در اواسط قرن نوزدهم، Südstadt به عنوان یک منطقه مسکونی کارگران و اولین توسعه شهری در جنوب اولین ایستگاه قطار در Kriegsstrasse ظهور کرد. پس از لغو ممنوعیت ساخت و ساز در سال 1847، جمعیت در عرض 20 سال به 15000 نفر افزایش یافت. در سال 1900، مانند امروز، وردرپلاتز مرکزی با فروشگاه ارائه کرد. تا سال 1950 تعداد بالاتر از متوسط ​​کارمندان راه آهن و پست در بخش جنوبی شهر زندگی می کردند. در سال 1970، بخش‌هایی از ایستگاه قطار قدیمی به عنوان تالار بازار عمل می‌کرد. در کنار آن اداره ارشد پست بود. با خدمات، هتل ها و مقامات، شهر جنوبی به رابطی بین مرکز و ایستگاه اصلی قطار تبدیل شد. یک منطقه سبز مرکزی در طول بازسازی پس از جنگ جهانی دوم برنامه ریزی شد که در آن بیش از 54 درصد از منطقه ویران شد. سپس ساختمان‌های مونا و پارک هتل (امروزه: کوئینز) ساخته شدند. تئاتر ایالتی جدید بادن به جای تالار بازار ساخته شد و فضاهای باز محدود به راهروی سبز باقی ماند.