مسمومیت خون در خرگوش: راهنمای جامع

معرفی:

مسمومیت خون، که از نظر پزشکی به عنوان سپسیس شناخته می شود، یک بیماری جدی است که می تواند در خرگوش ها نیز رخ دهد. این بیماری زمانی رخ می دهد که یک عفونت در بدن نفوذ کند و سموم را در خون آزاد کند و منجر به یک پاسخ التهابی سیستمیک شود. برای صاحبان خرگوش بسیار مهم است که علائم مسمومیت خون را بشناسند تا بتوانند اقدامات فوری انجام دهند، زیرا می تواند به سرعت زندگی را تهدید کند.

علل مسمومیت خون در خرگوش:

مسمومیت خون، همچنین به عنوان سپسیس شناخته می شود، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی است که زمانی رخ می دهد که عفونت در بدن خرگوش نفوذ کند. به منظور پیشگیری به عنوان یک مالک مسئول خرگوش، درک علل مختلف و عوامل خطری که می تواند منجر به این وضعیت بحرانی شود، مهم است.

1. عفونت های باکتریایی: شایع ترین علت مسمومیت خون در خرگوش عفونت های باکتریایی است. این می تواند به دلیل ورود انواع باکتری ها به جریان خون، اغلب از طریق زخم های باز، نیش ها یا روش های جراحی ایجاد شود. برخی از مشکوک های معمول عبارتند از استافیلوکوک، استرپتوکوک و پاستورلا مولتوسیدا، باکتری که معمولا در خرگوش ها یافت می شود و می تواند باعث عفونت های جدی شود.

2. عفونت های ویروسی: اگر چه کمتر شایع است، عفونت های ویروسی نیز می توانند باعث سپسیس شوند، به خصوص اگر سیستم ایمنی خرگوش را ضعیف کرده و عفونت های باکتریایی ثانویه را ممکن سازند. نمونه هایی از این ویروس ها شامل ویروس بیماری خونریزی دهنده خرگوش (RHDV) و ویروس میکسوماتوز است که هر دو باعث بیماری جدی و اغلب کشنده در خرگوش می شوند.

3. عفونت های قارچی: عفونت های قارچی مانند کاندیدا یا آسپرژیلوس کمتر شایع هستند، اما اگر به موقع شناسایی و درمان نشوند می توانند منجر به سپسیس شوند. این نوع عفونت ها به ویژه برای خرگوش هایی با سیستم ایمنی ضعیف خطرناک هستند.

4. عفونت های انگلی: انگل هایی مانند Encephalitozoon cuniculi (E. cuniculi)، یک انگل میکروسکوپی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد نیز می تواند باعث سپسیس شود، به خصوص اگر منجر به عفونت های ثانویه شود.

5. آبسه: آبسه یکی از علل شایع انتشار عفونت در خرگوش است. آنها می توانند از زخم های درمان نشده، اجسام خارجی نفوذی یا در نتیجه عفونت داخلی ایجاد شوند. این عفونت های چرکی محل رشد باکتری هایی هستند که می توانند وارد جریان خون شده و باعث سپسیس شوند.

6. مشکلات دندانی: خرگوش ها مستعد مشکلات دندانی هستند که می تواند منجر به آبسه و عفونت شود. نامرتبی دندان ها (مال اکلوژن) می تواند منجر به زخم هایی در دهان شود که با باکتری ها عفونی شده و باعث مسمومیت خون می شود.

7. عفونت های دستگاه ادراری و مشکلات کلیوی: عفونت های دستگاه ادراری و بیماری های کلیوی نیز می توانند باعث ایجاد سپسیس در خرگوش ها شوند، به خصوص اگر درمان نشوند و باکتری ها وارد جریان خون شوند.

8. اختلالات گوارشی: شرایطی مانند استاز دستگاه گوارش (کاهش حرکات طبیعی دستگاه گوارش) می تواند منجر به دیس بیوز شود که در آن باکتری های مضر بیش از حد رشد می کنند و به طور بالقوه وارد جریان خون می شوند و باعث سپسیس می شوند.

9. ضعف سیستم ایمنی: هر شرایطی که سیستم ایمنی خرگوش را ضعیف کند، خطر ابتلا به سپسیس را افزایش می دهد. اینها عبارتند از استرس، سوء تغذیه، بیماری مزمن و سن.

10. عوامل محیطی و مراقبتی: بهداشت نامناسب، شلوغی شرایط زندگی و آلودگی با مدفوع یا ادرار می تواند احتمال عفونت هایی را افزایش دهد که می تواند منجر به سپسیس شود.

با درک این عوامل خطر، صاحبان خرگوش می توانند اقدامات پیشگیرانه ای را برای به حداقل رساندن خطر سپسیس انجام دهند. این شامل بررسی های منظم دامپزشکی، حفظ محیطی تمیز و ایمن، رژیم غذایی متعادل و درمان فوری پزشکی برای علائم آسیب یا بیماری است.

علائم مسمومیت خون در خرگوش - مروری دقیق:

مسمومیت خونی (سپسیس) در خرگوش یک اورژانس پزشکی است که می تواند خود را با علائم مختلفی نشان دهد. از آنجایی که خرگوش ها تمایل طبیعی به پنهان کردن علائم بیماری دارند، توجه صاحبان آنها به تغییرات ظریف در رفتار و ظاهر حیوانات خانگی خود اهمیت ویژه ای دارد. علائم مسمومیت خون در اینجا به تفصیل شرح داده شده است:

1. تغییرات رفتاری - مسمومیت خون در خرگوش:

• بی حالی: خرگوش مبتلا به طور غیرعادی خسته به نظر می رسد، دیگر مثل همیشه پر جنب و جوش واکنش نشان نمی دهد و علاقه کمی به محیط اطراف خود نشان می دهد.
• کناره گیری: خرگوش های مبتلا به سپسیس ممکن است از صاحبان و همتایان خود کناره گیری کنند و ترجیح دهند تنها بمانند.
• پرخاشگری: در برخی موارد، خرگوش هایی که درد یا ناراحتی را تجربه می کنند، ممکن است تهاجمی تر از حالت عادی واکنش نشان دهند.

2. رفتار غذا خوردن و هضم - مسمومیت خون در خرگوش :

• از دست دادن اشتها: از دست دادن اشتها نشانه شایع انواع بیماری ها در خرگوش ها از جمله سپسیس است.
• تغییر در رفتار جویدن: مشکل جویدن یا قطع کامل جویدن ممکن است به دلیل درد یا ناراحتی رخ دهد.
• تغییرات در مدفوع: به دنبال توپ های مدفوع کوچک، نامنظم یا گم شده باشید که ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی باشد.

3. سیستم تنفسی - مسمومیت خون در خرگوش :

• تنفس سریع: افزایش ریتم تنفس یا نفس نفس زدن از علائم احتمالی سپسیس است.
• ترشحات بینی: ترشح از بینی، به خصوص اگر تغییر رنگ داده باشد، ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.

4. دما و گردش خون - مسمومیت خون در خرگوش :

• تب یا دمای پایین: تب یکی از علائم شایع عفونت است، اما در سپسیس پیشرفته دمای بدن نیز می‌تواند به زیر سطح طبیعی کاهش یابد.
• سردی اندام ها: سردی گوش ها، پنجه ها یا دم ممکن است نشان دهنده گردش خون ضعیف باشد که نشانه یک بیماری جدی است.

5. علائم فیزیولوژیکی و خارجی - مسمومیت خون در خرگوش :

• پوست و کت: پوست رنگ پریده یا لکه دار و کت کرک می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد.
• تورم یا آبسه: تورم قابل مشاهده، به خصوص اگر گرم و حساس باشد، ممکن است نشان دهنده محل عفونت باشد.
• کم آبی: خشکی غشاهای مخاطی، گودی چشم و کاهش خاصیت ارتجاعی پوست نشانه کم آبی بدن است.

6. علائم چشمی - مسمومیت خون در خرگوش :

• تغییرات در چشم ها: ابری، ترشح یا نیمه بسته چشم ها ممکن است علائم عفونت زمینه ای باشد.

7. علائم دیگر - مسمومیت خون در خرگوش :

• علائم درد: دندان قروچه، بی قراری یا حالت چمباتمه زدن ممکن است نشان دهنده درد یا ناراحتی باشد.
• از دست دادن هماهنگی: مشکل در ایستادن یا راه رفتن ممکن است نشان دهنده یک بیماری پیشرونده باشد.

تاکید بر این نکته مهم است که خرگوش ها در پنهان کردن علائم بیماری بسیار خوب هستند. بنابراین با مشاهده اولین علائم بیماری، صاحبان خرگوش باید سریعا اقدام کنند و با دامپزشک مشورت کنند. تشخیص و درمان زودهنگام می تواند برای شانس زنده ماندن خرگوش با سپسیس بسیار مهم باشد.

تشخیص و تشخیص افتراقی مسمومیت خون در خرگوش:

تشخیص سپسیس در خرگوش اغلب پیچیده است و نیاز به معاینه کامل و یک سری آزمایش دارد. از آنجایی که علائم سپسیس می تواند با بسیاری از بیماری های دیگر همخوانی داشته باشد، تشخیص افتراقی نیز برای رد سایر علل احتمالی برای وضعیت حیوان بسیار مهم است.

تشخیص:

1. شرح حال و معاینه بالینی: تشخیص با یک شرح حال دقیق آغاز می شود که طی آن دامپزشک اطلاعاتی در مورد علائم، سابقه پزشکی خرگوش و قرار گرفتن در معرض احتمالی با منابع عفونت جمع آوری می کند. معاینه بالینی شامل بررسی علائم حیاتی خرگوش از جمله دما، ضربان قلب و تعداد تنفس و همچنین معاینه فیزیکی کامل است.

2. آزمایش خون: آزمایش خون در تشخیص سپسیس بسیار مهم است. آنها می توانند فرآیندهای التهابی، ناهنجاری های گلبول های سفید (لکوسیتوز یا لکوپنی)، افزایش سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR) و سایر نشانگرهای عفونت یا التهاب را در بدن آشکار کنند. آزمایش کشت خون نیز ممکن است برای شناسایی پاتوژن های خاص انجام شود.

3. آزمایش ادرار و مدفوع: نمونه های ادرار و مدفوع ممکن است نشان دهنده عفونت دستگاه ادراری یا دستگاه گوارش باشد که می تواند باعث سپسیس شود.

4. تصویربرداری: اشعه ایکس، اولتراسوند، یا توموگرافی کامپیوتری (CT) ممکن است برای شناسایی آبسه های داخلی، اجسام خارجی یا سایر مشکلاتی که می تواند منجر به عفونت شود استفاده شود.

5. آزمایشات بیشتر: بسته به علائم و یافته ها، ممکن است برای شناسایی علت علائم بیماری خرگوش، آزمایش های تخصصی بیشتری مانند اکوکاردیوگرام، آندوسکوپی یا بیوپسی مورد نیاز باشد.

تشخیص های افتراقی:

تشخیص افتراقی فرآیند تشخیص یک بیماری از سایر بیماری هایی است که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند. در خرگوش هایی با علائم سپسیس، تشخیص افتراقی می تواند شامل موارد زیر باشد:

1. اختلالات گوارشی: شرایطی مانند استاز دستگاه گوارش یا گاز گرفتگی می تواند علائمی مشابه علائم سپسیس، از جمله بی حالی، از دست دادن اشتها، و تغییر در عادات روده ایجاد کند.

2. بیماری های دستگاه تناسلی: عفونت های دستگاه ادراری، بیماری کلیوی یا مشکلات رحمی (در خرگوش های ماده) می تواند علائمی ایجاد کند که می تواند با سپسیس اشتباه گرفته شود.

3. بیماری های عصبی: انسفالیتوزونوزیس (E. cuniculi) یا سایر اختلالات عصبی می توانند علائم مشابهی مانند بی حالی یا مشکلات هماهنگی ایجاد کنند.

4. بیماری های تنفسی: ذات الریه یا سایر بیماری های تنفسی نیز ممکن است علائمی مشابه سپسیس، مانند تنفس سریع یا ترشح از بینی نشان دهند.

5. قرار گرفتن در معرض سمی: مسمومیت با مواد سمی می تواند منجر به علائم مختلفی شود که می تواند شبیه سپسیس باشد.

6. بیماری های متابولیک: شرایطی مانند نارسایی کبد یا دیابت می تواند علائمی شبیه سپسیس ایجاد کند.

تشخیص دقیق بسیار مهم است زیرا درمان سپسیس به طور قابل توجهی با درمان سایر شرایط متفاوت است. از طریق ترکیبی از ارزیابی دقیق بالینی و آزمایش های تشخیصی هدفمند، دامپزشک می تشخیص صحیح و درمان مناسب را آغاز کند. در صورت مشکوک شدن به سپسیس یا سایر بیماری های جدی بسیار مهم است که در اسرع وقت به دامپزشک حرفه ای مراجعه کنید.

درمان مسمومیت خون در خرگوش: رویکردهای متفاوت بر اساس علل

درمان سپسیس در خرگوش نیازمند یک رویکرد جامع و اغلب فوری است که متناسب با علت خاص عفونت و شدت بیماری باشد. در اینجا شرح مفصلی از نحوه درمان ممکن است بسته به علت سپسیس متفاوت باشد:

1. عفونت های باکتریایی:

• آنتی بیوتیک ها: انتخاب آنتی بیوتیک بر اساس نوع باکتری است که تصور می شود باعث عفونت می شود و در حالت ایده آل باید پس از آنتی بیوگرام انتخاب شود. درمان باید به اندازه کافی طولانی باشد تا عفونت به طور کامل ریشه کن شود.
• مراقبت حمایتی: ممکن است مایع درمانی برای مبارزه با کم آبی بدن، داروهای ضد درد و احتمالاً داروهایی برای کمک به حرکت روده مورد نیاز باشد.
• درمان موضعی: اگر سپسیس ناشی از آبسه یا عفونت موضعی باشد، تمیز کردن یا تخلیه جراحی ممکن است لازم باشد.

2. عفونت های ویروسی:

• درمان علامتی: هیچ درمان مستقیمی برای بسیاری از عفونت های ویروسی وجود ندارد، بنابراین مراقبت ها بر تسکین علائم و حمایت از بدن خرگوش در هنگام مبارزه با ویروس متمرکز است.
• حمایت ایمنی: داروها یا مکمل هایی که سیستم ایمنی را تقویت می کنند می توانند کمک کنند.
• قرنطینه: برای جلوگیری از انتشار ویروس، خرگوش آلوده باید از حیوانات دیگر جدا شود.

3. عفونت های قارچی:

• داروهای ضد قارچ: اینها مخصوص نوع قارچی هستند که باعث عفونت می شوند. درمان می تواند چند هفته تا چند ماه طول بکشد.
• مراقبت جامع: مانند عفونت های باکتریایی، ممکن است به مراقبت های حمایتی نیاز باشد.

4. عفونت های انگلی:

• کنترل انگل: داروهای خاصی که علیه انگل عمل می کنند، مانند فنبندازول برای E.cuniculi.
• مراقبت های حمایتی: ممکن است درمان های اضافی برای تسکین علائم و کمک به بهبودی لازم باشد.

5. آبسه:

• مداخله جراحی: اغلب نیاز به باز کردن و تخلیه آبسه جراحی و سپس آبیاری با محلول های ضد عفونی کننده است.
• درمان آنتی بیوتیکی: برای مبارزه با عفونت باکتریایی ثانویه ناشی از آبسه.

6. مشکلات دندانی:

• تصحیح دندان: اصلاح مشکلات دندانی توسط یک دامپزشک مجرب، اغلب تحت بیهوشی عمومی.
• آنتی بیوتیک ها و مراقبت های حمایتی: برای درمان عفونت های همزمان و کمک به بهبودی.

7. عفونت های دستگاه ادراری و مشکلات کلیوی:

• آنتی بیوتیک ها: برای عفونت های باکتریایی دستگاه ادراری طبق آنتی بیوگرام.
• درمان های حمایتی: ممکن است نیاز به مایع درمانی و داروهایی برای حمایت از عملکرد کلیه باشد.

8. اختلالات گوارشی:

• عوامل تقویت کننده حرکت: برای حمایت از حرکت روده و مقابله با استاز.
• مدیریت درد و مایع درمانی: برای تسکین درد و جلوگیری از کم آبی بدن.
• تنظیم رژیم غذایی: ارائه غذاهای غنی از فیبر به راحتی قابل هضم برای حمایت از سلامت روده.

9. قرار گرفتن در معرض سموم:

• حذف منبع سم: این اولین و مهمترین مرحله است.
• سم زدایی: بسته به نوع سم، این ممکن است شامل پادزهرهای خاص، زغال چوب فعال یا اقدامات حمایتی برای کمک به حذف سم باشد.

10. مراقبت و نظارت حمایتی:

صرف نظر از علت، درمان سپسیس در خرگوش معمولاً شامل موارد زیر است:

• مانیتورینگ مداوم: بررسی منظم علائم حیاتی و وضعیت عمومی.
• حمایت تغذیه ای: اطمینان از دریافت غذا و آب کافی خرگوش، احتمالاً از طریق تغذیه اجباری.
• گرما: فراهم کردن یک محیط گرم اما نه بیش از حد گرم.

درمان سپسیس در خرگوش ها اغلب مسابقه ای با زمان است و شانس زنده ماندن با درمان زودهنگام و تهاجمی به طور قابل توجهی بهبود می یابد. بنابراین، بسیار مهم است که خرگوشی که علائم بیماری جدی را نشان می دهد، در اسرع وقت مورد توجه دامپزشکی قرار گیرد.

پیشگیری از سپسیس در خرگوش: راهکارهای جامع

پیشگیری از مسمومیت خونی (سپسیس) در خرگوش نیاز به اقدامات پیشگیرانه برای به حداقل رساندن خطر عفونت دارد. از آنجا که سپسیس اغلب ناشی از سایر مشکلات سلامتی است، استراتژی های پیشگیرانه بر رسیدگی به این علل ریشه ای و تضمین کیفیت بالای زندگی برای خرگوش تمرکز می کنند. در اینجا چند توصیه دقیق برای پیشگیری آورده شده است:

1. اقدامات بهداشتی خوب:

• محل زندگی خرگوش را به طور مرتب تمیز کنید تا از تجمع باکتری ها و سایر عوامل بیماری زا جلوگیری کنید. این شامل حذف روزانه ادرار و مدفوع و همچنین تعویض هفتگی ملافه و ضدعفونی محفظه است.
• دست های خود را قبل و بعد از دست زدن به خرگوش یا زیستگاه آن به طور کامل بشویید تا از انتقال عوامل بیماری زا جلوگیری کنید.

2. رژیم غذایی متعادل:

• یک رژیم غذایی متعادل و غنی از فیبر برای سلامت دستگاه گوارش خرگوش بسیار مهم است و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. منبع ثابتی از یونجه، سبزیجات تازه و مقادیر محدودی گلوله تهیه کنید.
• از تغییرات ناگهانی غذا خودداری کنید زیرا این تغییرات می تواند باعث ناراحتی های گوارشی شود که خطر عفونت را افزایش می دهد.

3. بررسی های منظم دامپزشکی:

• خرگوش خود را برای بررسی های منظم سلامتی به دامپزشک ببرید. اینها می توانند به تشخیص و درمان زودهنگام مشکلات قبل از تبدیل شدن به سپسیس کمک کنند.
• در مورد واکسیناسیون هایی که ممکن است از برخی عفونت های ویروسی جلوگیری کند با دامپزشک خود صحبت کنید.

4. مراقبت از زخم و پیشگیری از حوادث:

• خرگوش خود را به طور مرتب از نظر صدمات یا ناهنجاری ها بررسی کنید و در صورت لزوم به دامپزشکی مراجعه کنید.
• یک محیط امن برای جلوگیری از آسیب، مانند حذف لبه های تیز یا فضاهای تنگ که در آن خرگوش شما ممکن است به دام بیفتد، حفظ کنید.

5. مراقبت از دندان:

• به سلامت دندان خرگوش خود توجه کنید، زیرا مشکلات دندانی می تواند منجر به تعدادی از مشکلات سلامتی شود که می تواند باعث سپسیس شود.
• با تهیه یونجه و مواد جویدنی مناسب، سایش طبیعی دندان را تقویت کنید.

6. مقابله با استرس:

• با ایجاد یک محیط آرام و راحت و رفتار منظم و ملایم، استرس را برای خرگوش خود به حداقل برسانید.
• از صداهای بلند، حرکات ناگهانی و ازدحام بیش از حد زیستگاه خرگوش خودداری کنید.

7. آب و غذای تمیز:

• مطمئن شوید که خرگوش شما همیشه به آب تازه و تمیز دسترسی دارد.
• قبل از دادن غذا به خرگوش خود، کپک یا فساد آن را بررسی کنید.

8. جداسازی حیوانات بیمار:

• اگر بیش از یک خرگوش دارید، بلافاصله حیوانات بیمار را جدا کنید تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.
• قبل از افزودن حیوانات جدید به گروه های موجود، اقدامات قرنطینه ای سختگیرانه را دنبال کنید.

با رعایت این اقدامات پیشگیرانه، می توانید خطر مسمومیت خونی خرگوش خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهید و به او اجازه دهید زندگی طولانی، سالم و شادی داشته باشد.

سوالات متداول در مورد مسمومیت خون در خرگوش

خلاصه مسمومیت خون در خرگوش

مسمومیت خون در خرگوش یک بیماری جدی است که نیاز به توجه فوری دامپزشک دارد. اگر مشکوک هستید که خرگوش شما از سپسیس رنج می‌برد، بسیار مهم است که فوراً اقدام کنید زیرا سپسیس در خرگوش‌ها می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و زندگی را تهدید کند. علائم مسمومیت خون در خرگوش ها می تواند متفاوت باشد، اما اغلب شامل بی حالی، بی اشتهایی، تب و تنفس سریع است. از آنجایی که مسمومیت خون در خرگوش می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، تشخیص دقیق توسط دامپزشک بسیار مهم است.

درمان سپسیس در خرگوش ها معمولاً شامل ترکیبی از آنتی بیوتیک ها و مراقبت های حمایتی است. از آنجایی که سپتی سمی در خرگوش ها پاسخ بدن به عفونت است، درمان علت زمینه ای برای اطمینان از بهبود موفقیت آمیز مهم است. پیشگیری نقش مهمی در پیشگیری از مسمومیت خون در خرگوش دارد. این شامل بررسی های منظم دامپزشکی، بهداشت مناسب و یک رژیم غذایی متعادل است که سیستم ایمنی خرگوش را تقویت می کند.

مسمومیت خون در خرگوش نیاز به بررسی همه جانبه دارد زیرا می تواند توسط عوامل خارجی و داخلی ایجاد شود. مهم است که صاحبان حیوانات خانگی از خطرات مسمومیت خون در خرگوش ها آگاه باشند و علائم عفونت احتمالی را تشخیص دهند. تشخیص زودهنگام و درمان مسمومیت خون در خرگوش به طور قابل توجهی شانس زنده ماندن را افزایش می دهد.

لازم به ذکر است که مسمومیت خون در خرگوش می تواند نه تنها به دلیل عفونت های باکتریایی مستقیم، بلکه توسط سایر بیماری ها مانند بیماری های ویروسی یا قارچی که به نفع عفونت های باکتریایی ثانویه هستند، ایجاد شود. بنابراین، درک کامل سلامتی و رفتار خرگوش شما برای تشخیص علائم اولیه مسمومیت خون ضروری است.

در نتیجه، توجه و مراقبت مالک برای به حداقل رساندن خطر مسمومیت خون در خرگوش بسیار مهم است. با مشاهده تغییرات رفتاری و رعایت اقدامات پیشگیرانه می توان خطر مسمومیت خونی در خرگوش را به میزان قابل توجهی کاهش داد. در صورتی که خرگوش شما علائم مسمومیت خونی را نشان دهد، برای اطمینان از بهترین شانس ممکن برای بهبودی، واکنش سریع و قاطع لازم است. به طور کلی، درمان مسمومیت خون در خرگوش نیازمند یک رویکرد اختصاصی و آگاهانه برای اطمینان از رفاه و سلامت خرگوش شما است.

بیشتر خواندن

1. خصوصیات پاتوفیزیولوژیک یک مدل جدید خرگوش از سپسیس ناشی از عفونت مجاری صفراوی : این مطالعه یک بررسی دقیق از یک مدل خرگوش جدید برای مطالعه سپسیس ناشی از عفونت مجاری صفراوی ارائه می دهد. این تحقیق بر روی اندازه‌گیری‌های همودینامیک، کشت باکتریایی، بررسی بافت‌شناسی، آزمایش‌های خون و پاسخ التهابی در خرگوش‌ها به دنبال ایجاد آناستوموز کوله‌سیستوکولون، که منجر به مرگ‌ومیر قابل‌توجه و باکتریمی عمدتاً ناشی از اشریشیا کلی شد، تمرکز دارد .
2. مقایسه سویه های استافیلوکوکوس اورئوس از نظر توانایی ایجاد اندوکاردیت عفونی و سپسیس کشنده در خرگوش : این تحقیق سویه های مختلف استافیلوکوکوس اورئوس را برای القای اندوکاردیت عفونی و سپسیس کشنده در خرگوش ارزیابی می کند. این مطالعه نقش سموم مختلف تولید شده توسط سویه‌ها را بررسی می‌کند و از مدل خرگوش IE و سپسیس کشنده استفاده می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که چگونه سویه‌های مختلف باکتریایی بر شدت پیامدهای بیماری تأثیر می‌گذارند و چارچوبی برای درک عوامل باکتریایی مؤثر در شدت سپسیس ارائه می‌دهند .