فتق دیسک در سگ - هر آنچه که باید بدانید

مقدمه ای بر فتق دیسک در سگ ها

فتق دیسک در سگ ها یک بیماری جدی است که می تواند همه نژادها را درگیر کند، اما در برخی از نژادهای کوچکتر شیوع بیشتری دارد. در این مقاله، همه چیزهایی را که باید در مورد این بیماری بدانید، از علائم گرفته تا تشخیص و گزینه های مختلف درمانی، یاد خواهید گرفت.

فتق دیسک در سگ چیست؟

فتق دیسک در سگ یک بیماری جدی و متأسفانه نسبتاً شایع است که می تواند حیوانات را در هر نژاد و سنی تحت تأثیر قرار دهد. این شامل دیسک‌های بین مهره‌ای است که بین مهره‌های ستون فقرات قرار دارند و معمولاً به عنوان ضربه‌گیر عمل می‌کنند.

دیسک بین مهره ای چیست؟

دیسک های بین مهره ای از یک هسته ژلاتینی تشکیل شده است که توسط یک حلقه قوی تر احاطه شده است. آنها به ستون فقرات اجازه حرکت می دهند و به جذب ضربه کمک می کنند.

اگر سگ فتق دیسک داشته باشد چه اتفاقی می افتد؟

در فتق دیسک (که پرولاپس دیسک یا پرولاپس دیسک بین مهره ای نیز نامیده می شود)، مواد از هسته ژلاتینی از طریق پارگی در حلقه بیرونی عبور می کنند. این می تواند بر ساختارهای عصبی اطراف یا طناب نخاعی فشار وارد کند و باعث درد شدید، نقایص عصبی و در موارد شدید حتی فلج شود.

علل فتق دیسک در سگ ها

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند به فتق دیسک کمک کند:

• تحلیل رفتن دیسک: با گذشت زمان، دیسک‌ها می‌توانند خاصیت ارتجاعی خود را از دست بدهند و بیشتر مستعد آسیب شوند.
• نژاد: برخی از نژادها از نظر ژنتیکی بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات دیسک هستند، از جمله داچشاند، بیگل، بولداگ فرانسوی و بسیاری دیگر.
• سن: سگ های مسن به دلیل سایش طبیعی آسیب پذیرتر هستند.
• تروما: تصادف یا افتادن نیز می تواند باعث فتق دیسک شود.

(C) https://sevneurology.com/blog/ivdd-in-dogs/

علائم فتق دیسک در سگ ها

علائم فتق دیسک می تواند متفاوت باشد و به شدت و محل فتق بستگی دارد. شایع ترین علائم عبارتند از:

• درد در پشت یا گردن
• سفتی یا کلافگی هنگام راه رفتن
• علائم فلج یا ضعف در پاها
• لرزش یا انقباض کنترل نشده عضلات

درجه 1: علائم خفیف فتق دیسک در سگ ها

• درد: سگ واکنش‌های درد خفیفی نشان می‌دهد، به‌ویژه زمانی که کمر یا گردن لمس می‌شود.
• ناراحتی: سگ بی قرار به نظر می رسد و نمی تواند موقعیت راحت برای دراز کشیدن یا نشستن پیدا کند.
• سفتی: حرکات ممکن است تا حدودی سفت به نظر برسند، به خصوص پس از ایستادن.

درجه 2: علائم متوسط ​​فتق دیسک در سگ ها

• درد قابل توجه: سگ به لمس کمر یا گردن به شدت واکنش نشان می دهد و حتی بدون محرک خارجی نیز می تواند درد را نشان دهد.
• محدودیت های حرکتی: سگ کمتر حرکت می کند و از برخی موقعیت ها یا حرکات اجتناب می کند.
• علائم خفیف فلج: سگ ممکن است هنگام راه رفتن ضعف جزئی در پاها یا بی ثباتی نشان دهد.

درجه 3: علائم شدید فتق دیسک در سگ ها

• درد شدید: بدیهی است که سگ درد شدیدی دارد، ممکن است ناله کند یا غر بزند، و ممکن است تمایلی به لمس او نداشته باشد.
• علائم واضح فلج: علائم واضحی از ضعف یا فلج در یک یا چند پا وجود دارد. سگ ممکن است در ایستادن یا راه رفتن مشکل داشته باشد.
• رفلکس های تغییر یافته: معاینات دامپزشکی ممکن است رفلکس های تغییر یافته یا غایب را در اندام های آسیب دیده نشان دهد.

درجه 4: علائم بسیار شدید فتق دیسک در سگ ها

• درد شدید: سگ درد شدیدی دارد، ممکن است مدام ناله کند یا غر بزند، و ممکن است زمانی که سعی می کنید او را لمس کنید، پرخاشگر باشد.
• فلج کامل: سگ قادر به حرکت نیست یا روی پاهای خود بسیار ناپایدار است.
• بی اختیاری: سگ ممکن است کنترل مثانه و روده خود را از دست داده باشد.

درجه 5: علائم بحرانی فتق دیسک در سگ ها

• حالت شوک: سگ در وضعیت بحرانی قرار دارد، احتمالاً با علائم شوک مانند ضربان قلب سریع، تنفس کم عمق و از دست دادن هوشیاری.
• بی تحرکی کامل: سگ دیگر اصلا نمی تواند حرکت کند و ممکن است هیچ واکنشی به محرک های خارجی نشان ندهد.
• خطر برای زندگی: بدون کمک فوری دامپزشکی خطری برای زندگی وجود دارد.

بسیار مهم است که سگی که علائم فتق دیسک را نشان می دهد فوراً برای تشخیص دقیق و درمان لازم نزد دامپزشک برده شود. هر چه سگ زودتر درمان شود، شانس بهبودی کامل بیشتر است.

کدام نژاد سگ به طور خاص تحت تأثیر قرار می گیرد - فلج داششون

فتق دیسک در نژادهای خاصی از سگ ها به دلیل ساختار ژنتیکی و ساختار فیزیکی آنها شایع تر است. یکی از شناخته‌شده‌ترین بیماری‌ها در این زمینه، به اصطلاح «فلج داش‌شوند» است که به‌ویژه در سگ‌های داش‌شوند رخ می‌دهد. اما سایر نژادها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. در اینجا یک مرور کلی است:

1. داچشوند:

نژاد داششوند احتمالاً شناخته شده ترین نژاد در مورد فتق دیسک است. ستون فقرات بلند و پاهای کوتاه آنها را به ویژه در برابر این نوع آسیب آسیب پذیر می کند. "فلج داچشونند" به طور خاص به فتق دیسک در این نژاد اشاره دارد.

2. بیگل:

بیگل ها نیز به دلیل ساختار بدنی خود مستعد فتق دیسک هستند.

3. بولداگ فرانسوی:

بولداگ فرانسوی ساختار بدنی فشرده ای دارد و همچنین مستعد مشکلات دیسک بین مهره ای است.

4. پکنیز:

این نژاد کوچک در مقایسه با اندازه خود ستون فقرات بلندتری نیز دارد که خطر فتق دیسک را افزایش می دهد.

5. کوکر اسپانیل:

کوکر اسپانیل همچنین به دلیل اندازه و ساختار بدنی خود می تواند مستعد ابتلا به بیماری دیسک بین مهره ای باشد.

6. داچشوند:

تکل‌ها که به عنوان داش‌های مینیاتوری نیز شناخته می‌شوند نیز در معرض خطر هستند زیرا ساختار پشتی آن‌ها مانند داش‌شوند استاندارد است.

7. شیتزو:

این نژاد کوچک همچنین خطر ابتلا به مشکلات دیسک بین مهره ای را افزایش می دهد.

چگونه فتق دیسک در سگ توسط دامپزشک تشخیص داده می شود؟

تشخیص فتق دیسک در سگ نیاز به معاینه کامل و اغلب استفاده از روش های مختلف تشخیصی دارد. در اینجا یک مرور کلی از نحوه عملکرد دامپزشکان ارائه شده است:

1. سابقه فتق دیسک در سگ:

ابتدا دامپزشک از صاحب سگ در مورد سابقه و علائم سگ سوال می کند. او به اطلاعاتی مانند زمان ظاهر شدن علائم، اینکه آیا سگ درد دارد، آیا فلج یا ضعف در پاها وجود دارد و آیا قسمت های قبلی یا جراحات وجود داشته است، علاقه مند است.

2. معاینه بالینی فتق دیسک در سگ:

دامپزشک سگ را به خصوص ستون فقرات و اندام ها را به طور کامل معاینه می کند. او به دنبال علائم درد، ضعف، رفلکس های غیر طبیعی و حساسیت خواهد بود. ماهیچه ها نیز بررسی می شوند تا ببینند آیا مناطقی وجود دارد که به دلیل آسیب عصبی در حال آتروفی شدن هستند یا خیر.

3. معاینه عصبی فتق دیسک در سگ:

معاینه عصبی به دامپزشک کمک می کند تا مشخص کند کدام قسمت از ستون فقرات تحت تأثیر قرار گرفته است و شدت آسیب چقدر است. این شامل بررسی رفلکس ها، حساسیت درد و هماهنگی است.

4. روش های تصویربرداری برای فتق دیسک در سگ ها:

از تکنیک های تصویربرداری می توان برای مشاهده دقیق ستون فقرات و دیسک های بین مهره ای استفاده کرد. رایج ترین عبارتند از:

• اشعه ایکس: اشعه ایکس می تواند به ارزیابی ساختار ستون فقرات و تشخیص تغییراتی مانند تنگ شدن فضای دیسک یا رسوبات کلسیم در دیسک ها کمک کند.
• MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی): MRI به ویژه برای تصویربرداری از بافت نرم و تجسم مستقیم فتق دیسک مفید است. تصاویر دقیقی از دیسک های بین مهره ای، نخاع و ساختارهای اطراف ارائه می دهد.
• سی تی (توموگرافی کامپیوتری): سی تی همچنین می تواند برای نمایش ستون فقرات استفاده شود و تصاویر مقطعی دقیقی ارائه می دهد.

5. فتق دیسک میلوگرافی در سگ ها:

در طول میلوگرافی، ماده حاجب به کانال نخاعی تزریق می شود تا فضای اطراف نخاع را در تصاویر اشعه ایکس نشان دهد. این می تواند به شناسایی فتق دیسک کمک کند زمانی که روش های دیگر نتایج واضحی ایجاد نمی کنند.

6. آزمایشات آزمایشگاهی برای فتق دیسک در سگ:

در برخی موارد، دامپزشک همچنین ممکن است آزمایش خون را برای رد سایر علل احتمالی علائم تجویز کند.

تشخیص فتق دیسک در سگ ها یک فرآیند جامع است که به ترکیبی از شرح حال، معاینه بالینی، ارزیابی عصبی و تکنیک های تصویربرداری نیاز دارد. تعیین دقیق محل و شدت آسیب برای برنامه ریزی درمان موثر و پیش آگهی سگ حیاتی است. دامپزشک از همه این اطلاعات برای تعیین بهترین اقدام برای هر مورد استفاده می کند.

درمان محافظه کارانه بدون جراحی برای فتق دیسک در سگ ها

درمان محافظه کارانه فتق دیسک در سگ ها گزینه ای است که زمانی که علائم خفیف هستند، نقص عصبی شدید وجود ندارد یا به دلایل مختلف امکان جراحی وجود ندارد، مورد توجه قرار می گیرد. در اینجا یک توضیح جامع است:

چه زمانی درمان محافظه کارانه امکان پذیر است؟

1. علائم خفیف تا متوسط: زمانی که سگ درد دارد اما هنوز قادر به راه رفتن است و هیچ نشانه ای از فلج نشان نمی دهد.
2. بدون نقص عصبی: عملکرد سیستم عصبی تا حد زیادی دست نخورده است.
3. اولین حادثه: این اولین فتق دیسک بدون قسمت قبلی است.

چه زمانی درمان محافظه کارانه امکان پذیر نیست؟

1. نقایص شدید عصبی: اگر سگ علائم فلج را نشان دهد یا دیگر قادر به حرکت دادن پاهای عقب خود نباشد، جراحی فوری اغلب ضروری است.
2. مشکلات مزمن: برای سگ هایی که دچار فتق مکرر دیسک یا مشکلات مزمن کمر هستند، جراحی اغلب انتخاب بهتری است.
3. عدم بهبودی با درمان محافظه کارانه: اگر پس از چند هفته درمان محافظه کارانه بهبودی حاصل نشد، باید جراحی را در نظر گرفت.

عناصر درمان محافظه کارانه:

1. بی حرکتی: سگ باید تا حد امکان کمتر حرکت کند تا فشار وارده بر ستون فقرات کاهش یابد و روند بهبودی بهبود یابد. این ممکن است شامل یک قفس یا جعبه برای ماندن سگ باشد.
2. مدیریت درد: دامپزشک ممکن است مسکن ها و داروهای ضد التهابی را برای تسکین درد و کاهش التهاب تجویز کند .
3. شل کننده های عضلانی: این داروها می توانند به شل شدن ماهیچه ها کمک کنند و در نتیجه فشار روی ستون فقرات را کاهش دهند.
4. فیزیوتراپی: پس از کاهش علائم حاد، فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات و افزایش تحرک کمک کند.
5. کنترل وزن: سگ های دارای اضافه وزن باید وزن خود را کاهش دهند تا فشار وارده بر ستون فقرات کاهش یابد.
6. مکمل ها: برخی از مکمل ها مانند گلوکزامین و کندرویتین می توانند به سلامت مفاصل کمک کنند.

درمان محافظه کارانه فتق دیسک در سگ ها در شرایط خاص، به ویژه زمانی که علائم خفیف هستند و نقص عصبی شدید وجود ندارد، یک گزینه معتبر است. اما برای موفقیت نیاز به صبر و رعایت دقیق دستورات دامپزشک دارد. با مشورت نزدیک با دامپزشک گرفته شود

گزینه های درمان جراحی برای فتق دیسک در سگ ها

نوع مداخله جراحی به درجه و نوع فتق دیسک و همچنین محل دیسک آسیب دیده بستگی دارد.

1. فتق دیسک نوع یک هانسن:

این نوع زمانی اتفاق می افتد که هسته ژلاتینی دیسک به طور ناگهانی به کانال نخاعی نشت می کند و نخاع را فشرده می کند. این شایع ترین شکل فتق دیسک در سگ ها است.

گزینه های جراحی:

• فنستراسیون: این روش شامل برداشتن یک قطعه کوچک از مواد دیسک برای کاهش فشار بر روی نخاع است. این ممکن است علائم را کاهش دهد، اما از آسیب بعدی به دیسک های دیگر جلوگیری نمی کند.
• همیلامینکتومی یا لامینکتومی: این شامل برداشتن بخشی از ستون فقرات برای دسترسی به نخاع و برداشتن مواد فشرده شده است. این یک روش موثر برای کاهش فشار است و اغلب در موارد شدید یا در سگ‌های مبتلا به نقص عصبی استفاده می‌شود.

2. فتق دیسک نوع دوم هانسن:

در اینجا دیسک به آرامی تحلیل می‌رود و مواد دیسک به تدریج جابه‌جا می‌شوند که منجر به فشرده‌سازی مزمن نخاع می‌شود. این شکل بیشتر در سگ های مسن و نژادهای بزرگتر دیده می شود.

گزینه های جراحی:

• لامینکتومی پشتی: این روش با برداشتن بخشی از ستون فقرات و مواد دیسک، با برداشتن قسمتی از ستون فقرات و مواد دیسک، فشار وارده بر نخاع را کاهش می دهد.
• همجوشی ستون فقرات: در برخی موارد، ممکن است لازم باشد مهره‌های آسیب‌دیده را با همجوشی با یکدیگر تثبیت کنیم.

درجه 3 فتق دیسک:

درجه فتق دیسک نیز نقش مهمی در انتخاب درمان جراحی دارد.

• درجه 1-2: برای درد خفیف تا متوسط ​​و بدون نقص عصبی، ممکن است درمان محافظه کارانه ترجیح داده شود. با این حال، اگر درد به درمان محافظه کارانه پاسخ ندهد، مداخله جراحی یک گزینه است.
• درجه 3-4: این جایی است که نقص عصبی رخ می دهد و مداخله جراحی اغلب برای کاهش فشار روی نخاع و بهبود عملکرد ترجیح داده می شود.
• درجه 5: شدیدترین درجه با فلج کامل و از دست دادن احساس درد است. مداخله جراحی فوری معمولاً برای داشتن هر گونه شانس بهبودی ضروری است.

انتخاب درمان جراحی به عوامل زیادی از جمله نوع و درجه فتق دیسک و سلامت و سن سگ بستگی دارد. همکاری نزدیک با دامپزشک و جراح حیوانات متخصص برای گرفتن بهترین تصمیم برای سلامت سگ بسیار مهم است. روش های جراحی اغلب شانس خوبی برای بهبودی دارند، به خصوص اگر به موقع انجام شوند.

اقدامات فیزیوتراپی برای حمایت از فتق دیسک در سگ ها

فیزیوتراپی یک روش فوق العاده برای بهبود بهبودی، کاهش درد و بهبود تحرک است.

1. ورزش درمانی غیرفعال:

• حرکت دادن مفاصل: حرکت آرام مفاصل می تواند تحرک را بهبود بخشد و سفتی مفاصل را کاهش دهد.
• کشش: کشش عضلات به افزایش انعطاف پذیری و کاهش تنش کمک می کند.

2. حرکت درمانی فعال:

• تمرینات هدایت شده: تحت راهنمایی فیزیوتراپیست، تمرینات ویژه ای برای تقویت عضلات و بهبود هماهنگی انجام می شود.
• آموزش راه رفتن: این سگ را تشویق می کند تا به درستی راه برود تا عضله سازی کند و تحرک را تقویت کند.

3. آب درمانی:

• تردمیل زیر آب: راه رفتن روی تردمیل زیر آب به سگ این امکان را می دهد که بدون وارد کردن فشار زیاد به مفاصل، عضلات خود را بسازد.
• شنا: شنا یک راه عالی برای تقویت عضلات بدون وارد کردن فشار به ستون فقرات است.

4. الکتروتراپی:

• TENS (تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست): استفاده از جریان های الکتریکی می تواند درد را تسکین دهد و عملکرد ماهیچه ها را بهبود بخشد.
• تحریک عضلانی: تکانه های الکتریکی به فعال شدن و تقویت عضلات کمک می کند.

5. حرارت درمانی:

• کاربردهای حرارتی: گرما می تواند گردش خون را بهبود بخشد و تنش عضلانی را کاهش دهد.
• سرما درمانی: سرما به کاهش التهاب و تسکین درد کمک می کند.

6. ماساژ:

• ماساژ عضلانی: ماساژ ملایم عضلات می تواند تنش را از بین ببرد و گردش خون را بهبود بخشد.

7. طب سوزنی:

• طب سوزنی: قرار دادن سوزن های ظریف در نقاط خاص می تواند به تسکین درد و بهبود سلامتی کمک کند.

8. لیزر درمانی:

• لیزر درمانی با دوز کم: استفاده از نور لیزر می تواند التهاب را کاهش داده و بهبودی را بهبود بخشد.

فیزیوتراپی گزینه های مختلفی را برای حمایت از بهبودی پس از فتق دیسک در سگ ها ارائه می دهد. مهم است که اقدامات به صورت جداگانه برای سگ طراحی شده و توسط یک فیزیوتراپیست حیوانات با تجربه انجام شود. استفاده منظم از اقدامات فیزیوتراپی می تواند سهم قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی سگ داشته باشد و به او کمک کند تا سریعتر به پنجه های خود بازگردد.

پیش آگهی و زمان بهبودی فتق دیسک در سگ ها

تاکید بر این نکته ضروری است که پیش آگهی و مدت زمان بهبودی بستگی زیادی به شدت حادثه، وضعیت سلامتی سگ و درمان به موقع و مناسب دارد.

1. پیش بینی:

موارد خفیف تا متوسط:

• در مورد فتق دیسک خفیف تا متوسط، به خصوص اگر زود درمان شود، پیش آگهی اغلب خوب است.
• بسیاری از سگ ها با درمان مناسب و فیزیوتراپی بهبودی کامل یا تقریباً کامل پیدا می کنند.
• تشخیص زودهنگام و درمان نقش مهمی در نتیجه مثبت دارد.

موارد شدید:

• در مورد فتق دیسک شدید یا اگر سگ در حال حاضر علائم فلج را نشان می دهد، پیش آگهی ممکن است محتاطانه تر باشد.
• حتی در این موارد، سگ ها می توانند بهبود یابند، اما بهبودی اغلب طولانی تر است و گاهی اوقات درجاتی از اختلال باقی می ماند.
• در موارد بسیار شدید، اگر سگ عملکرد خود را در پاها به دست نیاورد، ممکن است مراقبت طولانی مدت یا کمک هایی مانند چرخ دستی ضروری باشد.

2. زمان بهبودی:

موارد خفیف تا متوسط:

• زمان بهبودی می تواند از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد.
• با فیزیوتراپی مداوم و مراقبت مناسب، بسیاری از سگ ها در عرض چند هفته پیشرفت می کنند.

موارد شدید:

• برای موارد شدید، زمان بهبودی می تواند از چند ماه تا یک سال یا بیشتر طول بکشد.
• فیزیوتراپی فشرده و بررسی های منظم دامپزشکی ضروری است.

3. عوامل موثر بر بهبودی:

• سن و سلامت عمومی : سگ های جوان تر و در غیر این صورت سالم اغلب شانس بیشتری برای بهبودی دارند.
• شدت فتق دیسک : هر چه فتق شدیدتر باشد، زمان بهبودی طولانی‌تر است.
• زمان شروع درمان : تشخیص زودهنگام و درمان می تواند بسیار مهم باشد.

4. مراقبت بلند مدت:

• حتی پس از بهبودی، برخی از سگ ها همچنان به فیزیوتراپی یا مراقبت های ویژه نیاز دارند.
• مراقبت خوب و بررسی های منظم دامپزشکی به اطمینان از کیفیت زندگی سگ و تشخیص عودهای احتمالی در مراحل اولیه کمک می کند.

5. کیفیت زندگی:

• کیفیت زندگی سگ همیشه در اولویت است. با مراقبت و حمایت مناسب، سگ های دارای ناتوانی دائمی می توانند زندگی شاد و رضایت بخشی داشته باشند.

پیش آگهی و زمان بهبودی پس از فتق دیسک در سگ ها از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است و به عوامل زیادی بستگی دارد. با این حال، با مراقبت های پزشکی مناسب، فیزیوتراپی، و عشق و صبر زیاد صاحبان، بسیاری از سگ ها می توانند به کیفیت زندگی خوبی دست یابند و دوباره از ورزش لذت ببرند.

خلاصه ای از فتق دیسک در سگ ها

فتق دیسک در سگ ها یک بیماری جدی و متأسفانه غیر معمول است که می تواند سگ ها را در هر نژاد و سنی درگیر کند. فتق دیسک در سگ‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از دیسک‌هایی که به عنوان بافر بین مهره‌ها عمل می‌کند، آسیب ببیند یا فتق کند و به نخاع یا ریشه‌های عصبی فشار وارد کند. فتق دیسک در سگ می تواند باعث درد، ضعف و در بدترین حالت فلج شود. انواع و شدت های مختلفی از فتق دیسک سگ وجود دارد و علائم می تواند از ناراحتی خفیف تا نقایص عصبی شدید متفاوت باشد.

تشخیص فتق دیسک در سگ ها معمولاً از طریق ترکیبی از معاینه بالینی، آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI و گاهی اوقات میلوگرافی انجام می شود. درمان فتق دیسک در سگ ها به شدت و محل افتادگی بستگی دارد. در موارد خفیف، فتق دیسک در سگ ها را می توان به طور محافظه کارانه با مسکن، ضد التهاب و استراحت شدید درمان کرد.

در موارد شدیدتر یا زمانی که فتق دیسک باعث فلج شدن سگ می شود، مداخله جراحی ممکن است برای کاهش فشار روی نخاع و امکان بهبودی به بهترین شکل ممکن لازم باشد. پس از فتق دیسک در سگ، فیزیوتراپی نقش مهمی در بهبود تحرک، تقویت عضلات و حمایت از روند بهبودی دارد. بسیاری از سگ ها می توانند پس از فتق دیسک بهبود یابند، اگرچه روند بهبودی می تواند طولانی باشد.

پیش آگهی پس از فتق دیسک در سگ ها به عوامل مختلفی از جمله شدت افتادگی، سن و سلامت عمومی سگ و سرعت شروع درمان بستگی دارد. به طور کلی، فتق دیسک در سگ ها یک بیماری پیچیده است که به مراقبت جامع و اغلب درمان طولانی مدت نیاز دارد تا از کیفیت زندگی سگ آسیب دیده اطمینان حاصل شود و او بتواند زندگی بدون درد و شادی داشته باشد.