راهنمای جامع دموکوزیس/ جرب در سگ ها

معرفی

دمودیکوزیس که به نام جرب نیز شناخته می‌شود، یک بیماری پوستی است که در سگ‌ها رخ می‌دهد و به دلیل جمعیت بیش از حد کنه Demodex ایجاد می‌شود.

دمودیکوزیس که به عنوان عفونت کنه فولیکول مو نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی است که توسط انگل کنه دمودکس ایجاد می شود. این میکروارگانیسم‌ها را می‌توان در مقادیر کم در بیشتر سگ‌ها یافت، جایی که در فولیکول‌های مو قرار دارند و معمولاً باعث بیماری نمی‌شوند. با این حال، برای برخی از سگ ها غیر معمول نیست که تولید مثل بیش از حد کنه ها را تجربه کنند که منجر به مشکلات سلامتی قابل توجهی می شود.

(C) https://www.medvetforpets.com/mange-in-dogs-canine-demodex-diagnoses-and-treatment/

علائم

جرب محلی

دمودیکوز موضعی فقط نواحی خاصی از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و معمولا خفیف تر است. علائم معمول عبارتند از:

• ریزش مو به خصوص در صورت و پنجه ها
• پوسته پوسته پوسته شدن
• قرمزی و التهاب خفیف

جرب عمومی

دمودیکوز عمومی شکل شدیدتر این بیماری است که قسمت های بزرگی از بدن را درگیر می کند. علائم جرب عمومی عبارتند از:

• ریزش مو در مقیاس بزرگ
• قرمزی و التهاب شدید پوست
• زخم ها و ضایعات پوستی چرکی
• ضخیم شدن پوست
• خارش

چرا سگ ها دچار جرب می شوند؟

دمدیکوزیس یک بیماری مسری محسوب نمی شود. در واقع کنه دمودکس تقریباً در تمام سگ های سالم به مقدار کم وجود دارد. با این حال، دمودیکوز می تواند در سگ های جوانی رخ دهد که سیستم ایمنی آنها هنوز به طور کامل توسعه نیافته است. عواملی مانند استرس، بیماری های داخلی و تغذیه نامناسب نیز با ایجاد دمودیکوزیس در سگ های مسن مرتبط است. با این حال، در برخی موارد، هیچ بیماری زمینه ای آشکاری قابل شناسایی نیست.

علل

جرب در اثر تکثیر بیش از حد کنه های Demodex ایجاد می شود. عواملی که می توانند در تولید مثل بیش از حد کنه ها نقش داشته باشند عبارتند از:

• استعداد ژنتیکی
• تضعیف سیستم ایمنی بدن
• اختلالات هورمونی
• استرس

تشخیص

تشخیص با معاینه حیوان مبتلا و نمونه برداری از پوست انجام می شود. نمونه ها به صورت میکروسکوپی برای تعیین حضور و تعداد کنه های Demodex بررسی می شوند.

رفتار

درمان ممکن است بسته به شدت بیماری متفاوت باشد. گزینه های درمانی احتمالی عبارتند از:

درمان موضعی

درمان دمودیکوز موضعی

جرب موضعی معمولاً خود ترمیمی است و درمان عمدتاً بر کنترل عفونت‌های ثانویه متمرکز است. با این حال، گروه کوچکی از سگ ها وجود دارند که در آنها شکل محلی می تواند به شکل عمومی پیشرفت کند.

• شامپوها و کرم های دارویی برای مبارزه با کنه ها
• محلول های ضد عفونی کننده برای تمیز کردن نواحی آسیب دیده پوست

درمان سیستمیک

جرب عمومی نیاز به درمان فشرده دارد که شامل درمان های حمام با محلول های ضد انگلی و استفاده از شامپو می شود. همچنین داروهای خوراکی و آماده‌سازی‌های موضعی وجود دارند که می‌توانند به عنوان جایگزین عمل کنند. درمان معمولاً باید برای چندین ماه ادامه یابد، اغلب حتی دو ماه پس از بهبودی مشهود بیمار. خاتمه زودرس درمان اغلب می تواند منجر به عود شود.

• داروهای ضد انگلی که به صورت خوراکی یا تزریقی تجویز می شوند
• کورتیکواستروئیدها برای تسکین التهاب
• آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت های ثانویه

جلوگیری

برای به حداقل رساندن خطر در سگ، اقدامات زیر توصیه می شود:

• نظافت و بررسی های منظم پوست
• تغذیه سالم برای تقویت سیستم ایمنی
• به حداقل رساندن عوامل استرس زا
• درمان زودرس مشکلات سلامت زمینه ای

پیش آگهی طولانی مدت و عوارض احتمالی

پیش آگهی سگ ها به شدت بیماری، سلامت عمومی حیوان و رعایت درمان توصیه شده بستگی دارد. با تشخیص و درمان به موقع، پیش آگهی جرب موضعی معمولاً خوب است. با این حال، جرب عمومی می‌تواند چالش‌برانگیزتر باشد و ممکن است به درمان فشرده‌تر و طولانی‌تری نیاز داشته باشد. در برخی موارد، بیماری مزمن می شود و عود می کند.

عوارض احتمالی عبارتند از:

• عفونت های پوستی ثانویه ناشی از باکتری یا قارچ
• ایجاد آبسه و فیستول پوستی
• خارش مزمن که می تواند منجر به خودآزاری شود
• اسکار و ریزش دائمی مو

چشم انداز سگ مبتلا به جرب به طور کلی مثبت است. سگ های مبتلا به جرب موضعی معمولاً بدون هیچ مشکلی بهبود می یابند. یک استثناء عفونت پنجه ها است که باید به طور مشابه با فرم عمومی درمان شود. اکثر سگ های مبتلا به جرب عمومی با درمان فشرده بهبودی کامل پیدا می کنند. در تعداد کمی از سگ ها، وضعیت بالینی با درمان بهبود می یابد، اما کنه ها همچنان به صورت میکروسکوپی یافت می شوند یا پس از پایان درمان عود فوری دارند. در چنین مواردی ممکن است درمان طولانی مدت لازم باشد.

سوالات متداول در مورد دمودیکوزیس در سگ ها:

پرورش سگ مبتلا به دمودیکوزیس

پرورش سگ هایی که مبتلا به دمودیکوز هستند یا داشته اند باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. برخی از سگ ها مستعد ابتلا به دمودیکوزیس عمومی هستند و این استعداد می تواند به توله های آنها نیز منتقل شود. به دلایل پزشکی و اخلاقی، چنین حیواناتی باید از پرورش حذف شوند. سگ هایی که به عنوان توله سگ تحت تاثیر دمودیکوز موضعی قرار گرفته اند اما به طور کامل بهبود یافته اند و در آنها دمودیکوزیس هرگز عود نکرده است، برای پرورش بی خطر در نظر گرفته می شوند. اعتقاد بر این است که توله های آنها در معرض افزایش خطر ابتلا به دمودیکوز عمومی نیستند.

نقش سیستم ایمنی در ایجاد و درمان دمودیکوزیس

سیستم ایمنی سگ نقش اساسی در ایجاد دمودیکوز دارد. به عنوان یک قاعده، کنه های Demodex ساکنان پوست بی ضرر هستند و علائم بیماری را در سگ سالم ایجاد نمی کنند. با این حال، اگر سیستم ایمنی سگ ضعیف شود یا هنوز به طور کامل رشد نکرده باشد، مانند توله سگ ها، این می تواند منجر به تولید مثل بیش از حد کنه ها و در نتیجه ایجاد دمودیکوزیس شود.

برعکس، یک سیستم ایمنی قوی برای درمان موثر دمودیکوزیس بسیار مهم است. در حالی که داروهای موضعی و خوراکی به کاهش تعداد کنه ها روی پوست کمک می کنند، اما این سیستم ایمنی سگ است که در نهایت به ریشه کن کردن کنه ها و بهبود بیماری کمک می کند.

مراقبت طولانی مدت از سگ های مبتلا به دمودیکوزیس

سگ های مبتلا به دمودیکوز اغلب به مراقبت و نظارت طولانی مدت نیاز دارند تا اطمینان حاصل شود که بهبودی کامل پیدا می کنند و عود را تجربه نمی کنند. این شامل معاینه پزشکی منظم و احتمالاً ادامه درمان برای به حداقل رساندن جمعیت کنه است.

علاوه بر این، ارتقاء سلامت و رفاه کلی سگ برای تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش احتمال عفونت مجدد بسیار مهم است. این را می توان از طریق یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و اجتناب از استرس به دست آورد.

خلاصه

دمودیکوزیس یک بیماری پوستی در سگ ها است که در اثر تکثیر بیش از حد کنه های دمودکس ایجاد می شود. این می تواند به دو شکل رخ دهد: دمودیکوز/ جرب موضعی و ژنرالیزه. تشخیص با معاینه حیوان و بررسی میکروسکوپی نمونه های پوست انجام می شود. درمان بستگی به شدت بیماری دارد و ممکن است شامل رویکردهای درمانی موضعی و سیستمیک باشد.

پیشگیری در سگ ها شامل نظافت منظم، رژیم غذایی سالم، به حداقل رساندن عوامل استرس زا و درمان زودهنگام مشکلات سلامت زمینه ای است. پیش آگهی طولانی مدت بستگی به شدت بیماری دارد، به طوری که دمودیکوز موضعی معمولاً پیش آگهی بهتری نسبت به فرم عمومی دارد. عوارض احتمالی شامل عفونت ثانویه، آبسه، خارش مزمن و جای زخم است.

به طور کلی، مراقبت از علائم در سگ ها و در صورت مشکوک بودن، مراقبت های دامپزشکی برای اطمینان از تشخیص و درمان مناسب است.

دمودیکوزیس یک بیماری جدی پوستی در سگ ها است که در اثر تکثیر کنه های دمودکس ایجاد می شود. این کنه‌ها معمولاً در فولیکول‌های موی سگ‌ها زندگی می‌کنند و باعث بیماری نمی‌شوند مگر اینکه بیش از حد تولید مثل کنند. علائم متفاوت است، اما معمولی شامل ریزش مو، زخم و خارش است. دو شکل دمودیکوزیس وجود دارد: موضعی و ژنرالیزه، که شکل عمومی نیاز به درمان شدیدتری دارد. پیش آگهی به طور کلی خوب است، اما برخی از سگ ها ممکن است به درمان طولانی مدت نیاز داشته باشند. در رابطه با پرورش، باید دقت شود که سگ های مبتلا به دمودیکوز عمومی برای پرورش استفاده نشوند تا از ارث بردن این گرایش به بیماری جلوگیری شود.

با پرداختن به این بیماری و ایجاد دانش عمیق در مورد آن، می‌توانیم به بهبود رفاه سگ‌هایمان و کاهش شیوع دمودیکوز کمک کنیم. از طریق تشخیص زودهنگام و اقدامات درمانی صحیح می توان خطر عوارض جدی را به میزان قابل توجهی کاهش داد و سلامت عمومی سگ را افزایش داد.

نتیجه گیری و چشم انداز

دمدیکوزیس یک بیماری پوستی جدی اما قابل درمان در سگ است. تشخیص زودهنگام و درمان برای نتیجه مثبت و پیشگیری از عوارض بعدی بسیار مهم است. اهمیت اقدامات پیشگیرانه و درمان کافی را نباید دست کم گرفت، به خصوص وقتی صحبت از سلامتی و تندرستی دوستان چهارپای ما می شود.

اگرچه ما قبلاً چیزهای زیادی در مورد این بیماری می دانیم، هنوز زمینه هایی وجود دارد که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. به عنوان مثال، مطالعات آینده می تواند بررسی کند که چه عواملی باعث می شود برخی سگ ها نسبت به سایرین بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری باشند. همچنین ممکن است مفید باشد که در مورد گزینه های مختلف درمانی و اینکه کدام یک موثرتر هستند بیشتر بدانید.

به طور خلاصه، دمودیکوزیس می تواند یک مشکل جدی باشد، اما با مراقبت و درمان مناسب، بیشتر سگ ها می توانند زندگی سالم و شادی داشته باشند.