عبارات زیر بر اساس / ترجمه شده از Kador & Wyman - بیانیه‌های سمپوزیوم کمبریج 2008 - بر روی مقاله اصلی است:

https://www.nature.com/articles/eye200835?fbclid=IwAR0nXytO_Ols-EQBRDBCCZh6xSlXkphFeaKIIzHACe60cDegHZFjjbyxgvY

خلاصه

هیالوز سیارکی (AH) یک فرآیند دژنراتیو رایج است که در آن گلبول های کلسیم چربی در زجاجیه تجمع می یابند. این بیماری به ندرت باعث ایجاد مشکلات بینایی می شود و به ندرت نیاز به برداشتن جراحی است. وجود AH با بیماری های سیستمیک مانند دیابت همراه است. اما تحقیقات در این زمینه به دلیل فقدان مدل حیوانی هجری قمری با مشکل مواجه شده است.

اخیراً، ما گزارش دادیم که AH در بیگل های تغذیه شده با گالاکتوز که در مرحله پیشرفته رتینوپاتی شبه دیابتی ایجاد می شوند، رخ می دهد. مقایسه اجسام سیارکی حاوی زجاجیه (ABs) جمع‌آوری‌شده از این بیگل‌های تغذیه‌شده با گالاکتوز با نمونه‌های زجاجیه از بیگل‌های معمولی همسان با سن بدون AB نشان می‌دهد که ABs حاوی کلسیم و فسفر است. تجزیه و تحلیل تفریق عصاره کلروفرمی نمونه های زجاجیه با استفاده از طیف سنجی جرمی الکترواسپری منجر به شناسایی یون شبه مولکولی 1،2-دی پالمیتویل-گلیسررو-3-فسفواتانول آمین (DPPE) به عنوان جزء اصلی ABs شد.

از آنجا که چندین گزارش نشان می دهد که AB ها از کمپلکس های لیپید-کلسیم تشکیل شده اند، ما پیشنهاد کردیم که جزء اصلی ABs در سگ های تغذیه شده با گالاکتوز با AH یک یون شبه مولکولی DPPE است که در آن دو مولکول DPPE از طریق گروه های فسفات خود به هم متصل می شوند. کلسیم کمپلکس هستند. ما گمان می کنیم که این اجزای لیپیدی از شبکیه در حال تخریب این سگ ها به داخل زجاجیه منتشر می شود.

(C) https://www.nature.com/articles/eye200835/figures/1

سیارک هیلوز چیست؟

هیالوز سیارکی (AH) یک فرآیند دژنراتیو رایج است که در آن گلبول های کلسیم چربی در بدن زجاجیه تجمع می یابد. اختلالات بینایی به ندرت نتیجه این بیماری است و حذف جراحی به ندرت ضروری است. بروز AH با بیماری های سیستمیک مختلف مانند دیابت، رتینیت پیگمانتوزا، فشار خون بالا، کلسترول خون یا چربی خون و افزایش سطح کلسیم سرم همراه است. علاوه بر این، متابولیسم لیپید فعال در مایع زجاجیه سترهای ایرلندی مبتلا به دیسپلازی ارثی میله مخروطی (RCD) مشاهده شد.

او چگونه ظاهر می شود؟

اگرچه هیالوز سیارکی عمدتا یک طرفه است، اما در صورت همراهی با بیماری های سیستمیک مانند دیابت باید دو طرفه باشد. این به این دلیل است که هر دو چشم به یک اندازه در معرض هیپرگلیسمی قرار دارند. الگوهای دوطرفه AH در بیماران دیابتی مشاهده شده است.

بیگل های نر جوان 9 ماهه یا کوچکتر که به مدت 42 ماه از رژیم غذایی 30 درصد گالاکتوز تغذیه کردند، همه AH توسعه یافتند.

ایجاد ضایعات چشمی شبیه دیابت در بیگل های 9 ماهه ای مشاهده شد که از رژیم غذایی 30 درصد گالاکتوز تغذیه می کردند. علائم عبارتند از:

• تشکیل آب مروارید
• تشکیل ارواح پری سیتی
• میکروآنوریسم ها
• خونریزی نقطه ای و نقطه ای
• خونریزی به هم پیوسته و مناطق بدون پرفیوژن
• هیالوز سیارکی
• ناهنجاری های میکروواسکولار داخل شبکیه
• شریان های مسدود شده
• خونریزی های داخل زجاجیه
• رتینوپاتی پرولیفراتیو

پاتوژنز

پاتوژنز هیالوز سیارکی هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، اعتقاد بر این است که اختلالات متابولیک، به ویژه آنهایی که متابولیسم لیپید و کلسیم را تحت تأثیر قرار می دهند، نقش اصلی را ایفا می کنند. بنابراین، خطر ابتلا به AH در بیماران مبتلا به بیماری های متابولیک مانند دیابت شیرین افزایش می یابد.

تشخیص سیارک هیلوز

تشخیص هیالوز سیارکی معمولاً از طریق معاینه چشم پزشکی انجام می شود که طی آن چشم پزشک می تواند گلبول های کلسیم مشخصه در زجاجیه چشم آسیب دیده را تشخیص دهد. در صورت لزوم، توموگرافی انسجام نوری (OCT) یا اسکن اولتراسوند ممکن است برای تایید تشخیص و رد سایر بیماری های احتمالی چشم انجام شود.

درمان سیارک هیلوز

درمان هیالوز سیارکی در بیشتر موارد محافظه کارانه است زیرا این بیماری معمولاً باعث اختلال بینایی قابل توجهی نمی شود. در موارد نادری که اختلال بینایی قابل توجه باشد یا به شدت ناتوان کننده باشد، برداشتن گلبول های کلسیم با جراحی ممکن است ضروری باشد. در چنین مواردی، ویترکتومی، یعنی برداشتن زجاجیه و در نتیجه گلبول های کلسیم، می تواند انجام شود.

از آنجایی که هیالوز سیارکی اغلب با بیماری های سیستمیک همراه است، ارزیابی سلامت عمومی بیماران مبتلا و در صورت لزوم، شروع اقدامات مناسب برای درمان بیماری زمینه ای مهم است. به عنوان مثال، این می تواند شامل بهینه سازی کنترل قند خون در بیماران دیابتی یا درمان فشار خون بالا و کلسترول بالا باشد.

سوالات متداول:

خلاصه

به طور کلی، هیالوز سیارکی یک بیماری چشمی گسترده اما عمدتاً خوش خیم است که به ندرت منجر به اختلال بینایی می شود و معمولاً نیازی به مداخله جراحی ندارد. با این وجود، ارزیابی دقیق سلامت عمومی بیماران مبتلا به منظور شناسایی و درمان مناسب بیماری‌های سیستمیک احتمالی مهم است.

اگر در مورد چشم حیوانات سوالی دارید، لطفاً از خانم دامپزشک Kerstin Freigassner .