- یووئیت در حیوانات خانگی: دیدگاهی جامع
- یووئیت چیست؟
- علل یووئیت
- یووئیت در حیوانات اهلی: حساسیت و قابلیت انتقال
- علائم معمول یووئیت
- روش های تشخیصی یووئیت
- یووئیت در حیوانات خانگی: درمان و مدیریت
- عوارض بالقوه
- خلاصه ای از یووئیت در حیوانات پوستی
یووئیت در حیوانات خانگی: دیدگاهی جامع
یووئیت چیست؟
Uvea نمایانگر غشای عروقی چشم است و از سه جزء اصلی تشکیل شده است: عنبیه (پوست رنگین کمان)، جسم مژگانی و مشیمیه . وظیفه اصلی این ساختارها اطمینان از تامین عروق خونی داخل چشم است. در پزشکی، اصطلاح "ایتیس" به التهاب اشاره دارد. یووئیت به التهاب این ساختارهای داخلی چشم اشاره دارد
علل یووئیت
صدمات مستقیم چشم
گاهی اوقات علل یووئیت را می توان مستقیماً در چشم یافت:
- ضربه جسمی مانند ضربه به چشم.
- نفوذ اجسام خارجی
- بیماری های چشمی مانند آب مروارید.
علل سیستمیک
التهاب همچنین می تواند توسط علل سیستمیک، یعنی عواملی که از کل بدن منشا می گیرند، ایجاد شود. این شامل:
- بیماری های عفونی، به عنوان مثال FIP، FIV، FeLV یا توکسوپلاسموز در گربه ها.
- بیماری های تومور.
تاکید بر این نکته ضروری است که در برخی موارد، علیرغم بررسی های فشرده، نمی توان علت خاصی را شناسایی کرد. در چنین شرایطی، یک پاسخ ایمنی نادرست فرض می شود.
یووئیت در گربه - (C) https://www.msdvetmanual.com/emergency-medicine-and-critical-care/ophthalmic-emergencies/anterior-uveitis-in-small-animals
یووئیت در سگ (لابرادور) - (C) https://www.cliniciansbrief.com/article/hemorrhagic-anterior-uveitis-labrador-retriever
علل اصلی یووئیت در حیوانات خانگی
یووئیت، التهاب یووه در چشم، می تواند به دلایل مختلفی در حیوانات خانگی رخ دهد. شناسایی علت دقیق یووئیت ضروری است زیرا این امر دستورالعمل های درمانی و پیش آگهی را تعیین می کند. بررسی اجمالی زیر علل اساسی یووئیت در حیوانات خانگی را فهرست می کند.
1. علل عفونی
- عفونت های ویروسی: برخی از ویروس ها مانند FIV و FeLV در گربه ها می توانند باعث یووئیت شوند.
- عفونت های باکتریایی: باکتری هایی مانند بورلیا که باعث بیماری لایم می شود نیز می تواند باعث یووئیت در حیوانات خانگی شود.
- عفونت های انگلی: توکسوپلاسموز که توسط یک انگل ایجاد می شود، یکی از علل شناخته شده یووئیت، به ویژه در گربه ها است.
2. علل آسیب زا
- صدمات: ضربه مستقیم، مانند ضربه یا خراش، می تواند باعث التهاب در چشم شود.
- زخم‌های نافذ: اجسام خارجی یا زخم‌های نیش نیز می‌توانند منجر به یووئیت شوند.
3. بیماری های ناشی از سیستم ایمنی
- بیماری های خود ایمنی: در برخی از حیوانات، سیستم ایمنی ممکن است به اشتباه به بافت های چشم خود بدن حمله کند و در نتیجه یووئیت ایجاد شود.
4. بیماری های تومور
- نئوپلاسم در چشم: برخی از تومورها یا سرطان ها می توانند باعث یووئیت ثانویه شوند، یا با تأثیر مستقیم بر بافت چشم یا از طریق ترشحاتی که باعث التهاب می شوند.
5. بیماری های متابولیک و سیستمیک
- دیابت شیرین: در برخی از حیوانات دیابتی، یووئیت ممکن است به عنوان یک عارضه ثانویه رخ دهد.
- فشار خون بالا: افزایش فشار خون می تواند منجر به تغییراتی در چشم شود که باعث افزایش یووئیت می شود.
6. واکنش های سمی
- یووئیت ناشی از دارو: برخی از داروها می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث یووئیت شوند.
7. علل ایدیوپاتیک
در بسیاری از موارد، علیرغم تشخیص جامع، نمی توان علت روشنی برای یووئیت تعیین کرد. در چنین شرایطی، یووئیت ایدیوپاتیک نامیده می شود.
بیماری های خود ایمنی در حیوانات خانگی به عنوان علت یووئیت
یووئیت به التهاب یووه، بخش میانی چشم اشاره دارد و می تواند علل مختلفی در حیوانات خانگی داشته باشد. یک دسته مهم از علل بیماری های خود ایمنی هستند. در این بیماری ها، سیستم ایمنی حیوان به اشتباه به ساختارهای خود بدن از جمله بافت چشم حمله می کند. در زیر برخی از بیماری های خودایمنی در حیوانات خانگی که با یووئیت مرتبط هستند آورده شده است.
1. لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)
SLE یک بیماری خودایمنی پیچیده است که می تواند اندام های مختلف از جمله پوست، مفاصل و اندام های داخلی را تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیت همچنین می تواند باعث یووئیت در حیوانات خانگی مبتلا به ویژه سگ شود.
2. آرتریت روماتوئید
اگرچه آرتریت روماتوئید در درجه اول مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد، واکنش های التهابی سیستمیک می تواند سایر اندام ها از جمله چشم ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. یووئیت یک عارضه احتمالی در حیوانات مبتلا به این بیماری است.
3. پلی آرتریت
پلی آرتریت در حیوانات، به ویژه سگ ها، می تواند یک واکنش با واسطه ایمنی باشد که روی چشم نیز تأثیر می گذارد و باعث یووئیت می شود.
4. سندرم Vogt-Koyanagi-Harada (VKH)
این یک بیماری خودایمنی نادر است که در درجه اول سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری با التهاب قسمت های مختلف چشم از جمله یووه مشخص می شود و می تواند منجر به یووئیت شود.
5. بیماری های ایمونوگلوبولین A (IgA)
برخی از سگ ها ممکن است سطح IgA بالایی داشته باشند که می تواند منجر به واکنش های خود ایمنی مختلف از جمله یووئیت شود.
6. کمپلکس پمفیگوس
این گروهی از بیماری های خودایمنی است که بر روی پوست تأثیر می گذارد. در برخی از حیوانات، این بیماری می تواند باعث یووئیت نیز شود.
مکانیسم های دقیق چگونگی ایجاد یووئیت توسط این بیماری های خودایمنی همیشه به طور کامل شناخته نشده است. تشخیص زودهنگام و مداخله برای محافظت از بینایی حیوان و اطمینان از راحتی بسیار مهم است. باید فوراً دامپزشک
یووئیت در حیوانات اهلی: حساسیت و قابلیت انتقال
یووئیت، التهاب ساختارهای داخلی چشم، می تواند در انواع حیوانات خانگی رخ دهد. ماهیت و استعداد ابتلا به این بیماری و همچنین امکان انتقال بین حیوانات خانگی مختلف از جنبه های مهمی است که باید در نظر گرفته شود.
حساسیت به یووئیت
تقریباً هر حیوان خانگی می تواند به یووئیت مبتلا شود. شایع ترین حیوانات خانگی تحت تاثیر یووئیت عبارتند از:
- سگ ها: نژادهای مختلف ممکن است حساسیت های متفاوتی داشته باشند. برخی از نژادها از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا هستند یا احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماریهای خاصی دارند که می‌توانند باعث یووئیت به عنوان یک عارضه شوند.
- گربه ها: مانند سگ ها، گربه ها نیز می توانند به دلیل برخی بیماری های زمینه ای مانند FIV یا FeLV از یووئیت رنج ببرند.
- اسب: در اسب ها، یووئیت می تواند در پاسخ به عفونت ها یا جراحات مختلف رخ دهد.
- حیوانات کوچک: جوندگان و خرگوش ها نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند، اگرچه ممکن است بروز در این حیوانات کمتر باشد.
- پرندگان و خزندگان: یووئیت همچنین می تواند در این حیوانات خانگی عجیب و غریب رخ دهد که اغلب در نتیجه عفونت یا سایر بیماری های سیستمیک است.
قابلیت انتقال یووئیت
یووئیت خود یک بیماری مسری نیست. این یک واکنش التهابی است و نمی تواند مستقیماً از یک حیوان به حیوان دیگر منتقل شود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که در برخی موارد علل زمینه‌ای یووئیت ممکن است ماهیت عفونی داشته باشند.
به عنوان مثال، برخی از عفونت های ویروسی، باکتریایی یا انگلی که باعث یووئیت در یک حیوان می شود، می تواند به طور بالقوه به حیوان دیگر منتقل شود. در چنین مواردی، این خود یووئیت نیست که منتقل می شود، بلکه عامل بیماری زا است که باعث آن می شود.
نتیجه گیری موقت
اگرچه یووئیت به خودی خود مسری نیست، مهم است که قابلیت انتقال بالقوه علل زمینه ای را در نظر بگیریم. تشخیص و درمان به موقع برای جلوگیری از عوارض و اطمینان از سلامت حیوان بسیار مهم است. در صورت مشکوک بودن به عفونت یا سایر بیماری های واگیردار، صاحبان حیوانات خانگی باید اقدامات احتیاطی مناسب را برای جلوگیری از انتقال به سایر حیوانات انجام دهند.
علائم معمول یووئیت
علائم مختلفی با یووئیت ممکن است رخ دهد، از جمله:
- ملتحمه قرمز شده که اغلب به عنوان "چشم قرمز" شناخته می شود.
- انقباض مردمک چشم.
- ابری شدن چشم.
- احساس درد و تنگی چشم.
- کاهش بینایی.
بسته به اینکه التهاب در جلو یا پشت چشم رخ می دهد، این علائم می توانند متفاوت باشند.
روش های تشخیصی یووئیت
اگر حیوان خانگی شما علائم یووئیت را نشان داد، باید یک معاینه جامع توسط دامپزشک انجام شود. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
- یک معاینه عمومی
- شمارش کامل خون
- آزمایش خون خاص برای بیماری های عفونی احتمالی.
- سونوگرافی شکم.
- اشعه ایکس قفسه سینه.
- سوراخی از زلالیه برای تجزیه و تحلیل.
یووئیت در حیوانات خانگی: درمان و مدیریت
اگر دلیلی برای یووئیت شناسایی شود، مانند عفونت، درمان اولیه به سمت آن هدایت می شود. صرف نظر از علت زمینه ای، درمان یووئیت معمولاً شامل موارد زیر است:
- قطره های چشمی حاوی کورتیزون
- داروهای گشاد کننده مردمک چشم
- داروهای ضد التهابی سیستمیک
بسیار مهم است که همه داروها دقیقاً طبق دستور دامپزشک تجویز شوند.
گزینه های درمانی دقیق و پیش آگهی
- یووئیت عفونی: اگر یووئیت ناشی از عفونتی مانند باکتری، ویروس یا انگل باشد، درمان هدفمند ضد میکروبی می تواند عفونت را از بین برده و یووئیت را درمان کند.
- یووئیت تروماتیک: در اثر آسیب یا جسم خارجی در چشم ایجاد می شود. چنین مواردی در صورت تشخیص زودهنگام و درمان مناسب قابل درمان هستند.
- یووئیت ناشی از بیماری های خودایمنی: برای یووئیت ناشی از بیماری های خودایمنی، هدف اصلی درمان، کنترل التهاب و نه لزوما درمان است. با این حال، با درمان سرکوب کننده ایمنی مناسب، علائم اغلب به خوبی قابل کنترل هستند.
- یووئیت ایدیوپاتیک: در مواردی که علت خاصی پیدا نمی شود (ایدیوپاتیک)، تمرکز بر روی تسکین علائم و به حداقل رساندن عوارض است.
- یووئیت ناشی از تومور: برای تومورهایی که باعث یووئیت می شوند، پیش آگهی تا حد زیادی به نوع تومور، محل آن و میزان گسترش آن بستگی دارد.
استراتژی های درمانی
درمان یووئیت می تواند شامل رویکردهای مختلفی باشد:
- درمان موضعی: قطره چشمی کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب.
- داروهای سیستمیک: بسته به علت، داروهای ضد التهاب، سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی یا ضد میکروبی‌های خاص.
- مداخله جراحی: در برخی موارد، به ویژه یووئیت تروماتیک یا زمانی که تومور وجود دارد، مداخله جراحی ممکن است ضروری باشد.
عوارض بالقوه
اگر موارد یووئیت ادامه یابد، خطر افزایش فشار داخل چشم وجود دارد که به نام گلوکوم ثانویه شناخته می شود. این مشکل با دارو قابل درمان است، اما در موارد شدید می تواند باعث کوری و حتی از دست دادن چشم شود.
عواقب یووئیت در حیوانات خانگی و خطر نابینایی
یووئیت، التهاب لایه میانی چشم، می تواند علل مختلفی در حیوانات خانگی داشته باشد و منجر به تعدادی از بیماری های ثانویه شود. برخی از این بیماری ها می توانند به طور قابل توجهی بینایی را مختل کنند و حتی منجر به نابینایی شوند.
1. آب مروارید (آب مروارید)
- توضیحات: کدر شدن عدسی چشم، به نام آب مروارید، ممکن است در نتیجه یووئیت مداوم ایجاد شود.
- خطر کوری: اگر مه پیشرفته باشد، ممکن است مانع انتقال نور شود و باعث اختلال بینایی یا کوری قابل توجهی شود.
2. گلوکوم ثانویه
- توضیحات: یووئیت می تواند منجر به افزایش فشار داخل چشم شود که به نام گلوکوم ثانویه شناخته می شود. این به دلیل اختلال در زهکشی زلالیه اتفاق می افتد.
- خطر کوری: افزایش کنترل نشده فشار داخل چشم می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و در نهایت منجر به کوری شود.
3. رتینوپاتی
- توضیحات: التهاب می تواند به شبکیه سرایت کند و منجر به وضعیتی به نام رتینوپاتی شود.
- خطر نابینایی: آسیب به شبکیه می تواند منجر به مشکلات بینایی دائمی یا کوری کامل شود.
4. کراتوپاتی باند
- توضیحات: رسوبات کلسیم ممکن است در سطح قرنیه ایجاد شود، به خصوص پس از یووئیت مزمن.
- خطر نابینایی: این رسوبات می توانند توانایی قرنیه در انتقال نور را مختل کنند، اما معمولاً باعث کوری کامل نمی شوند.
5. بولبی Phthisis
- توضیحات: یک چشم کوچک و غیرعملکردی ثانویه به یووئیت شدید و مزمن.
- خطر نابینایی: این وضعیت منجر به کوری چشم می شود.
نمودار: علل شایع یووئیت در حیوانات خانگی
سلامت و تندرستی حیوانات ما باید همیشه در اولویت باشد. در صورت وجود علائمی از مشکلات چشمی، از جمله علائم یووئیت، دامپزشک مراجعه کرد. با تشخیص و درمان به موقع می توان از بسیاری از عواقب منفی جلوگیری کرد.
خلاصه ای از یووئیت در حیوانات پوستی
یووئیت حیوان خانگی یک بیماری چشمی جدی است که با التهاب یووه مشخص می شود. یووئیت در حیوانات خانگی می تواند علائمی مانند قرمزی، درد و کدر شدن چشم را ایجاد کند. علت دقیق یووئیت در حیوانات خانگی می تواند متفاوت باشد و هر دو عامل موضعی و سیستمیک در آن نقش دارند. تشخیص زودهنگام یووئیت در حیوانات خانگی برای جلوگیری از عوارض و عوارض احتمالی بسیار مهم است.
یووئیت در حیوانات خانگی در صورت عدم درمان می تواند باعث کوری شود. هدف از درمان یووئیت در حیوانات خانگی کاهش التهاب و رفع علت بیماری است. از آنجایی که یووئیت در حیوانات خانگی در برخی موارد می تواند ناشی از بیماری های سیستمیک باشد، یک ارزیابی پزشکی جامع ضروری است. یووئیت در حیوانات خانگی را می توان از طریق آزمایشات و تکنیک های مختلف تصویربرداری تشخیص داد.
پیش آگهی یووئیت در حیوانات خانگی بستگی به شدت و علت اصلی بیماری دارد. اگر به یووئیت در حیوان خانگی خود مشکوک هستید، فوراً با دامپزشک مشورت کنید.