بیماری های تومور رایج در حیوانات خانگی: علل، علائم و گزینه های درمانی

معرفی

تومور در حیوانات اهلی (سگ، گربه، خرگوش، خوکچه هندی و غیره) یک مشکل گسترده است که باعث نگرانی شدید صاحبان حیوانات خانگی و دامپزشکان می شود. بنابراین مرکز حیوانات کوچک Arndt به شدت به سرطان شناسی اختصاص دارد تا بهترین مراقبت و درمان را برای حیوانات مبتلا به سرطان ارائه دهد. این مقاله برخی از شایع ترین بیماری های تومور در حیوانات خانگی را معرفی می کند، علل و علائم آنها را توضیح می دهد و رویکردهای درمانی مختلف را مورد بحث قرار می دهد.

(ج) https://www.mdpi.com/2072-6694/10/11/404

تومورهای ماست سل

تومورهای ماست سل یک سرطان شایع در سگ ها، به ویژه در حیوانات مسن تر و نژادهای خاصی مانند بوکسرها و گلدن رتریورها هستند. آنها از ماست سل ها به وجود می آیند که نقش مهمی در سیستم ایمنی دارند. علائم این تومورها می تواند متفاوت باشد، اما اغلب به صورت ضایعات پوستی ندولار ظاهر می شوند. تشخیص با آسپیراسیون با سوزن ظریف و معاینات هیستوپاتولوژیک انجام می شود. درمان معمولاً شامل برداشتن تومور با جراحی، احتمالاً همراه با شیمی درمانی و پرتودرمانی است.

لنفوم

لنفوم یکی از شایع ترین بیماری های تومور در سگ ها و گربه ها است. آنها بر سیستم لنفاوی تأثیر می گذارند و می توانند در اندام های مختلف مانند غدد لنفاوی، طحال یا کبد ایجاد شوند. علائم به محل تومور بستگی دارد و ممکن است غیر اختصاصی باشد، مانند تورم غدد لنفاوی، تب، کاهش اشتها یا کاهش وزن. تشخیص با استفاده از آسپیراسیون با سوزن ظریف، آزمایش خون و آزمایش تصویربرداری انجام می شود. ترکیبی از شیمی درمانی و ایمونوتراپی درمان استاندارد لنفوم در حیوانات خانگی است.

استئوسارکوم

استئوسارکوم ها سرطان های تهاجمی استخوان هستند که عمدتاً در نژادهای سگ بزرگ مانند گریت دینز و روتوایلر رخ می دهد. علائم اغلب دردناک است و می تواند شامل لنگش، تورم و شکستگی باشد. تشخیص از طریق اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری و بیوپسی استخوان انجام می شود. ترکیبی از جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی اغلب برای درمان استئوسارکوم استفاده می شود.

سرطان سینه در سگ های ماده

سرطان سینه یک بیماری تومور شایع در سگ ها است و توسعه آن می تواند وابسته به هورمون باشد. علائم شامل برآمدگی یا تورم در غده پستانی است که اغلب دردناک است. تشخیص با آسپیراسیون با سوزن ظریف و معاینات هیستوپاتولوژیک انجام می شود. درمان معمولاً شامل برداشتن تومور با جراحی، احتمالاً همراه با شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هورمون‌درمانی، بسته به مرحله و حالت تهاجمی تومور است. عقیم سازی زودهنگام می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان سینه را در سگ ها کاهش دهد.

سرطان پوست در گربه ها

کارسینوم سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول بازال از سرطان های پوستی رایج در گربه ها هستند. آنها عمدتاً در حیوانات مسن تر و آنهایی که خزهای روشن دارند، به ویژه آنهایی که در معرض تابش شدید UV هستند، رخ می دهد. علائم می تواند متفاوت باشد، اما اغلب به صورت ضایعات پوستی پوسته پوسته یا زخمی ظاهر می شود. تشخیص از طریق بیوپسی پوست و معاینات هیستوپاتولوژیک انجام می شود. درمان ممکن است شامل برداشتن تومور با جراحی، کرایوسرجری، پرتودرمانی یا داروهای موضعی باشد.

سارکوم بافت نرم

سارکوم بافت نرم یک تومور شایع در سگ ها و گربه ها است که می تواند از بافت همبند، بافت چربی یا بافت ماهیچه ای ایجاد شود. علائم بسته به محل و اندازه تومور متفاوت است، اما ممکن است شامل تورم، درد یا از دست دادن عملکرد باشد. تشخیص با آسپیراسیون با سوزن ظریف، توموگرافی کامپیوتری و معاینات هیستوپاتولوژیک انجام می شود. درمان معمولاً شامل برداشتن تومور با جراحی، احتمالاً همراه با شیمی درمانی یا پرتودرمانی است.

رفتار

روند درمان جراحی برای بیماری های تومور در حیوانات خانگی

درمان جراحی برای سرطان در حیوانات خانگی یک شکل رایج درمان سرطان در حیوانات خانگی است و شامل برداشتن تومور و گاهی اوقات بافت اطراف آن است. فرآیند دقیق بسته به نوع و محل تومور می تواند متفاوت باشد، اما به طور کلی مراحل زیر را دنبال می کند:

1. تشخیص و ارزیابی : در صورت مشکوک بودن به تومور، ابتدا یک سری آزمایشات برای تایید تشخیص و تعیین محل دقیق، اندازه و مرحله تومور انجام می شود. این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و همچنین بیوپسی برای تعیین نوع تومور باشد.
2. برنامه ریزی عمل : بر اساس نتایج تشخیص، طرح جراحی ترسیم می شود. این طرح شامل جزئیاتی مانند نوع عملیات، تجهیزات و پرسنل مورد نیاز و مدت زمان مورد انتظار عملیات است. در این برنامه ریزی خطرات و عوارض احتمالی و همچنین بهترین روش برای کنترل درد بعد از جراحی نیز در نظر گرفته می شود.
3. انجام عمل : حیوان معمولاً تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرد تا از درد و استرس در حین عمل جلوگیری شود. سپس دامپزشک تومور و در صورت لزوم بافت اطراف را برمی دارد. در برخی موارد ممکن است لازم باشد یک قسمت کامل از بدن برداشته شود (به عنوان مثال یک پا برای تومورهای استخوانی). تکنیک دقیق و وسعت عمل به نوع و مرحله تومور بستگی دارد.
4. پس از درمان و نظارت : پس از جراحی، حیوان به دقت تحت نظر قرار می گیرد تا اطمینان حاصل شود که به خوبی بهبود می یابد و هیچ عارضه ای ایجاد نمی شود. داروهای مسکن برای تسکین ناراحتی تجویز می شود. در برخی موارد، درمان فیزیوتراپی ممکن است برای کمک به بهبودی و ارتقای تحرک ضروری باشد.
5. مراقبت‌های بعدی و معاینات : پس از ترخیص از کلینیک، حیوان در فواصل زمانی معین توسط دامپزشک معاینه می‌شود تا روند بهبودی را کنترل کرده و اطمینان حاصل شود که تومور عود نکرده است. این معاینات ممکن است شامل مراحل و آزمایشات تصویربرداری بیشتر باشد.

توجه به این نکته مهم است که برداشتن تومور با جراحی همیشه منجر به درمان کامل نمی شود. در برخی موارد، تومور ممکن است برگردد یا متاستاز دهد. پیش آگهی به عوامل زیادی از جمله نوع تومور، مرحله آن در زمان جراحی و سلامت کلی حیوان بستگی دارد.

فرآیند شیمی درمانی برای بیماری های تومور در حیوانات خانگی

شیمی درمانی برای سرطان در حیوانات خانگی یک روش درمانی رایج برای سرطان در حیوانات خانگی است و می تواند به صورت درمانی یا تسکین دهنده استفاده شود. دوره چنین درمانی می تواند بسته به نوع و مرحله تومور، سلامت عمومی حیوان و اهداف درمانی فردی متفاوت باشد. مراحل اولیه شیمی درمانی در زیر توضیح داده شده است.

1. تشخیص و مرحله بندی: قبل از شروع شیمی درمانی باید یک تشخیص دقیق داده شود. این معمولاً از طریق ترکیبی از معاینه بالینی، آزمایش خون، تصویربرداری و بیوپسی بافت انجام می شود. مرحله بندی، یعنی تعیین وسعت بیماری نیز مهم است زیرا بر پیش آگهی و انتخاب درمان تأثیر می گذارد.
2. برنامه ریزی درمانی: به محض اینکه تشخیص و مرحله مشخص شد، یک برنامه درمانی فردی ایجاد می شود. این بر اساس داده های بالینی موجود، از جمله نوع تومور، مرحله، سلامت عمومی حیوان و اهداف درمانی است. شیمی درمانی می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند جراحی یا پرتودرمانی استفاده شود.
3. تجویز شیمی درمانی: داروهای شیمی درمانی معمولاً به صورت داخل وریدی تجویز می شوند، اما برخی ممکن است به صورت خوراکی یا مستقیماً به داخل تومور تزریق شوند. درمان به صورت چرخه‌ای انجام می‌شود و بین دوره‌های استراحت به بدن زمان می‌دهد تا بهبود یابد. مدت زمان دقیق و تعداد سیکل ها بسته به برنامه درمانی متفاوت است.
4. نظارت و تنظیم درمان: در طول شیمی درمانی، حیوان به طور منظم برای بررسی اثربخشی درمان و مدیریت عوارض جانبی احتمالی معاینه می شود. ممکن است از آزمایش خون و تصویربرداری برای نظارت بر پیشرفت درمان استفاده شود. بسته به واکنش حیوان می توان درمان را تنظیم کرد.
5. مراقبت های بعدی: پس از تکمیل شیمی درمانی، معاینات پیگیری منظم به منظور شناسایی و درمان عودهای احتمالی در مراحل اولیه مورد نیاز است.

لازم به تاکید است که شیمی درمانی در حیوانات عموماً شدت کمتری نسبت به انسان دارد و بنابراین عوارض جانبی کمتری دارد. تمرکز در دامپزشکی بر حفظ و بهبود کیفیت زندگی است. مهم است که صاحبان حیوانات خانگی از نزدیک با دامپزشک خود همکاری کنند و هر گونه نگرانی یا سؤال را آشکارا در میان بگذارند.

فرآیند پرتودرمانی برای بیماری های تومور در حیوانات خانگی

پرتودرمانی برای سرطان در حیوانات خانگی یک گزینه درمانی قابل توجه برای بیماری های سرطانی مختلف در حیوانات خانگی است و هدف آن از بین بردن سلول های سرطانی با استفاده از پرتوهای پر انرژی است. دوره دقیق پرتودرمانی ممکن است بسته به نوع تومور، محل آن، سلامت کلی حیوان و اهداف درمانی فردی متفاوت باشد. مراحل اولیه پرتودرمانی به شرح زیر است:

1. تشخیص و مرحله بندی: تشخیص دقیق تومور قبل از شروع رادیوتراپی ضروری است. این تشخیص معمولاً بر اساس ترکیبی از معاینه بالینی، آزمایش خون، تصویربرداری و بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه‌های بافتی است. مرحله بندی، تعیین وسعت بیماری تومور نیز ضروری است زیرا بر پیش آگهی و انتخاب درمان تأثیر می گذارد.
2. برنامه ریزی رادیوتراپی: هنگامی که تشخیص و مرحله تومور مشخص شد، رادیوتراپی را می توان برنامه ریزی کرد. برای انجام این کار، معمولاً یک توموگرافی کامپیوتری (CT) از ناحیه آسیب دیده برای تعیین محل دقیق و اندازه تومور انجام می شود. این داده ها برای ایجاد یک برنامه درمانی فردی استفاده می شود که تعیین می کند از کدام جهت و با چه دوزی پرتو به منظور درمان بهینه تومور و در عین حال صرفه جویی در بافت سالم اطراف ارسال می شود.
3. انجام رادیوتراپی: خود درمان معمولاً تحت بیهوشی انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که حیوان در طول درمان بی حرکت می ماند. تابش با استفاده از دستگاه خاصی به نام شتاب دهنده خطی به سمت تومور هدایت می شود. درمان معمولاً در چند جلسه (فرکسیون) که طی چند هفته پخش می شود انجام می شود. تعداد دقیق درمان ها بسته به نوع و اندازه تومور و سلامت حیوان متفاوت است.
4. نظارت و تنظیم درمان: در طول پرتودرمانی، حیوان برای ارزیابی پاسخ به درمان و مدیریت عوارض جانبی احتمالی تحت نظارت دقیق قرار می گیرد. برای ارزیابی پیشرفت درمان می توان از معاینات بالینی و تصویربرداری منظم استفاده کرد. درمان را می توان با توجه به واکنش های حیوان تنظیم کرد.
5. مراقبت های بعدی: پس از تکمیل پرتودرمانی، معاینات پیگیری منظم برای نظارت بر نتایج طولانی مدت و تشخیص و درمان زودهنگام عودهای احتمالی ضروری است.

تاکید بر این نکته ضروری است که پرتودرمانی یک شکل تخصصی از درمان است که فقط در مراکز دامپزشکی خاصی در دسترس است. تصمیم برای انجام پرتودرمانی باید با مشورت نزدیک بین صاحب حیوان خانگی و دامپزشک و با در نظر گرفتن نیازها و شرایط فردی حیوان گرفته شود.

فرآیند ایمونوتراپی برای بیماری های تومور در حیوانات خانگی

ایمونوتراپی برای سرطان در حیوانات خانگی یک گزینه درمانی نوظهور و امیدوارکننده برای بیماری های مختلف سرطان در حیوانات خانگی است. هدف آن فعال کردن یا تعدیل سیستم ایمنی خود حیوان برای شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی است. دوره ایمونوتراپی بسته به نوع تومور، مرحله بیماری، سلامت عمومی حیوان و اهداف درمانی فردی می تواند متفاوت باشد. مراحل اساسی ایمونوتراپی در زیر توضیح داده شده است:

1. تشخیص و مرحله بندی: قبل از شروع ایمونوتراپی برای بیماری های تومور در حیوانات خانگی، تشخیص دقیق بیماری تومور مورد نیاز است. این معمولاً بر اساس ترکیبی از معاینه بالینی، آزمایش خون، تصویربرداری و بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه‌های بافتی است. مرحله بندی، یعنی تعیین وسعت بیماری نیز مهم است زیرا بر پیش آگهی و انتخاب درمان تأثیر می گذارد.
2. برنامه ریزی ایمونوتراپی: هنگامی که تشخیص و مرحله تومور مشخص شد، می توان ایمونوتراپی را برنامه ریزی کرد. این می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استفاده از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال، مهارکننده‌های ایست بازرسی ایمنی، واکسن‌های سرطان یا درمان‌های اقتباسی با سلول T. انتخاب نوع خاص درمان به عوامل مختلفی از جمله نوع تومور، مرحله بیماری و سلامت عمومی حیوان بستگی دارد.
3. تجویز ایمونوتراپی: ایمونوتراپی معمولاً به صورت داخل وریدی یا زیر جلدی انجام می شود، اما می تواند مستقیماً به تومور نیز تزریق شود. درمان معمولاً به صورت چرخه‌ای انجام می‌شود، با دوره‌های استراحت بین درمان‌ها تا به سیستم ایمنی زمان برای بهبودی و پاسخ دادن بدهد.
4. نظارت و تنظیم درمان: در طول ایمونوتراپی، حیوان برای ارزیابی اثربخشی درمان و مدیریت عوارض جانبی احتمالی تحت نظارت دقیق قرار می گیرد. ممکن است از آزمایش خون و تصویربرداری برای نظارت بر پیشرفت درمان استفاده شود. درمان ممکن است بسته به پاسخ حیوان به درمان تنظیم شود.
5. مراقبت های بعدی: پس از اتمام ایمونوتراپی، معاینات پیگیری منظم برای نظارت بر نتایج طولانی مدت و تشخیص و درمان زودهنگام عودهای احتمالی ضروری است.

باید تاکید کرد که ایمونوتراپی در حیوانات هنوز یک رشته نسبتاً جوان است و بسیاری از درمان‌های موجود در حال حاضر هنوز در مرحله تحقیق و توسعه هستند. بنابراین، بسیار مهم است که صاحبان حیوانات خانگی به دقت در مورد خطرات و مزایای بالقوه چنین درمانی با دامپزشک یا انکولوژیست خود صحبت کنند.

فرآیند هورمون درمانی برای بیماری های تومور در حیوانات خانگی

هورمون درمانی برای سرطان در حیوانات خانگی یک درمان پزشکی است که هدف آن کنترل یا مهار رشد تومورها از طریق تعدیل سیستم های هورمونی طبیعی بدن است. در حیوانات خانگی، اغلب برای انواع خاصی از تومورها مانند تومورهای پستانی، تومورهای پروستات یا تومورهای هیپوفیز استفاده می شود. فرآیند دقیق هورمون درمانی می تواند بسته به نوع تومور، سلامت حیوان و شرایط فردی متفاوت باشد، اما به طور کلی مراحل زیر را دنبال می کند:

1. تشخیص : ابتدا، دامپزشک باید اطمینان حاصل کند که بیماری تومور در حیوانات خانگی وابسته به هورمون است، به این معنی که رشد و گسترش آن تحت تأثیر هورمون های خاصی در بدن حیوان است. این معمولاً از طریق بیوپسی از تومور و احتمالاً آزمایش‌های اضافی برای بررسی وجود گیرنده‌های هورمونی خاص انجام می‌شود.
2. تصمیم در مورد درمان : اگر تایید شود که تومور وابسته به هورمون است و سایر گزینه‌های درمانی، مانند جراحی یا شیمی‌درمانی، کمتر مناسب یا ناکافی تلقی شوند، ممکن است هورمون درمانی در نظر گرفته شود. هنگام تصمیم گیری در مورد هورمون درمانی، عوامل مختلفی مانند سن و سلامت عمومی حیوان، عوارض جانبی احتمالی درمان و ترجیحات صاحب حیوان باید در نظر گرفته شود.
3. برنامه ریزی درمان : نوع دقیق هورمون درمانی به تومور خاص و پاسخ آن به هورمون های خاص بستگی دارد. انواع مختلفی از داروها ممکن است مورد استفاده قرار گیرند، از جمله مسدود کننده های هورمونی، که تولید یا عملکرد برخی هورمون ها را مهار می کنند، و درمان های جایگزین هورمونی، که هورمون هایی را ارائه می دهند که رشد تومور را کند یا متوقف می کند. دامپزشک یک برنامه درمانی فردی ایجاد می کند که نوع دارو، دوز و برنامه مصرف را تعیین می کند.
4. اجرای درمان : هورمون درمانی معمولاً به شکل قرص یا تزریقی است که حیوان به طور مرتب دریافت می کند. مدت زمان دقیق درمان ممکن است متفاوت باشد، اما در بسیاری از موارد درمان طولانی مدت برای کنترل موثر رشد تومور مورد نیاز است.
5. نظارت و تنظیم درمان : در طول هورمون درمانی، نظارت منظم بر حیوان برای ارزیابی اثربخشی درمان و نظارت بر عوارض جانبی احتمالی ضروری است. بر اساس این مشاهدات، دامپزشک می تواند در صورت لزوم، درمان را تنظیم کند، مانند تغییر دوز یا امتحان کردن داروی دیگری.
6. مراقبت های بعدی : پس از تکمیل هورمون درمانی، حیوان به طور مرتب معاینه می شود تا اطمینان حاصل شود که تومور تحت کنترل باقی می ماند و هیچ مشکل سلامتی جدیدی ایجاد نمی شود.

توجه به این نکته ضروری است که هورمون درمانی نمی تواند همه انواع تومورها را در حیوانات خانگی درمان کند و همیشه منجر به درمان کامل نمی شود. با این حال، در بسیاری از موارد می تواند به کاهش یا توقف رشد تومور و بهبود کیفیت زندگی حیوان کمک کند.

سوالات متداول در مورد بیماری های تومور در حیوانات خانگی:

خلاصه

تشخیص سرطان در حیوانات خانگی می تواند برای صاحبان حیوانات خانگی استرس زا باشد. با این حال، از طریق تشخیص زودهنگام و درمان کافی، بسیاری از بیماری های تومور را می توان با موفقیت درمان کرد. مرکز حیوانات کوچک Arndt اهمیت زیادی به تشخیص جامع و رویکردهای درمانی فردی برای حفظ رفاه و کیفیت زندگی حیوانات مبتلا می دهد. در صورت مشکوک بودن به تومور، صاحبان حیوانات خانگی نباید برای اطمینان از درمان حرفه ای و به موقع با دامپزشک خود یا مرکز حیوانات کوچک Arndt مشورت کنند.

برای سوالات یا مشاوره بیشتر، لطفاً با دامپزشک خانم شیلا مارتینز ، دامپزشک آنا داوم یا GPCert Oncol تماس بگیرید. کاترین گروتز استرجیو.

ادبیات مربوط به بیماری های تومور در حیوانات خانگی

1. "Withrow and MacEwen's Small Animal Clinical Oncology" نوشته استفن جی ویرو، دیوید ام. ویل و رادنی پیج. این کتاب یک مرجع استاندارد برای انکولوژی دامپزشکی در نظر گرفته می شود و طیف گسترده ای از بیماری های تومور در حیوانات خانگی را پوشش می دهد.
2. "پزشکی سرطان دامپزشکی" اثر مارک اچ ترال. این کتاب اطلاعات جامعی در مورد تشخیص و درمان سرطان در حیوانات خانگی ارائه می دهد.
3. "انکولوژی حیوانات کوچک: مقدمه" توسط سوزان ام نورث و تیلی واتسون. این کتاب مبتدی مروری بر انواع مختلف سرطانی که می تواند حیوانات خانگی را تحت تاثیر قرار دهد، ارائه می دهد.
4. "سیتولوژی سگ و گربه: اطلس رنگ و راهنمای تفسیر" نوشته رز ای راسکین و دنی مایر. اگرچه این کتاب به طور خاص روی سرطان متمرکز نیست، اما اطلاعات ارزشمندی در مورد تفسیر نمونه های سیتولوژی، بخش مهمی از تشخیص سرطان، ارائه می دهد.
5. "سرطان در سگ ها و گربه ها: مدیریت پزشکی و جراحی" نوشته والاس بی. موریسون. این کتاب راهنمایی دقیقی در مورد درمان پزشکی و جراحی سرطان در سگ و گربه ارائه می دهد.

لطفاً توجه داشته باشید که می‌توانید این کتاب‌های سرطان حیوانات خانگی را از کتابفروش محلی خود یا به صورت آنلاین خریداری کنید. برخی از آنها ممکن است در کتابخانه های عمومی یا دانشگاهی نیز موجود باشد. علاوه بر این، ذکر این نکته ضروری است که این ادبیات به زبان انگلیسی نوشته شده است.