مروری بر سرفه لانه در سگ ها: تشخیص، درمان و پیشگیری

سرفه لانه چیست؟

سرفه لانه که به عنوان تراکئوبرونشیت عفونی نیز شناخته می شود، یک بیماری تنفسی بسیار مسری است که سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری عمدتاً در سگ هایی رخ می دهد که با همسالان خود تماس نزدیک دارند، مانند لانه ها، پناهگاه های حیوانات یا در نمایشگاه های سگ. این بیماری می تواند توسط ویروس ها و باکتری های مختلف ایجاد شود که دستگاه تنفسی فوقانی سگ را آلوده می کند.

علت تراکئوبرونشیت عفونی

این یک بیماری چند عاملی است که می تواند توسط عوامل بیماری زا ایجاد شود. در زیر با شایع ترین علل سرفه لانه بیشتر آشنا خواهید شد.

ویروس ها به عنوان محرک اصلی

ویروس ها یکی از عوامل اصلی سرفه لانه هستند. به طور خاص، ویروس پاراآنفلوانزای سگ و آدنوویروس سگ عامل ایجاد این بیماری شناخته شده اند. این ویروس‌ها به غشاهای مخاطی دستگاه تنفسی آسیب می‌رسانند و عفونت‌های باکتریایی ثانویه را آسان‌تر می‌کنند.

عفونت های باکتریایی

علاوه بر ویروس ها، باکتری های خاصی نیز می توانند باعث تراکئوبرونشیت عفونی شوند. Bordetella bronchiseptica یکی از این باکتری ها است که اغلب با ایجاد سرفه لانه همراه است. این می تواند هم به تنهایی و هم همراه با ویروس ها رخ دهد که می تواند شدت بیماری را افزایش دهد.

عوامل محیطی و استرس

استرس، کیفیت پایین هوا، دود، گرد و غبار و دمای سرد می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و حساسیت به سرفه لانه را افزایش دهد. ازدحام بیش از حد و رعایت بهداشت ناکافی در پناهگاه های حیوانات یا لانه های شبانه روزی نیز می تواند باعث گسترش بیماری شود.

تماس با حیوانات آلوده

انتقال در درجه اول از طریق تماس مستقیم با سگ های آلوده یا از طریق بلع ذرات آلوده در هوا صورت می گیرد. مکان‌هایی که بسیاری از سگ‌ها در آنها گرد هم می‌آیند، مانند پارک‌های سگ، کلینیک‌های دامپزشکی یا لانه‌های شبانه‌روزی سگ، مکان‌های رایج انتقال تراکئوبرونشیت عفونی هستند.

(C) تراکئوبرونشیت عفونی

علائم دقیق سرفه لانه

سرفه لانه در سگ ها با علائم مختلف و عمدتاً واضح ظاهر می شود. مهم است که این علائم را بشناسیم و سریع عمل کنیم تا از راحتی و رفاه دوست چهارپای خود اطمینان حاصل کنیم.

پارس کردن، سرفه اسپاسمیک

اصلی‌ترین و قابل‌توجه‌ترین علامت تراکئوبرونشیت عفونی سرفه خشک، پارس و گاهی اسپاسمودیک است. این سرفه می تواند شدید و ناراحت کننده باشد، به خصوص در شب، که می تواند برای سگ و صاحب آن ناراحت کننده باشد.

رفلکس گگ

احساس خفگی شدید می تواند به موازات سرفه ایجاد شود. این می تواند به ویژه پس از خوردن یا نوشیدن بدتر شود و می تواند منجر به استفراغ شود.

ترشحات بینی و التهاب چشم

برخی از سگ ها ممکن است ترشحات شفاف تا چرکی بینی و ورم ملتحمه همراه با اشک چشم را ایجاد کنند. این علائم ممکن است نشان دهنده وجود عفونت باکتریایی ثانویه باشد.

مشکل تنفس و تب

در موارد شدید سرفه لانه، تنگی نفس و تب ممکن است رخ دهد. این علائم اغلب نشان دهنده عفونت پیچیده یا پنومونی اضافی است و نیاز به توجه فوری دامپزشکی دارد.

از دست دادن اشتها و بی حالی

سگ های مبتلا به تراکئوبرونشیت عفونی ممکن است تمایل خود را به خوردن از دست بدهند و بی حال شوند. با این حال، یک رژیم غذایی متعادل و مصرف مایعات کافی برای بهبودی بسیار مهم است.

اهمیت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام و درمان تراکئوبرونشیت عفونی می تواند به کاهش مدت و شدت بیماری کمک کند و خطر عوارض را به حداقل برساند. فوراً دامپزشک کنید و سگ را تا زمان بهبودی جدا کنید تا خطر عفونت به حداقل برسد.

در چه مرحله ای خطرناک می شود؟

علائم و عوارض شدید

سرفه لانه اگر به موقع درمان نشود یا همراه با عفونت های دیگر باشد، می تواند بدتر شود و خطرناک شود. در اینجا چند نشانه وجود دارد که نشان می دهد بیماری ممکن است به مرحله بحرانی تری رسیده باشد:

• سرفه شدید همراه با خلط خلط
• تب
• از دست دادن اشتها و کاهش وزن
• تنگی نفس یا تنفس سریع
• بی حالی و ضعف شدید
• التهاب در دستگاه تنفسی

عفونت ریه

یک دوره جدی تراکئوبرونشیت عفونی می تواند ذات الریه باشد. این می تواند زمانی رخ دهد که باکتری وارد ریه ها شده و باعث عفونت شود. این یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که نیاز به توجه فوری دامپزشکی دارد.

بیماری های مزمن تنفسی

در صورت عدم درمان، تراکئوبرونشیت عفونی می تواند منجر به بیماری های مزمن تنفسی شود که می تواند برای همیشه کیفیت زندگی سگ را تحت تاثیر قرار دهد.

سگ های نقص ایمنی

سگ هایی که قبلاً سیستم ایمنی ضعیفی دارند، چه به دلیل بیماری، استرس یا سن، به ویژه در معرض خطر هستند. در چنین سگ هایی، سرفه لانه می تواند سریعتر پیشرفت کرده و شدیدتر شود.

آنچه شما می توانید انجام دهید

اگر متوجه شدید که سگ شما یک یا چند مورد از این علائم را نشان می دهد، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص به موقع و درمان مناسب می تواند به جلوگیری از بیماری و جلوگیری از عوارض جدی کمک کند. همچنین اجتناب از تماس با سگ های دیگر برای جلوگیری از گسترش بیماری بسیار مهم است.

همیشه بهتر است برای محافظت و اطمینان از سلامت سگ خود ایمن و فعال باشید.

تشخیص توسط دامپزشک چگونه است ؟

یادداشت

برای شروع، دامپزشک یک تاریخچه پزشکی دقیق می گیرد تا در مورد تاریخچه و علائم سگ اطلاعات بیشتری کسب کند. سوالات در مورد فعالیت، تماس با سگ های دیگر، وضعیت واکسیناسیون و بیماری های قبلی رایج است.

معاینه بالینی

دامپزشک یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی سلامت کلی سگ انجام می دهد. به طور خاص، قلب، ریه ها و دستگاه تنفسی سگ بررسی می شود. در سگی که از سرفه لانه رنج می برد، فشار جزئی روی نای می تواند باعث بروز سرفه شود.

اسمیر و معاینه آزمایشگاهی

در بسیاری از موارد، یک سواب از غشاهای مخاطی سگ می توان برداشت. سپس در آزمایشگاه برای شناسایی پاتوژن های خاصی که باعث سرفه لانه شده اند، بررسی می شود. این می تواند به تعیین مناسب ترین درمان برای سگ کمک کند.

تصویر اشعه ایکس

ممکن است برای رد یا تایید سایر بیماری های تنفسی مانند ذات الریه، رادیوگرافی قفسه سینه گرفته شود. این امر به ویژه در صورتی که سگ علائم جدی تری از خود نشان دهد بسیار مهم است.

آنتی بیوگرام

اگر عفونت های باکتریایی درگیر باشند، آنتی بیوگرام ممکن است مفید باشد. این به دامپزشک اجازه می دهد تا حساسیت باکتری ها را به آنتی بیوتیک های مختلف بررسی کند و در نتیجه موثرترین آنتی بیوتیک را انتخاب کند.

طرح درمان

بر اساس نتایج تشخیص، دامپزشک یک برنامه درمانی فردی برای تسکین علائم و درمان موثر بیماری ایجاد می کند. این برنامه ممکن است شامل استراحت، دارو برای تسکین علائم و در برخی موارد آنتی بیوتیک باشد.

همیشه توصیه می شود در صورت مشکوک شدن به سرفه لانه در اسرع وقت به دامپزشک مراجعه کنید تا از تشخیص و درمان سریع اطمینان حاصل کنید تا سگ شما به زودی دوباره سالم و خوشحال شود!

درمان سرفه لانه

درمان تراکئوبرونشیت عفونی در سگ به علائم و شدت بیماری بستگی دارد. در اینجا چند مرحله و روش مهمی که می توان در درمان سرفه لانه استفاده کرد آورده شده است:

دارو

• آنتی بیوتیک ها: هنگامی که سرفه لانه توسط باکتری ایجاد می شود، آنتی بیوتیک ها اغلب برای مبارزه با عفونت باکتریایی تجویز می شوند. انتخاب آنتی بیوتیک مناسب اغلب بر اساس نتایج آنتی بیوگرام است.
• داروی سرفه: داروهایی که میل به سرفه را تسکین می دهند را می توان برای تسکین سگ تجویز کرد.
• عوامل تقویت کننده سیستم ایمنی: در برخی موارد، داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی نیز می توانند برای حمایت از روند بهبود مفید باشند.

استراحت کافی

استراحت جنبه مهم درمان است. سگ باید در محیطی آرام و بدون استرس باشد تا بهبودی را بهبود بخشد. باید از فعالیت بدنی و هیجان زیاد خودداری کرد.

انزوا

از آنجایی که سرفه لانه بسیار مسری است، سگ بیمار باید از سایر حیوانات جدا شود تا از گسترش بیماری جلوگیری شود. این امر به ویژه در خانواده هایی که چندین سگ یا حیوانات خانگی دیگر دارند بسیار مهم است.

بهداشت خوب

محیط سگ باید تمیز و عاری از گرد و غبار باشد. تمیز کردن و ضد عفونی کردن محل خواب، کاسه غذا و اسباب بازی ها می تواند به حداقل رساندن انتشار عوامل بیماری زا کمک کند.

هوای تازه و رطوبت

هوای تازه و مرطوب می تواند به مرطوب شدن مجرای تنفسی و تسکین میل به سرفه کمک کند. یک مرطوب کننده می تواند در محیط های خشک داخلی مفید باشد.

درمان حمایتی

بسته به وضعیت سگ، درمان حمایتی مانند تجویز مایعات و الکترولیت ممکن است برای حمایت از سلامت کلی سگ ضروری باشد.

بررسی های پیگیری منظم

پس از شروع درمان، بررسی های منظم دامپزشکی برای نظارت بر پیشرفت و تنظیم درمان در صورت لزوم مهم است.

پیشگیری از سرفه لانه

پیشگیری از سرفه لانه از طریق واکسیناسیون یک راه موثر برای محافظت از سگ در برابر این بیماری مسری است. در اینجا جنبه های کلیدی پیشگیری از سرفه لانه از طریق واکسیناسیون آورده شده است:

نوع واکسیناسیون:

واکسن هایی وجود دارند که در برابر رایج ترین پاتوژن های سرفه لانه محافظت می کنند. این واکسن ها معمولاً به عنوان واکسن های ترکیبی ارائه می شوند که همزمان در برابر چندین پاتوژن محافظت می کنند.

برنامه واکسیناسیون:

• ایمن سازی اولیه: توله سگ ها معمولاً باید بین هفته های هشتم و شانزدهم زندگی خود واکسیناسیون اولیه داده شوند تا محافظت اولیه ایجاد شود. این معمولاً شامل چندین نوبت واکسیناسیون با فاصله چند هفته است.
• واکسیناسیون تقویتی: پس از ایمن سازی اولیه، واکسیناسیون تقویت کننده منظم برای حفظ ایمنی ضروری است. تعداد دفعات واکسیناسیون تقویت کننده به توصیه های دامپزشک و شرایط زندگی فردی سگ بستگی دارد.

گروه هدف:

به ویژه، سگ هایی که تماس مکرر با سگ های دیگر دارند - همانطور که در نمایشگاه های سگ ها، پارک های سگ یا در لانه های شبانه روزی حیوانات وجود دارد - باید به طور منظم در برابر سرفه لانه واکسینه شوند. سگ هایی با سیستم ایمنی ضعیف نیز از این واکسیناسیون سود می برند.

اثربخشی:

در حالی که واکسیناسیون محافظت خوبی در برابر پاتوژن های خاص سرفه لانه ایجاد می کند، پاتوژن های دیگری نیز وجود دارند که در حال حاضر هیچ گونه حفاظت واکسیناسیونی در برابر آنها وجود ندارد. بنابراین واکسیناسیون یک وسیله مهم، اما نه تنها، پیشگیری است.

اقدامات احتیاطی اضافی:

علاوه بر واکسیناسیون، بهداشت عمومی و اقدامات بهداشتی نیز برای به حداقل رساندن خطر عفونت مهم است. این شامل:

• استرس را کنترل کرده و از آن دوری کنید که می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند.
• تغذیه مناسب برای تقویت سیستم ایمنی بدن.
• از تماس با حیوانات بیمار خودداری کنید.

مشاوره فردی:

قبل از تصمیم گیری در مورد واکسیناسیون، همیشه باید به طور جداگانه با دامپزشک خود مشورت کنید. عواملی مانند سن سگ، وضعیت سلامت، شیوه زندگی و واکسیناسیون های قبلی در نظر گرفته می شود.

از طریق استفاده مؤثر از واکسیناسیون ها در ترکیب با سایر اقدامات پیشگیرانه، می توان خطر سرفه لانه را به میزان قابل توجهی کاهش داد تا از سلامتی دوست چهارپای ما اطمینان حاصل شود.

سرفه لانه چقدر طول می کشد؟

مدت زمان سرفه لانه ای در سگ ها بسته به شدت و بروز عوارض متفاوت است. در اینجا چند نکته مهم وجود دارد:

برای فرآیندهای بدون عارضه:

اگر سرفه لانه بدون عارضه باشد، یعنی اگر عفونت دیگری رخ ندهد، بیماری معمولاً یک تا دو هفته خود به خود در این مدت، مهم است که سگ به اندازه کافی استراحت کند و از استرس دوری کند تا روند بهبودی مختل نشود.

برای فرآیندهای پیچیده:

اگر عفونت های اضافی یا سایر عوارض رخ دهد، روند بهبودی می تواند به طور قابل توجهی طولانی شود. در چنین مواردی، درمان دامپزشکی برای رسیدگی به شرایط زمینه‌ای و کمک به روند بهبود ضروری است.

برای عفونت های ثانویه:

عفونت های باکتریایی ثانویه همچنین می توانند مدت سرفه لانه را طولانی کنند و همچنین ممکن است جدی تر باشند. بنابراین، مشورت زودهنگام با دامپزشک و رعایت دقیق رویکردهای درمانی توصیه شده بسیار مهم است.

استراحت و تمدد اعصاب:

صرف نظر از دوره بیماری، بسیار مهم است که سگ در طول بیماری استراحت کافی داشته باشد و از تماس با حیوانات دیگر برای جلوگیری از عفونت اجتناب کند.

همیشه توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم سرفه لانه برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب، فوراً با دامپزشک مشورت کنید. با ارائه مراقبت های مناسب و پیروی از دستورالعمل های دامپزشکی، می توان زمان بهبودی را به حداقل رساند و از سلامتی سگ به طور مطلوب حمایت کرد.

آیا سرفه لانه مخصوصاً در توله سگ ها خطرناک است؟

بله، سرفه لانه می تواند به خصوص در توله سگ ها خطرناک باشد. توله سگ ها هنوز سیستم ایمنی را به طور کامل توسعه نداده اند، که آنها را مستعد ابتلا به عفونت ها و بیماری ها می کند. در اینجا چند نکته وجود دارد که چرا و چگونه سرفه لانه در توله سگ ها باید به طور خاص جدی گرفته شود:

سیستم ایمنی توسعه نیافته:

از آنجایی که سیستم ایمنی توله سگ ها هنوز به طور کامل توسعه نیافته است، اغلب در مبارزه با عفونت ها مشکل دارند، که می تواند منجر به بیماری های شدیدتر و طولانی تر شود.

خطر عوارض:

توله سگ ها بیشتر مستعد عوارضی مانند عفونت های ثانویه هستند که می تواند روند بیماری را بدتر کرده و طول مدت بیماری را طولانی کند.

واکسیناسیون ضروری است:

به ویژه مهم است که توله سگ ها در برابر سرفه لانه و سایر بیماری ها واکسینه شوند تا خطر آنها به حداقل برسد. دامپزشکان توصیه می کنند برنامه واکسیناسیون را به شدت رعایت کنید.

مراقبت های اولیه دامپزشکی:

اگر علائم سرفه لانه را در توله سگ مشاهده کردید، باید فورا با دامپزشک مشورت کنید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به کاهش دوره بیماری و سرعت بخشیدن به بهبودی کمک کند.

حمایت از سلامت عمومی:

یک رژیم غذایی متعادل، کرم زدایی منظم و اجتناب از استرس برای تقویت سیستم ایمنی توله سگ و حمایت از سلامت کلی او بسیار مهم است.

عدم تماس با سگ های دیگر:

برای جلوگیری از عفونت، توله سگ های مبتلا به سرفه لانه باید تا زمان بهبودی کامل از سگ های دیگر دور نگه داشته شوند.

برنامه درمانی:

پیروی از یک برنامه درمانی توصیه شده توسط دامپزشک ضروری است تا اطمینان حاصل شود که توله سگ تمام داروها و مراقبت های لازم را دریافت می کند.

از طریق مراقبت های پیشگیرانه و بررسی های منظم دامپزشکی، صاحبان می توانند خطر سرفه لانه و سایر بیماری ها را در توله ها به حداقل برسانند و به طور مطلوب از سلامت و رفاه آنها حمایت کنند.

پاتوژن سرفه لانه از کجا می آید و چه نام دارد؟

سرفه های لانه ای در سگ ها توسط پاتوژن های مختلفی ایجاد می شود که منشا ویروسی و باکتریایی دارند. درک این نکته مهم است که فقط یک پاتوژن وجود ندارد، بلکه سرفه لانه می تواند توسط پاتوژن های مختلف ایجاد شود که اغلب با هم اتفاق می افتند.

عوامل بیماری زا مختلف باعث سرفه لانه می شوند:

1. Bordetella bronchiseptica:

این باکتری یکی از شایع ترین علل سرفه لانه است. به غشاهای مخاطی دستگاه تنفسی فوقانی حمله می کند و همچنین می تواند باعث عفونت ثانویه شود.

2. ویروس پاراآنفلوآنزا سگ:

یکی دیگر از پاتوژن های رایج سرفه لانه. این ویروس به غشای مخاطی مجاری تنفسی آسیب می رساند و ورود پاتوژن های باکتریایی را آسان تر می کند.

3. آدنوویروس سگ نوع 2:

این ویروس همچنین می تواند باعث سرفه لانه شود و به آسیب تنفسی کمک کند.

4. گونه های مایکوپلاسما:

این ارگانیسم‌ها که بین باکتری‌ها و ویروس‌ها قرار دارند، اغلب در ترکیب با سایر عوامل بیماری‌زا نیز می‌توانند باعث سرفه لانه شوند.

منشا عوامل بیماری زا:

پاتوژن های سرفه لانه عمدتاً از سگ های آلوده می آیند. انتقال از طریق عفونت قطرات رخ می دهد، به عنوان مثال زمانی که یک سگ آلوده سرفه، عطسه یا پارس می کند. پاتوژن ها همچنین می توانند روی اشیایی مانند کاسه، اسباب بازی یا در محیط های لانه زنده بمانند و در نتیجه سگ های دیگر را آلوده کنند. نام "سرفه لانه" از این واقعیت ناشی می شود که این بیماری اغلب زمانی که بسیاری از سگ ها در محله های نزدیک با هم زندگی می کنند، به سرعت گسترش می یابد، همانطور که در لانه ها، پناهگاه های حیوانات یا در نمایشگاه سگ ها صدق می کند.

آیا سرفه لانه برای حیوانات یا افراد دیگر مسری است؟

سرفه لانه یک بیماری خاص سگ ها است و بیشتر عوامل بیماری زا که باعث سرفه لانه می شوند به سگ ها محدود می شود. این بدان معنی است که آنها به طور کلی به انسان منتقل نمی شوند و سلامتی انسان را تهدید نمی کنند.

انتقال به حیوانات دیگر:

اگرچه سرفه لانه در درجه اول یک بیماری سگ است، اما گزارش هایی وجود دارد که برخی از عوامل بیماری زا، به ویژه باکتری Bordetella bronchiseptica، می تواند حیوانات دیگر مانند گربه یا خرگوش را نیز آلوده کند. با این حال، معمولاً باعث علائم و پیشرفت بیماری در این حیوانات می شود.

توصیه می شود سگ های آلوده را از سایر حیوانات خانگی دور نگه دارید تا از انتقال احتمالی جلوگیری شود و اقدامات بهداشتی مناسب باید رعایت شود تا خطر انتقال بیماری بین حیوانات خانگی به حداقل برسد.

سلامتی انسان:

برای انسان نوع خاصی از Bordetella به نام Bordetella pertussis وجود دارد که باعث سیاه سرفه می شود. با این حال، این گونه با آن چیزی که باعث سرفه لانه در سگ می شود متفاوت است و انتقال Bordetella bronchiseptica به انسان بسیار نادر است و معمولاً فقط در مواردی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به شدت ضعیف شده باشد.

اقدامات پیشگیرانه:

برای صاحبان حیوانات خانگی مهم است که سلامت حیوانات خانگی خود را کنترل کنند و در صورت وجود علائم بیماری با دامپزشک مشورت کنند. واکسیناسیون، بهداشت خوب و معاینات منظم دامپزشکی می تواند به طور قابل توجهی خطر انتقال بیماری را بین حیوانات خانگی کاهش دهد.

صدای سرفه لانه چیست؟

(C) https://www.youtube.com/watch?v=pcUH_yzjqfA

خلاصه سرفه لانه

تراکئوبرونشیت عفونی یکی از شناخته شده ترین بیماری های عفونی در سگ ها است که اغلب توسط باکتری هایی مانند Bordetella bronchiseptica و ویروس های مختلف ایجاد می شود. این بیماری که معمولاً به عنوان سرفه لانه شناخته می‌شود، می‌تواند سگ‌ها را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد و به ویژه در محیط‌های با جمعیت سگ‌ها شایع است، که نام "سرفه لانه" را توضیح می‌دهد.

علائم تراکئوبرونشیت عفونی عبارتند از: سرفه خشک و پارس، گیج کردن و گاهی تب و ترشحات بینی. در صورت بروز این علائم برای تشخیص یا رد سرفه لانه و شروع درمان مناسب، فوراً با دامپزشک مشورت کنید، زیرا سرفه لانه می تواند برای سگ های مبتلا بسیار ناراحت کننده باشد.

تشخیص تراکئوبرونشیت عفونی اغلب بر اساس علائم بالینی و سابقه پزشکی سگ است. در برخی موارد، سواب دستگاه تنفسی ممکن است برای شناسایی پاتوژن های خاص سرفه لانه انجام شود که ممکن است در انتخاب درمان نقش داشته باشد.

درمان سرفه لانه می تواند بسته به شدت بیماری و پاتوژن های شناسایی شده متفاوت باشد. در بسیاری از موارد سرفه لانه، می توان از آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت های باکتریایی و داروهای سرفه برای تسکین میل به سرفه استفاده کرد.

تراکئوبرونشیت عفونی بسیار مسری است و سگ های مبتلا به سرفه لانه باید از سگ های دیگر جدا شوند تا از گسترش سرفه لانه جلوگیری شود. پیشگیری از سرفه لانه از اهمیت ویژه ای برخوردار است و واکسیناسیون منظم می تواند به کاهش خطر عفونت سرفه لانه کمک کند.

پیشگیری از تراکئوبرونشیت عفونی از طریق واکسیناسیون به ویژه برای سگ‌هایی که به طور منظم با سگ‌های دیگر تماس دارند، از جمله در لانه‌های شبانه‌روزی یا در نمایشگاه سگ‌ها توصیه می‌شود، زیرا خطر ابتلا به سرفه لانه در اینجا به‌ویژه زیاد است. علاوه بر این، تقویت سیستم ایمنی نقش کلیدی در پیشگیری از تراکئوبرونشیت عفونی دارد و یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم می تواند به ارتقای سلامت سگ و جلوگیری از سرفه لانه کمک کند.

موارد بدون عارضه سرفه لانه ممکن است در عرض یک تا دو هفته برطرف شود، با این حال، با عوارض و عفونت های ثانویه، تراکئوبرونشیت عفونی می تواند به بیماری های جدی تری مانند ذات الریه تبدیل شود. بنابراین، توجه به اولین علائم تراکئوبرونشیت عفونی و شروع به موقع درمان برای جلوگیری از عوارض و حفظ سلامت سگ بسیار مهم است.