خارش در سگ ها: علل و گزینه های درمان

معرفی

خارش یا خارش یک مشکل رایج در سگ ها است و می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در این مقاله به بررسی شایع ترین علل خارش در سگ ها و نحوه تشخیص و درمان آن می پردازیم.

خارش مداوم می تواند برای دوست چهارپای ما بسیار ناراحت کننده باشد و نیاز به معاینه و راه حل کامل دارد.

درک عمیق تر از خاراندن

هر چند وقت یکبار و چرا سگ خودش را می خراشد؟ خاراندن، گاز گرفتن و مالش رفتارهای طبیعی سگ برای رعایت بهداشت شخصی یا کاهش استرس اجتماعی است. با این حال، اگر خاراندن آنقدر شدید شد که سگ دچار طاسی یا حتی لکه های خونی شد، مراجعه به دامپزشک ضروری است.

برای درک اینکه آیا خارش واقعی است، ببینید سگ شما چه زمانی و کجا خراش می دهد. اگر او فقط در زمان استراحت خراش می دهد و زمانی که حواسش پرت است می ایستد، ممکن است خارش واقعی باشد. با این حال، اگر زمانی که از او می‌خواهید کاری انجام دهد یا سگ‌های دیگر در اطراف هستند، خاراندن ناگهان شروع می‌شود، می‌تواند یک واکنش استرس باشد.

(ج) https://www.freeimages.com/photo/dog-looking-for-me-1399827

علل شایع خارش در سگ ها

خارش در سگ ها علامتی است که می تواند دلایل متعددی داشته باشد. برخی از شایع ترین دلایل خارش در سگ ها عبارتند از:

1. کک
2. کنه‌ها مانند کنه‌های علف پاییزی، کنه‌های جرب، کنه‌های فولیکول مو یا کنه‌های گوش
3. نیش حشرات
4. عفونت های قارچی
5. عفونت های گوش
6. پوست خشک، پوسته پوسته یا ملتهب به دلیل سایر بیماری های پوستی
7. غدد مقعدی بیش از حد پر شده یا ملتهب شده اند
8. آلرژی به آلرژن های محیطی مانند کنه های گرد و غبار
9. حساسیت غذایی
10. آلرژی به بزاق کک
11. آلرژی تماسی

شما باید علت دقیق خارش را توسط یک دامپزشک مجرب تعیین کنید. این فرد می تواند نواحی آسیب دیده پوست را معاینه کند و آزمایش های آلرژی را برای تعیین علت خارش انجام دهد.

علل شایع خارش/خارش در سگها به تفصیل

آلرژی

آلرژی یکی از شایع ترین علل خارش در سگ ها است. این شامل:

• آلرژی های غذایی : این آلرژی زمانی رخ می دهد که سگ به یک ماده خاص در غذا واکنش آلرژیک نشان دهد. علائم می تواند شامل خارش، تغییرات پوستی و مشکلات گوارشی باشد.
• آلرژی های محیطی : این واکنش های آلرژیک به عوامل محیطی مانند گرده، کپک یا کنه گرد و غبار است. علائم مشابه علائم آلرژی غذایی است و می تواند شامل خارش، تغییرات پوستی و مشکلات تنفسی باشد.
• آلرژی به بزاق کک : برخی از سگ ها به بزاق کک حساسیت دارند و باعث خارش شدید و تغییرات پوستی می شوند.

انگل ها

انگل هایی مانند کک، کنه، کنه و شپش نیز می توانند باعث خارش در سگ شوند. نمونه هایی از بیماری های پوستی انگلی عبارتند از:

• جرب سارکوپتیک : که توسط کنه Sarcoptes scabiei ایجاد می شود، باعث خارش شدید و تغییرات پوستی به خصوص در آرنج و تارسی می شود.
• دمودیکوزیس : که توسط کنه Demodex canis ایجاد می شود، می تواند باعث خارش و تغییرات پوستی شود، به خصوص اگر عفونت باکتریایی ثانویه وجود داشته باشد.

عفونت ها

عفونت های پوستی ناشی از باکتری یا مخمر نیز می تواند باعث خارش و تغییرات پوستی شود. نمونه ها عبارتند از:

• پیودرمای باکتریایی : عفونت باکتریایی پوست که باعث ایجاد جوش، پوسته پوسته و خارش می شود.
• درماتیت مالاسزیا : عفونت مخمری پوست که باعث خارش، قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست می شود.

تشخیص خارش/خارش در سگ

تشخیص خارش در سگ نیاز به شرح حال کامل و بررسی ضایعات پوستی دارد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مطالعات سیتولوژی : یک بررسی میکروسکوپی از نمونه های پوست برای شناسایی باکتری ها، مخمرها یا سلول های التهابی.
• تراشیدن پوست : بررسی نمونه های پوست برای شناسایی انگل هایی مانند کنه ها.
• تست آلرژی : آزمایش های پوستی یا خونی برای تعیین حساسیت به مواد خاص.

تسکین خارش در سگ

چندین گزینه برای تسکین خارش وجود دارد، از جمله:

• درمان موضعی پوست با محصولات مراقبت از پوست حمایت کننده (شامپو، لوسیون، لکه بر).
• از طریق مکمل های غذایی، مانند اسیدهای چرب ضروری ضد التهابی یا افزودنی های تعدیل کننده سیستم ایمنی مانند آغوز، از بهبود پوست حمایت کنید.
• درمان سیستمیک با داروهای تجویز شده توسط دامپزشک (مانند کورتیزون).
• درمان موضعی پوست با داروهای تجویز شده توسط دامپزشک.
• نادیده گرفتن خراشیدن.

مراقبت مناسب از پوست و تغذیه بهینه نیز می تواند وضعیت پوست را بهبود بخشد و خارش را تسکین دهد.

تمایز بین خراش طبیعی و پاتولوژیک

هر سگی هر از گاهی خراش می دهد و این بخشی از نظافت طبیعی است یا برای از بین بردن استرس اجتماعی استفاده می شود. با این حال، اگر سگ در خاراندن و نیش زدن به حدی پیش می رود که لکه های طاس یا حتی خون آلود پیدا می کند، دلیلی است برای مراجعه به دامپزشک.

درمان خارش/خارش مزمن در سگ ها

در زمینه خارش یا خارش در سگ ها، روش های درمانی مختلفی باید در نظر گرفته شود. در اینجا سه ​​رویکرد رایج وجود دارد:

1. درمان موضعی برای خارش در سگ:

این درمان معمولا شامل استفاده از کرم ها، پمادها یا شامپوهایی است که با هدف تسکین خارش و درمان هرگونه عفونت پوستی انجام می شود. به عنوان مثال، دامپزشک ممکن است شامپوی دارویی را توصیه کند که حاوی موادی مانند کلرهگزیدین (برای مبارزه با باکتری ها)، کتوکونازول (برای مبارزه با قارچ ها)، یا بلغور جو دوسر (برای تسکین پوست) باشد. کرم ها و پمادها ممکن است حاوی استروئیدهای موضعی، آنتی هیستامین ها یا بی حس کننده های موضعی برای تسکین خارش باشند.

2. درمان سیستمیک برای خارش در سگ:

این درمان ممکن است شامل داروهای خوراکی یا داروهای تزریقی باشد که در سطح سیستمیک برای مقابله با خارش عمل می کنند. اینها ممکن است شامل استروئیدها، آنتی هیستامین ها یا داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین یا آپوکئل باشد. در برخی موارد، درمان آنتی بیوتیکی یا ضد قارچی نیز ممکن است برای درمان عفونت های ثانویه پوست ضروری باشد.

3. ایمونوتراپی مخصوص آلرژن (ASIT) خارش در سگ ها:

این رویکرد زمانی انتخاب می شود که خارش به دلیل یک واکنش آلرژیک رخ دهد. پس از شناسایی آلرژن خاص (یا گروهی از آلرژن ها)، به سگ یک سری تزریقات حاوی مقادیر کمی از آلرژن داده می شود. هدف، حساسیت زدایی از سیستم ایمنی سگ و کاهش پاسخ آن به آلرژن است. این فرآیند می تواند چندین ماه طول بکشد و نیاز به نظارت و تنظیمات دقیق توسط دامپزشک دارد.

تاکید بر این نکته ضروری است که انتخاب روش درمانی به علت زمینه ای خارش، وضعیت سلامتی سگ و سایر عوامل بستگی دارد. بنابراین، تصمیم گیری باید همیشه با مشورت یک دامپزشک واجد شرایط انجام شود.

درمان خارش در سگ ها به علت آن بستگی دارد. در حالی که تشخیص و درمان انگل ها و عفونت ها نسبتاً آسان است، علل آلرژی محیطی به تحقیقات عمیق تری نیاز دارد:

تشخیص حساسیت های محیطی برای خارش در سگ ها

تشخیص آلرژی محیطی نیازمند یک رویکرد دقیق و سیستماتیک است. بررسی دقیق پوست و ناحیه اطراف حیوان می تواند اطلاعات مفیدی را ارائه دهد. تست های آلرژی مانند تست های داخل پوستی یا تست های سرولوژیکی نیز می توانند به تعیین علت دقیق آلرژی کمک کنند. توجه به این نکته ضروری است که این آزمایشات همیشه قابل اعتماد نیستند و گاهی اوقات می توانند نتایج مثبت یا منفی کاذب ایجاد کنند. بنابراین، تشخیص آلرژی محیطی باید همیشه همراه با شرح حال، علائم بالینی و پاسخ به درمان انجام شود.

درمان آلرژی های محیطی

هدف درمان آلرژی های محیطی در سگ ها کاهش واکنش آلرژیک و تسکین علائم است. این ممکن است شامل اقدامات زیر باشد:

1. اجتناب از آلرژن : اگر علت آلرژی مشخص باشد، باید تا حد امکان از تماس با آلرژن اجتناب شود. این را می توان از طریق جاروبرقی منظم، تمیز کردن تخت سگ و اجتناب از برخی گیاهان یا مواد شیمیایی انجام داد.
2. درمان دارویی : آنتی هیستامین ها، کورتیکواستروئیدها و داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین یا اوکلاسیتینیب ممکن است برای تسکین خارش و التهاب استفاده شوند. دوز و مدت درمان باید فردی باشد و توسط دامپزشک نظارت شود.
3. درمان موضعی : شامپوها، کرم ها یا اسپری های دارویی می توانند به تسکین خارش و التهاب روی پوست کمک کنند. استفاده منظم از مرطوب کننده ها همچنین می تواند به تقویت سد پوستی و جلوگیری از واکنش های آلرژیک بعدی کمک کند.
4. کاهش حساسیت : درمان کاهش حساسیت (همچنین به عنوان واکسیناسیون آلرژی شناخته می شود) ممکن است در برخی از سگ ها مفید باشد. سیستم ایمنی سگ به آرامی به ماده حساسیت زا عادت می کند تا واکنش آلرژیک را کاهش دهد. این درمان می تواند طولانی باشد و به صبر و تعهد صاحبان نیاز دارد.
5. اقدامات حمایتی : یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و کاهش استرس می تواند سلامت کلی سگ را بهبود بخشد و به تسکین علائم آلرژی محیطی کمک کند.

نتیجه گیری در مورد خارش در سگ ها

خارش/خارش در سگ ها می تواند به دلایل مختلفی از جمله آلرژی های محیطی، آلرژی های غذایی، عفونت های انگلی و عفونت های پوستی باکتریایی یا قارچی ایجاد شود. یک شرح حال دقیق، معاینه بالینی و آزمایش های تشخیصی هدفمند برای شناسایی علل زمینه ای و شروع درمان مناسب ضروری است. درمان موفقیت‌آمیز آلرژی‌های محیطی در سگ‌ها اغلب به یک رویکرد چندوجهی نیاز دارد که شامل اجتناب از آلرژن، دارودرمانی، درمان موضعی، کاهش حساسیت و اقدامات حمایتی است.

همکاری بین دامپزشکان ، صاحبان حیوانات خانگی و در صورت لزوم، متخصصان پوست حیوانات برای اطمینان از مراقبت بهینه از سگ های مبتلا به آلرژی های زیست محیطی بسیار مهم است. تشخیص و درمان به موقع می تواند به بهبود کیفیت زندگی حیوان کمک کند و خطر ابتلا به عفونت های ثانویه یا مشکلات پوستی مزمن را کاهش دهد.

تحقیق در مورد آلرژی های محیطی در سگ ها همچنان موضوع مهمی در دامپزشکی است، زیرا بینش های جدید در مورد پاتوژنز، تشخیص و درمان این بیماری ها می تواند به بهبود رفاه حیوانات مبتلا کمک کند. مطالعات آینده می تواند بر شناسایی عوامل خطر برای ایجاد آلرژی های محیطی، کاوش روش های تشخیصی جدید و ارزیابی رویکردهای درمانی نوآورانه تمرکز کند.

دانش بهبود یافته در مورد مکانیسم‌هایی که باعث ایجاد آلرژی‌های محیطی در سگ‌ها می‌شود، و همچنین درک بهتر عوامل مؤثر بر پاسخ درمانی، می‌تواند به ایجاد برنامه‌های درمانی مناسب برای حیوانات آسیب‌دیده کمک کند و از پیشگیری و کنترل مؤثر آلرژی‌های محیطی در جمعیت سگ اطمینان حاصل کند. .

منابع بیشتر در مورد موضوع

1. اولیوری، تی، مولر، آر اس، و پرلاود، پی (2015). معیارهای تشخیص و درمان سگ های مبتلا به درماتیت آتوپیک. درماتولوژی دامپزشکی ، 26(1)، 1-e2.
2. Nuttall، T.، Uri، M.، و Halliwell، R. (2013). خارش در سگ ها: مروری بر ادبیات. درماتولوژی دامپزشکی ، 24(1)، 75-e22.
3. هنسل، پی (2017). خارش انگلی در سگ ها و گربه ها: مروری بر رویکردهای درمانی فعلی تمرین حیوانات کوچک ، 62 (5)، 268-281.
4. مارسلا، آر.، دی بندتو، ا. (2017). درماتیت آتوپیک در حیوانات و انسان: به روز رسانی و مقایسه بیماری مجله دامپزشکی ، 221، 9-18.
5. Noli، C.، و Scarampella، F. (2014). بیماری های پوستی در سگ ها و گربه ها: از تشخیص تا درمان کلینیک های دامپزشکی آمریکای شمالی: تمرین حیوانات کوچک ، 44 (3)، 507-524.

لطفاً توجه داشته باشید که تمام اطلاعات منابع فوق در زمان نگارش این مقاله جاری است. توصیه می شود همیشه با آخرین تحقیقات مشورت کنید و در صورت لزوم با دامپزشک یا متخصص بهداشت حیوانات مشورت کنید.