بیماری قلبی در گربه ها: مروری جامع

مشکلات قلبی در گربه ها یک موضوع جدی است. به عنوان یک مالک، باید درک عمیق تری از انواع مختلف بیماری قلبی، علائم و گزینه های درمانی آنها داشته باشید.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM): شایع ترین بیماری قلبی در گربه ها

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM) شایع ترین بیماری قلبی تشخیص داده شده در گربه ها است. مشخصه آن ضخیم شدن عضله قلب است که در درجه اول بر پر شدن قلب تأثیر می گذارد (اختلال دیاستولیک). این ضخیم شدن منجر به تجمع خون در دهلیز چپ و گردش خون ریوی و در نتیجه ادم ریوی و تجمع مایع در حفره سینه می شود.

علل کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

علل اصلی کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک عوامل ژنتیکی هستند. نژادهایی مانند Maine Coon، Persian، Ragdoll و British Shorthair به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند. اما این بیماری اغلب در گربه های خانگی نیز رخ می دهد. علاوه بر عوامل ژنتیکی، علل ثانویه مانند فشار خون بالا ناشی از اختلال عملکرد کلیه یا برخی بیماری های غدد درون ریز نیز می تواند منجر به ضخیم شدن میوکارد شود.

علل دقیق بیماری قلبی در گربه ها به طور کامل شناخته نشده است، اما این بیماری معمولاً توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی، تغذیه ای و محیطی ایجاد می شود.

1. عوامل ژنتیکی : برخی از نژادهای گربه دارای استعداد ژنتیکی به اشکال خاصی از کاردیومیوپاتی هستند. به عنوان مثال، گربه‌های مین کون و راگدول با افزایش خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک شناخته شده‌اند. جهش های ژنتیکی خاصی در این نژادها شناسایی شده است که با ایجاد بیماری مرتبط است.
2. عوامل غذایی : برخی از کمبودهای تغذیه ای، به ویژه کمبود تورین، باعث ایجاد نوعی کاردیومیوپاتی به نام کاردیومیوپاتی متسع می شوند. تورین یک اسید آمینه ضروری است که گربه ها نمی توانند آن را تولید کنند و بنابراین باید از رژیم غذایی خود دریافت کنند. محتوای تورین کافی در رژیم غذایی برای سلامت عضله قلب در گربه ها بسیار مهم است.
3. عوامل محیطی : برخی از مطالعات نشان داده‌اند که عواملی مانند استرس مزمن یا فشار بیش از حد بر قلب ناشی از سایر شرایط پزشکی ممکن است در ایجاد کاردیومیوپاتی نقش داشته باشند. در برخی از گربه ها، این بیماری ممکن است ثانویه به سایر بیماری ها مانند پرکاری تیروئید یا فشار خون بالا نیز رخ دهد.
4. کاردیومیوپاتی ایدیوپاتیک : در بسیاری از موارد، هیچ دلیل خاصی برای کاردیومیوپاتی یافت نمی شود و این وضعیت به عنوان "ایدیوپاتیک" نامیده می شود. تصور می شود که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی منجر به ایجاد این بیماری در این گربه ها می شود.

توجه به این نکته ضروری است که اگرچه عوامل خطر خاصی شناسایی شده اند، کاردیومیوپاتی می تواند در هر گربه ای، صرف نظر از نژاد، رژیم غذایی یا شرایط زندگی رخ دهد. بنابراین نظارت منظم دامپزشکی برای تشخیص و درمان زودهنگام بیماری ضروری است.

سایر اشکال کاردیومیوپاتی / بیماری قلبی در گربه ها

علاوه بر HCM، اشکال دیگری از کاردیومیوپاتی وجود دارد. اینها شامل کاردیومیوپاتی محدود کننده است که در درجه اول با اختلال عملکرد دیاستولیک مشخص می شود و کاردیومیوپاتی متسع که با کاهش ظرفیت پمپاژ عضله قلب مشخص می شود.

بیماری قلبی در گربه ها: تجزیه و تحلیل

کاردیومیوپاتی در گربه ها رایج است و یکی از مهم ترین اشکال بیماری قلبی را نشان می دهد. انواع مختلفی از کاردیومیوپاتی ها وجود دارد که هر کدام از نظر تشخیص، درمان و مدیریت چالش های خاصی را به همراه دارند.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM)

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM) شایع ترین شکل کاردیومیوپاتی در گربه ها است. مشخصه آن ضخیم شدن عضله قلب است که می تواند به صورت کلی یا کانونی رخ دهد. این ضخیم شدن می تواند به نوبه خود منجر به اختلال در عملکرد دریچه های قلب شود و منجر به تجمع خون و مایع در دهلیز چپ و گردش خون ریوی شود.

عواقب HCM می تواند جدی باشد و شامل ادم ریوی و تجمع مایع در حفره قفسه سینه است که مخصوص گربه ها است. علاوه بر این، عضله قلب ضخیم شده می تواند از کاهش جریان خون و تامین اکسیژن ناکافی رنج ببرد که می تواند منجر به انفارکتوس میوکارد یا آریتمی قلبی شود.

یک چالش خاص در درمان HCM این واقعیت است که این بیماری می تواند ژنتیکی باشد و بنابراین در برخی از نژادهای گربه مانند مین کون، پرشین، راگدول و مو کوتاه بریتانیایی بیشتر رخ می دهد. با این حال، بیشتر در گربه های خانگی تشخیص داده می شود.

کاردیومیوپاتی محدود کننده و متسع

علاوه بر HCM، اشکال دیگری از کاردیومیوپاتی نیز در گربه ها وجود دارد، از جمله کاردیومیوپاتی محدود کننده و متسع. کاردیومیوپاتی محدود کننده در درجه اول با اختلال عملکرد دیاستولیک مشخص می شود، در حالی که کاردیومیوپاتی متسع با اختلال عملکرد سیستولیک، یعنی کاهش ظرفیت پمپاژ عضله قلب مشخص می شود.

لازم به ذکر است که این دو شکل از بیماری قلبی گربه / کاردیومیوپاتی پیش آگهی طولانی مدت بدتری نسبت به HCM دارند. بنابراین آنها چالش خاصی را برای دامپزشکان و صاحبان حیوانات نشان می دهند.

علائم کاردیومیوپاتی در گربه ها می تواند متفاوت باشد و اغلب غیراختصاصی است و تشخیص را دشوار می کند. آنها از موارد کاملاً بدون علامت تا علائم بالینی شدید متغیر هستند. در اینجا شایع ترین علائم و نشانه هایی که ممکن است در گربه مبتلا به کاردیومیوپاتی دیده شود آورده شده است:

علائم بیماری قلبی در گربه ها

علائم عمومی بیماری قلبی در گربه ها

• بی‌حالی و بی‌حالی : گربه‌ها ممکن است کمتر از حد معمول تحرک داشته باشند، علاقه کمتری به بازی و تعامل نشان دهند و زمان بیشتری را صرف خواب یا استراحت کنند.
• کاهش وزن و کاهش اشتها : کاهش مصرف غذا می تواند نشانه اولیه بیماری قلبی باشد. در برخی موارد، این می تواند منجر به کاهش وزن قابل توجهی شود.
• اختلالات تنفسی : ممکن است به صورت تنگی نفس، تنفس سخت، تنفس تلمبه ای، تنفس با دهان باز یا حتی نفس نفس زدن ظاهر شود. مشکلات تنفسی می تواند زمانی که گربه هیجان زده باشد یا از نظر فیزیکی به خود فشار بیاورد بدتر شود.

علائم خاص بیماری قلبی در گربه ها

• سنکوپ (از دست دادن مختصر هوشیاری) : در موارد شدید، سنکوپ ممکن است رخ دهد و به دلیل خون رسانی ناکافی به مغز ایجاد می شود. این از دست دادن کوتاه هوشیاری اغلب مربوط به استرس است و ممکن است با فعالیت بدنی، هیجان یا استرس همزمان باشد.
• سرفه : سرفه مداوم می تواند نشانه تجمع مایع در ریه ها باشد که می تواند در کاردیومیوپاتی ها رخ دهد.
• آسیت (جمع شدن مایع در شکم) : در موارد شدید، تجمع مایع در شکم ممکن است رخ دهد که باعث تورم قابل مشاهده یا بزرگ شدن شکم شود.
• ترومبوآمبولی : یکی از جدی ترین عوارض کاردیومیوپاتی ترومبوآمبولی است که در آن لخته خون در یکی از رگ های بزرگ پاهای عقبی لخته می شود. این می تواند باعث فلج ناگهانی، درد شدید و سردی در پاهای عقبی شود. این وضعیت یک اورژانس پزشکی است و نیاز به مراقبت فوری دامپزشکی دارد.

مهم است که تأکید شود که همه گربه‌های مبتلا به کاردیومیوپاتی این علائم را نشان نمی‌دهند. برخی از گربه ها ممکن است بدون علامت باشند یا حداقل علائم را نشان دهند. بنابراین، معاینه منظم دامپزشکی برای تشخیص زودهنگام و درمان بسیار مهم است.

کدام نژادها به ویژه در گربه ها تحت تأثیر بیماری قلبی قرار می گیرند؟

کاردیومیوپاتی می تواند در گربه ها از هر نژادی رخ دهد، اما نژادهای خاصی وجود دارند که مستعد ابتلا به انواع خاصی از کاردیومیوپاتی هستند. مهم است که تأکید شود که این استعدادها تضمین نمی کند که گربه ای از این نژاد به کاردیومیوپاتی مبتلا شود، بلکه این خطر را در مقایسه با سایر نژادها افزایش می دهد.

1. گربه‌های مین کون : کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM) شایع‌ترین شکل کاردیومیوپاتی در گربه‌ها است و گربه‌های مین کون به‌ویژه به آن حساس هستند. این یک اختلال ژنتیکی است که باعث ضخیم شدن عضله قلب می شود و معمولا در سنین 3 تا 5 سالگی رخ می دهد.
2. گربه راگدول : این نژاد نیز مانند مین کون، مستعد ابتلا به HCM است. یک ژن خاص مرتبط با HCM در گربه های Ragdoll شناسایی شده است.
3. گربه‌های سیامی و حبشی : این نژادها مستعد ابتلا به یک نوع محدودکننده کاردیومیوپاتی هستند، شکل نادری از بیماری که در آن قلب سفت و انعطاف‌پذیرتر می‌شود و بر توانایی قلب برای پر شدن از خون تأثیر می‌گذارد.
4. گربه‌های مو کوتاه بریتانیایی : شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد گربه‌های مو کوتاه بریتانیایی ممکن است حساسیت بیشتری به HCM داشته باشند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع مورد نیاز است.
5. گربه‌های ابوالهول و گربه‌های مو کوتاه آمریکایی : این نژادها نیز ممکن است در معرض خطر ابتلا به HCM باشند، اگرچه به نظر می‌رسد این خطر کمتر از گربه‌های مین کون یا راگدول باشد.

مهم است که به یاد داشته باشید که کاردیومیوپاتی می تواند در هر نژاد گربه و در گربه های نژاد مخلوط رخ دهد. استعدادهای بالا روندهای آماری هستند و قوانین سخت و سریع نیستند. بنابراین، معاینه منظم دامپزشکی برای همه گربه ها، صرف نظر از نژاد آنها، برای تشخیص زودهنگام و درمان بیماری قلبی مهم است.

(C) https://wagwalking.com/cat/condition/heart-attack

بیماری قلبی در گربه ها چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص کاردیومیوپاتی در گربه ها از طریق ترکیبی از معاینه بالینی، تصویربرداری و سایر تست های تشخیصی انجام می شود. روش های دقیق ممکن است بسته به منابع موجود و نوع مشکوک به کاردیومیوپاتی متفاوت باشد. در اینجا شرح مفصلی از فرآیندها وجود دارد:

1. معاینه بالینی : دامپزشک معاینه کامل حیوان را انجام می دهد تا مشخص شود که آیا علائم بیماری قلبی را نشان می دهد یا خیر. این شامل گوش دادن به قلب و ریه ها و همچنین ارزیابی وضعیت فیزیکی و رفتار عمومی حیوان است.
2. آزمایش خون : آزمایش خون را می توان برای یافتن شواهدی از بیماری قلبی یا سایر مشکلات سلامتی که می تواند علائم گربه را توضیح دهد، انجام داد.
3. تصویربرداری : آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص کاردیومیوپاتی بسیار مهم هستند. این به ویژه شامل سونوگرافی (اکوکاردیوگرافی) است که به دامپزشک تا ساختار و عملکرد قلب را در زمان واقعی ارزیابی کند. این می تواند تعیین کند که آیا قلب بزرگ شده است یا خیر، آیا دیواره های قلب ضخیم است یا خیر، و اینکه قلب چگونه خون را پمپاژ می کند. در برخی موارد، ممکن است برای بررسی علائم تجمع مایع در ریه ها که می تواند نشان دهنده نارسایی قلبی باشد، عکس رادیوگرافی قفسه سینه نیز گرفته شود.
4. الکتروکاردیوگرام (ECG) : EKG را می توان برای ارزیابی ریتم الکتریکی قلب و جستجوی علائم آریتمی قلبی، که در گربه های مبتلا به کاردیومیوپاتی رایج است، انجام داد.
5. کاتتریزاسیون قلبی : در برخی موارد، به ویژه هنگامی که تشخیص نامشخص است یا زمانی که درمان مداخله ای در نظر گرفته می شود، ممکن است کاتتریزاسیون قلبی انجام شود. این روش امکان اندازه گیری مستقیم فشار درون قلب و عروق خونی اصلی را فراهم می کند.

مهم است که تأکید شود که همه این آزمایشات لازم نیست بر روی هر گربه ای انجام شود. اینکه کدام آزمایش استفاده می شود به شرایط خاص و قضاوت بالینی دامپزشک معالج بستگی دارد .

بیماری قلبی در گربه چگونه درمان می شود؟

درمان کاردیومیوپاتی در گربه ها در درجه اول با هدف تسکین علائم، بهبود کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی است. لازم به ذکر است که هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و بنابراین درمان در درجه اول علامتی و حمایتی است.

1. دارو: برای تسکین علائم کاردیومیوپاتی و بهبود عملکرد قلب می توان از داروهای مختلفی استفاده کرد.
   • دیورتیک ها : این داروها اغلب برای خارج کردن مایع اضافی از بدن استفاده می شوند و در نتیجه علائم نارسایی قلبی مانند تنگی نفس و تجمع مایع در ریه ها (ادم ریوی) را کاهش می دهند. فوروزماید رایج ترین دیورتیک مورد استفاده است.
   • مسدود کننده های بتا و مسدود کننده های کانال کلسیم : این داروها برای کاهش ضربان قلب و بهبود جریان خون استفاده می شوند. آنها همچنین می توانند به کاهش ضخامت دیواره قلب کمک کنند. داروهای رایج مورد استفاده شامل آتنولول و دیلتیازم هستند.
   • مهارکننده های ACE : این داروها مانند انالاپریل و بنازپریل به کاهش فشار خون و کاهش فشار بر قلب کمک می کنند.
   • داروهای رقیق کننده خون : برای گربه هایی که در معرض خطر لخته شدن خون هستند، ممکن است از داروهایی مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل استفاده شود.
2. رژیم غذایی و کنترل مایعات : یک رژیم غذایی کم سدیم می تواند به کاهش تجمع مایع در بدن و کاهش فشار بر قلب کمک کند. علاوه بر این، کنترل مصرف مایعات گربه هایی که از دیورتیک ها استفاده می کنند برای جلوگیری از کم آبی بدن بسیار مهم است.
3. اکسیژن درمانی : اکسیژن درمانی ممکن است برای گربه هایی که به دلیل تجمع مایع در ریه ها دچار دیسترس تنفسی شدید هستند، مفید باشد.
4. جراحی : در موارد بسیار نادر که بخش خاصی از عضله قلب به شدت ضخیم شده و باعث انسداد می شود، ممکن است مداخله جراحی در نظر گرفته شود.

انتخاب درمان به سلامت گربه، شدت کاردیومیوپاتی و علائم خاص بستگی دارد. درمان همیشه باید تحت نظارت دامپزشک انجام شود و معاینه منظم گربه برای نظارت بر اثربخشی درمان و انجام تنظیمات در صورت لزوم ضروری است.

پیش آگهی بیماری قلبی در گربه ها چیست؟

پیش آگهی گربه های مبتلا به کاردیومیوپاتی به عوامل مختلفی از جمله نوع و شدت بیماری، سلامت عمومی گربه، سن، نژاد و تشخیص و درمان به موقع بستگی دارد.

1. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM) : این شایع ترین شکل کاردیومیوپاتی در گربه ها است. پیش آگهی بسیار متفاوت است و به شدت بیماری و وجود عوارض بستگی دارد. برخی از گربه‌ها می‌توانند سال‌ها با این بیماری زندگی کنند، به خصوص اگر زود تشخیص داده شود و درمان شود. با این حال، بدتر شدن ناگهانی وضعیت یا مرگ در اثر لخته خون یا نارسایی قلبی ممکن است رخ دهد.
2. کاردیومیوپاتی گشاد شده (DCM) : این شکل از کاردیومیوپاتی در گربه ها نادر شده است، زیرا مشخص شد که اغلب به دلیل کمبود تورین ایجاد می شود. اگر نقص به موقع شناسایی و اصلاح شود، پیش آگهی می تواند خوب باشد. اما اگر قلب قبلاً به طور قابل توجهی آسیب دیده باشد، پیش آگهی می تواند ضعیف باشد.
3. کاردیومیوپاتی محدود کننده (RCM) : این شکل از کاردیومیوپاتی اغلب پیش آگهی ضعیفی دارد زیرا معمولاً فقط در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود. درمان می تواند علائم را تسکین دهد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد، اما نمی تواند بیماری را متوقف کند.

به طور کلی، پیش آگهی به شدت به این بستگی دارد که چگونه می توان علائم گربه را کنترل کرد و آیا می توان از عوارض، به ویژه لخته شدن خون، جلوگیری کرد. بنابراین نظارت دقیق پزشکی و درمان مداوم برای بقا و کیفیت زندگی گربه‌های مبتلا به کاردیومیوپاتی بسیار مهم است.

مهم است که تاکید شود که هر گربه منحصر به فرد است و پیش آگهی به صورت جداگانه متفاوت است. شرایط و شرایط خاص گربه باید همیشه در نظر گرفته شود. فقط یک دامپزشک می تواند بر اساس معاینه جامع و ارزیابی وضعیت گربه، پیش آگهی دقیقی ارائه دهد.

چه گزینه های پیشگیری برای جلوگیری از بیماری قلبی در گربه ها وجود دارد؟

متأسفانه، از آنجایی که کاردیومیوپاتی در گربه ها اغلب ژنتیکی است، اقدامات پیشگیرانه روشنی وجود ندارد که بتواند از این بیماری جلوگیری کند. با این حال، چندین رویکرد وجود دارد که می تواند به کاهش خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی یا کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کند.

1. ویزیت های منظم دامپزشکی : معاینات منظم با دامپزشک برای تشخیص زودهنگام کاردیومیوپاتی و سایر بیماری های قلبی بسیار مهم است. از طریق معاینه فیزیکی کامل و اقدامات تشخیصی اضافی در صورت لزوم، دامپزشک می تواند علائم کاردیومیوپاتی را شناسایی کرده و درمان مناسب را آغاز کند.
2. رژیم غذایی سالم : یک رژیم غذایی متعادل برای ارتقای سلامت کلی گربه و به ویژه سلامت قلب آن مهم است. در دهه 1980، کشف شد که سوء تغذیه با تورین می تواند منجر به کاردیومیوپاتی متسع در گربه ها شود. بنابراین، صاحبان گربه باید اطمینان حاصل کنند که غذای گربه آنها حاوی تورین کافی است.
3. انتخاب ژنتیکی : برای نژادهایی که در معرض خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی هستند، پرورش دهندگان ممکن است از آزمایش ژنتیکی برای شناسایی ناقلین بیماری و جلوگیری از انتقال آن به نسل بعدی استفاده کنند. این ممکن است به کاهش شیوع بیماری در این نژادها کمک کند.
4. ورزش : فعالیت بدنی متوسط ​​می تواند به بهبود سلامت کلی و سلامت قلب گربه کمک کند. با این حال، مهم است که این فعالیت با توانایی ها و وضعیت سلامت گربه سازگار باشد. ورزش بیش از حد می تواند در گربه های مبتلا به کاردیومیوپاتی مضر باشد.
5. کاهش استرس : استرس می تواند تأثیر منفی بر سلامت قلب داشته باشد و بنابراین باید به حداقل برسد. یک محیط آرام و پایدار و مراقبت مناسب می تواند به پایین نگه داشتن سطح استرس گربه کمک کند.

به طور کلی، مهم است که به یاد داشته باشید که کاردیومیوپاتی یک بیماری جدی و اغلب پیشرونده است. در حالی که این اقدامات می تواند خطر را کاهش دهد یا پیشرفت بیماری را کند کند، اما همیشه نمی تواند از کاردیومیوپاتی جلوگیری کند. صاحبان گربه باید از نزدیک با یک دامپزشک برای نظارت و ارتقای سلامت و رفاه گربه های خود همکاری کنند.

پرسش ها و پاسخ های متداول در مورد بیماری قلبی در گربه ها

خلاصه بیماری قلبی در گربه ها

بیماری قلبی گربه، به ویژه کاردیومیوپاتی، شرایط جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی است. اولین چالش در شناسایی بیماری قلبی در گربه ها این است که علائم اغلب غیر اختصاصی هستند. گربه های مبتلا به بیماری قلبی ممکن است علائمی مانند بی تفاوتی، کاهش اشتها یا تنفس سریع را نشان دهند.

درک این نکته مهم است که برخی از نژادها در گربه ها بیشتر مستعد ابتلا به بیماری قلبی هستند. به عنوان مثال، گربه های مین کون و راگدول، استعداد ژنتیکی برای کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک دارند. هنگام درمان بیماری قلبی در گربه ها، داروها نقش مهمی در تسکین علائم و حمایت از عملکرد قلب دارند.

پیش آگهی بیماری قلبی در گربه ها بسته به شدت و نوع کاردیومیوپاتی و همچنین سلامت عمومی حیوان متفاوت است. در برخی موارد، گربه های مبتلا به بیماری قلبی می توانند با مراقبت و مدیریت خوب زندگی نسبتاً طبیعی داشته باشند.

پیشگیری از بیماری قلبی در گربه ها شامل رژیم غذایی سالم، بازدیدهای منظم دامپزشکی و در نژادهای خاص غربالگری ژنتیکی است. با این وجود، علل دقیق بسیاری از بیماری های قلبی در گربه ها هنوز به طور کامل شناخته نشده است.

تشخیص بیماری قلبی در گربه‌ها به روش‌های مختلفی از جمله معاینات بالینی، آزمایش خون، تصویربرداری مانند سونوگرافی و EKG نیاز دارد. با وجود جدی بودن بیماری قلبی در گربه ها، گزینه های تشخیصی و درمانی در دامپزشکی پیشرفت کرده است و راه های زیادی برای بهبود کیفیت زندگی حیوانات مبتلا وجود دارد.

به طور خلاصه، بیماری قلبی در گربه ها یک مشکل پیچیده و چند بعدی است که نیاز به تشخیص دقیق و رویکردهای درمانی اختصاصی دارد. تشخیص و درمان زودهنگام بیماری قلبی در گربه ها می تواند به حفظ سلامت حیوان و افزایش عمر آن کمک کند. با این حال، انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه برای درک بهتر علل و گزینه های درمانی بیماری قلبی در گربه ضروری است.

ادبیات بیماری قلبی در گربه ها

در اینجا چند نشریه علمی و کتاب در مورد بیماری قلبی در گربه ها آورده شده است:

1. Ferasin، L. & Sturgess، C.P. (2003). بیماری میوکارد گربه 1: طبقه بندی، پاتوفیزیولوژی و تظاهرات بالینی مجله پزشکی و جراحی گربه، 5(3)، 133-140.
2. فاکس، روابط عمومی، مارون، بی‌جی، باسو، سی، لیو، اس‌کی، و تین، جی (2000). کاردیومیوپاتی بطن راست خود به خودی آریتموژنیک در گربه خانگی: یک مدل حیوانی جدید شبیه به بیماری انسان تیراژ، 102 (16)، 1863-1870.
3. Kittleson، MD، & Meurs، KM (2015). کاردیومیوپاتی های گربه. در Ettinger, SJ, Feldman, EC & Cote, E. (Eds.), Textbook of Veterinary Internal Medicine: Diseases of the Dog and the Cat (ویرایش هشتم). الزویر ساندرز
4. لوئیس فوئنتس، وی.، ابوت، جی.، چتبول، وی.، کوته، ای.، فاکس، روابط عمومی، هاگستروم، جی.، ... و سمپدرانو، سی سی (2020). دستورالعمل های بیانیه اجماع ACVIM برای طبقه بندی، تشخیص و مدیریت کاردیومیوپاتی در گربه ها. مجله دامپزشکی داخلی، 34 (3)، 1062-1077.
5. Payne, JR, Borgeat, K., Connolly, DJ, Boswood, A., Dennis, S., Wagner, T., ... & Luis Fuentes, V. (2015). شاخص های پیش آگهی در گربه های مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک. مجله دامپزشکی داخلی، 29 (2)، 577-584.

لازم به ذکر است که برخی از انتشارات ذکر شده در اینجا به زبان انگلیسی هستند، زیرا در ادبیات علمی رایج است که مطالعات و نتایج را به زبان انگلیسی منتشر می کنند تا مخاطبان بیشتری را جذب کنند.