صاحبان حیوانات خانگی که با بیماری آدیسون روبه‌رو می‌شوند باید در مورد این بیماری به خوبی آگاه و به روز شوند تا بهترین مراقبت ممکن را برای سگ خود ارائه دهند. صحبت با سایر صاحبان حیوانات خانگی که از سگ های مبتلا به بیماری آدیسون نیز مراقبت می کنند، می تواند پشتیبانی مفید و اطلاعات ارزشمندی را ارائه دهد.

به طور کلی، مراقبت موفقیت آمیز از سگ مبتلا به بیماری آدیسون نیازمند تعهد، دانش و مراقبت از طرف صاحب حیوان خانگی است. با مدیریت طولانی مدت اختصاصی، مراقبت های منظم دامپزشکی، و مراقبت های دقیق، سگ های مبتلا به بیماری آدیسون می توانند زندگی کامل و سالمی داشته باشند.

پیشگیری از بیماری آدیسون در سگ ها

از آنجایی که علت اصلی بیماری آدیسون یک بیماری خودایمنی است، در حال حاضر اقدامات خاصی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. با این حال، یک سبک زندگی سالم و معاینات منظم دامپزشکی می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری آدیسون و سایر بیماری ها در سگ شما کمک کند.

خلاصه

بیماری آدیسون وضعیتی است که در آن غدد آدرنال به اندازه کافی هورمون های حیاتی تولید نمی کنند، که ممکن است به دلیل یک بیماری خود ایمنی یا دلایل دیگر باشد. تشخیص ممکن است به دلیل علائم غیر اختصاصی دشوار باشد، اما تست تحریک ACTH استاندارد طلایی برای تایید تشخیص در نظر گرفته می شود. درمان بیماری آدیسون شامل درمان جایگزین هورمونی مادام العمر با نظارت دقیق و تنظیم دوز دارو مورد نیاز است. با درمان مناسب، سگ های مبتلا به بیماری آدیسون می توانند امید به زندگی و کیفیت زندگی طبیعی داشته باشند.