Discopathie bei Hënn: E komplette Look

Discopathie bei Hënn verstoen

Discopathie bei Hënn ass eng sérieux medizinesch Situatioun, déi sech aus Schued oder Verännerungen an der Positioun vun den intervertebralen Scheiwen entwéckelt. Fir se besser ze verstoen, wëlle mir als éischt d'Roll an d'Natur vun den intervertebrale Scheiwen erklären. Dës besteet aus engem Knorpel-fibrous Rank, och Annulus fibrosus genannt, an engem elastesche gelatinesche Kär, genannt Nucleus pulposus. Déi intervertebral Scheiwen suergen fir schmerzlos Mobilitéit vum Réck an absorbéieren Schocken op der Wirbelsäule, zum Beispill beim Sprangen. Si leien tëscht de knacheg Wirbelkierper an der Wirbelsäule.

Dachshund Lähmung: Eng speziell Form vun Discopathie bei Hënn

Dachshund Lähmung ass eng speziell Aart vun Discopathie, déi duerch Lähmung vun den hënneschte Glieder charakteriséiert ass wéinst enger herniéierter Scheif. Wéi och ëmmer, den Numm ass täuschend well net nëmmen Dachshunds, mee vill Hënn Rassen kënne betraff sinn, besonnesch franséisch Bulldoggen, Englesch Bulldoggen, Boston Terrieren a Pugs, souwéi Dachshunds an aner Hënn Rassen mat laange Réck, Pekingese, Schottesch Terrier, Spaniels. an Toy Poodles.

(C) https://www.pdsa.org.uk/pet-help-and-advice/pet-health-hub/conditions/ivddslipped-disc-in-dogs

Hënn Rassen betraff vun Discopathie bei Hënn

Discopathie beaflosst bestëmmte Rassen vun Hënn méi dacks wéinst hirer genetescher Prädisposition a kierperlecher Charakteristiken. Besonnesch méi kleng Rassen mat enger laanger Wirbelsäule a kuerze Been, genannt "chondrodystrophic", sinn ufälleg fir dës Konditioun.

E puer vun de meescht betraffene Rassen sinn:

1. Dachshund : Discopathie ass eng allgemeng Krankheet bei Dachshunds, mat enger Prävalenzquote vu bis zu 25%. Dem Dachshund seng laang Wirbelsäule a kuerze Been erhéijen de Risiko vu Scheifproblemer, well d'Wirbelsäule méi mechanesche Stress ausgesat ass.
2. Franséisch Bulldog : Dës Rass ass och ufälleg fir Discopathie wéinst senge kierperleche Charakteristiken an enger genetescher Prädisposition fir Skelettproblemer.
3. Pekingese : D'Pekingese hunn eng laang Wirbelsäule a kuerz Been, ähnlech wéi Dackelen, wat se ufälleg mécht fir herniéiert Scheiwen.
4. Beagle : Trotz hiren net-chondrodystrophesche Charakteristiken weisen d'Beagle eng méi héich Prävalenz vun der Discopathie, wat e méigleche geneteschen Bestanddeel suggeréiert.
5. Shih Tzu : Dës Rass ass och dacks vun Discopathie betraff wéinst senger genetescher Prädisposition a Kierpertyp.
6. Cocker Spaniel : Cocker Spaniels sinn och predisponéiert fir Disc Probleemer, obwuel déi genee Ursaach dofir nach net ganz verstanen ass.

Wéi och ëmmer, d'Präsenz vu bestëmmte kierperlechen a geneteschen Charakteristiken heescht net datt all Hënn vun dësen Rassen Discopathie entwéckelen. Et erhéicht just de Risiko. Et ass wichteg datt Hondsbesëtzer vun all Rass op Unzeeche vu Réckschmerzen oder limitéierter Mobilitéit oppassen an hiren Hond wann néideg vun engem Veterinär ënnersichen.

Ursaachen vun der Discopathie bei Hënn an Dachshund Lähmung

Discopathie geschitt wann de fibrous Rank an de gelatinöse Kär aler sinn a lues a lues hir Funktioun verléieren. Dëse Prozess, bekannt als Degeneratioun, kann a méi jonk bis mëttelalterlech Hënn optrieden oder nëmmen eeler Hënn beaflossen. E puer Hënn kënne méi ufälleg sinn fir Discopathie wéinst genetesche Faktoren.

Eng aner Ursaach vun der Discopathie ass de Cauda equina Syndrom, an deem d'bony Wirbelen degeneréieren, wat zu herniéierten Discs féieren kann. Iwwergewiicht Hënn kënnen Discopathie entwéckelen wéinst falscher Belaaschtung, well hir intervertebral Scheiwen ënner vill Belaaschtung gesat ginn.

Symptomer vun Dachshund Lähmung / Discopathie bei Hënn

Et gi verschidde typesch Unzeeche vun der Dachshund Lähmung, dorënner plötzlechen Ufank vun Lähmung a Péng, verännert Gaang, ongläich oder staggering Spazéieren, a Verloscht vu Kontroll iwwer Urinatioun an Defecatioun. Jéngere Muppen tëscht engem a sechs Joer sinn normalerweis besonnesch betraff.

Symptomer vun Discopathie bei Hënn kënne variéieren jee no der Schwieregkeet an der Plaz vun der herniéierter Disc. Wéi och ëmmer, am Allgemengen kënnen déi folgend Symptomer optrieden:

1. Pain : Dat heefegst Zeeche vun Discopathie ass Schmerz. Dëst kann lokaliséiert a fokusséiert sinn op d'Gebitt vun der betroffener Disc Herniation, oder et kann diffus sinn. Hënn hu vläicht Schwieregkeeten ze léien oder opzestoen, kënnen de betroffenen Gebitt bewaachen, oder kënnen zéckt fir ze beweegen oder verschidde Beweegungen auszeféieren.
2. Gait Stéierungen : Vill Hënn mat Discopathie erliewen Gaangstéierunge, déi vu mëller Onstabilitéit bis schwéier Ataxie oder Lähmung reeche kënnen. Dëst kann sech manifestéieren als Schwéngung, Stëppelen, Onméiglechkeet fir d'Hënnbeen ze koordinéieren, oder souguer eng Onméiglechkeet ze beweegen oder ze stoen.
3. Verhalensverännerungen : Hënn mat Discopathie kënnen Verhalensverännerungen ausstelle wéi Verloscht vun Interesse an Aktivitéiten déi se normalerweis genéissen, ofgeholl Appetit, Reizbarkeet oder souguer Agressioun.
4. Neurologesch Symptomer : Ofhängeg vun der Plaz an der Schwieregkeet vun der herniéierter Disc, Hënn mat Discopathie kënnen och eng Rei neurologësch Symptomer weisen. Dës kënne reduzéiert oder fehlend Reflexer enthalen, Verloscht vu Schmerzempfindlechkeet, Schwieregkeeten ze urinéieren oder ze entfléien, a schwéiere Fäll Lähmung.

Et ass wichteg ze bemierken datt net all Hënn mat Discopathie all dës Symptomer weisen an datt d'Symptomer vun Hond zu Hond variéiere kënnen. Et ass also entscheedend datt Hondsbesëtzer hir Déieren no iwwerwaachen an direkt Veterinär Opmierksamkeet sichen wann Discopathie verdächteg ass. Fréi Diagnos a Behandlung kënnen hëllefen de Risiko vu permanente Schued a Behënnerung ze reduzéieren.

Diagnos vun Discopathie bei Hënn

Diagnos vun Discopathie bei Hënn erfuerdert eng ëmfaassend klinesch Untersuchung a spezialiséiert Bildungstechniken. D'Prozeduren enthalen allgemeng eng Kombinatioun vun de folgende Schrëtt:

1. Klinesch Untersuchung : Den éischte Schrëtt bei der Diagnostik vun der Discopathie ass eng grëndlech klinesch Untersuchung vun engem Veterinär. Dëst kann en neurologeschen Examen enthalen fir all Anomalie an de Reflexer oder Mobilitéit vum Hond z'entdecken. Ausserdeem kënne verschidde spezifesch Tester ausgefouert ginn, wéi zum Beispill de Schmerzperceptiounstest an den Test fir proprioceptive Defiziter (dh d'Fäegkeet vum Hond seng eegen Gliedmaart am Raum ze gesinn).
2. Röntgenstrahlen : Standard Röntgenstrahlen kënne benotzt ginn fir Unzeeche vun der Discopathie z'entdecken, wéi d'Verengung vum Disc-Raum oder d'Knachverännerungen ronderëm de betroffenen Disc. Allerdéngs sollt et bemierkt ginn datt Röntgenstrahlen net ëmmer genee Informatioun iwwer den Zoustand vun den intervertebrale Scheiwen ubidden, besonnesch an de fréie Stadien vun der Krankheet.
3. Fortgeschratt Imaging Techniken : Fir méi detailléiert Informatioun iwwer d'Discs an d'Ëmgéigend Tissue ze kréien, kënne fortgeschratt Imaging Techniken wéi Computertomographie (CT) a Magnéitesch Resonanz Imaging (MRI) benotzt ginn. Dës Technike kënnen eng genee Vue op d'intervertebral Discs an d'Spinalkord ubidden an hëllefen d'Ausmooss an d'präzis Plaz vun enger herniéierter Disc ze bestëmmen.
4. Myelographie : Dës Prozedur beinhalt d'Injektioun vun engem Kontrastmëttel an de Raum ronderëm d'Spinalkord fir datt se während Röntgen- oder CT-Scans . Dëst kann hëllefen déi exakt Plaz an Ausmooss vun enger herniéierter Disc z'identifizéieren. Wéi och ëmmer, dës Prozedur gëtt elo manner dacks benotzt well se invasiv ass an d'Potenzial fir Komplikatiounen huet.

Et sollt betount ginn datt d'Diagnostik vun der Discopathie bei Hënn komplex ka sinn a erfuerdert eng ëmfaassend klinesch Evaluatioun a spezialiséiert Bildungsstudien. Et ass och wichteg datt Hondsbesëtzer d'Symptomer vun dëser Krankheet kennen an direkt Veterinärhëllef sichen wann Discopathie verdächtegt ass.

Behandlungsoptioune fir Discopathie bei Hënn

Behandlungsoptioune: Drogenbehandlung a Rehabilitatioun

D'Wiel vun der Behandlung hänkt vun der Gravitéit an der Aart vun der Discopathie of. Fir mëll Dachshund Lähmung déi mat Medikamenter kontrolléiert ka ginn, gëtt Drogentherapie normalerweis bevorzugt. Dëst beinhalt d'Schmerzmëttelen an anti-inflammatoresch Medikamenter fir Schwellung an Entzündung ze reduzéieren an de betroffenen Gebitt ze berouegen. Et ass wichteg datt de Besëtzer Drogentherapie ënner der Leedung vum Veterinär ausféiert a strikt d'Doséierungsinstruktiounen befollegt.

Parallel zu der Drogenbehandlung kënne verschidde Rehabilitatiounsmoossnamen hëllefräich sinn fir d'Heelung ze förderen an den Heelprozess ze beschleunegen. Physiotherapie an Hydrotherapie kënnen eng wichteg Roll spillen fir d'Mobilitéit ze förderen, während d'Muskelbau ënnerstëtzen.

A verschiddene Fäll kann d'Benotzung vun Hëllefsgeräter wéi e Stroller am Alldag hëllefen an hëllefen d'Liewensqualitéit ze restauréieren.

Behandlungsoptioune fir Discopathie bei Hënn: Chirurgesch Prozeduren

A méi eeschte Fäll wou d'Drogentherapie net genuch oder net effikass ass, kann chirurgesch Interventioun néideg sinn. D'chirurgesch Prozedur zielt fir den Drock op der Wirbelsäule ze entlaaschten andeems den herniéierten Deel vun der Scheif ewechgeholl gëtt.

Et gi verschidde chirurgesch Prozeduren fir Discopathie ze behandelen. Dës kënnen minimal invasiv oder oppe sinn, jee no der Schwieregkeet vun der Krankheet an der Positioun vun der betroffener Scheif. Äre Veterinär wäert déi gëeegent chirurgesch Approche recommandéieren op Basis vun Ärem Hond seng individuell Situatioun.

Et ass wichteg ze bemierken datt chirurgesch Behandlung entspriechend Suivifleeg erfuerdert. Dëst kann Medikamenter enthalen, kierperlech Therapie a regelméisseg Kontrollen. Äre Veterinär hëlleft Iech den optimalen Aftercare Plang fir Ären Hond ze kreéieren.

An der Veterinärmedizin ginn et e puer chirurgesch Prozedure fir d'Behandlung vun Discopathie, jidderee mat sengen eegene Virdeeler an Aschränkungen. D'Wiel vun der Prozedur hänkt vu verschiddene Faktoren of, dorënner d'Gravitéit vun der Bedingung, déi exakt Plaz vun der betroffener Disc, an der allgemenger Gesondheet vum Hond.

Eng vun den heefegsten Operatiounen gëtt Fenestration , an där e klengen Deel vun der intervertebral Scheif ewechgeholl gëtt fir den Drock op d'Spinalkord ze reduzéieren. Dës Method ass minimal invasiv a gëtt dacks op Hënn mat mild bis moderéiert Discopathie benotzt. Et erlaabt méi séier Erhuelung a manner postoperative Komplikatiounen am Verglach mat anere Prozeduren.

Eng aner üblech Prozedur ass Hemilaminektomie , an där en Deel vun der Wirbelsäit ofgeschaaft gëtt fir e besseren Zougang zu der betroffener Disc z'erméiglechen. Dëst erlaabt eng méi grëndlech Entfernung vu Scheifgewebe a kann dofir a méi schwéiere Fäll léiwer ginn. Wéi och ëmmer, dës Prozedur ass méi invasiv a kann mat engem erhéicht Risiko vu postoperative Komplikatioune verbonne sinn.

Fir Hënn mat fortgeschratt oder schwéierer Discopathie kann eng dorsal Laminektomie néideg sinn. Dës Prozedur beinhalt d'Entfernung vun engem groussen Deel vun der Wirbelsäule fir maximal Zougang zu der betroffener Disc z'erméiglechen. Dëst erlaabt eng komplett Entfernung vun der Disc, awer kann zu enger méi laanger Erhuelungszäit a erhéicht Risiko vu postoperative Komplikatioune féieren.

Onofhängeg vun der gewielter Chirurgie ass virsiichteg postoperativ Betreiung entscheedend. Dëst kann Medikamenter enthalen fir Péng ze entlaaschten an Entzündung ze reduzéieren, kierperlech Therapie fir Mobilitéit ze förderen, a regelméisseg Kontrollen fir den Heelungsprozess ze iwwerwaachen.

Et ass wichteg ze bemierken datt all chirurgesch Interventioun Risiken huet an d'Entscheedung fir eng Operatioun ze maachen sollt dofir ëmmer an enker Konsultatioun mam behandelende Veterinär gemaach ginn.

Präventioun a Gestioun vun Discopathie bei Hënn

Well verschidde Hënnrassen eng genetesch Prädisposition fir Discopathien hunn, ass et wichteg de Risiko duerch präventiv Moossnamen ze minimiséieren. Dëst beinhalt Ären Hond bei engem gesonde Gewiicht ze halen fir exzessiv Drock op der Wirbelsäule ze vermeiden. Regelméisseg moderéiert Übung kann hëllefen d'Muskelen ronderëm d'Wirbelsäule ze stäerken an d'Wahrscheinlechkeet vun der Discopathie ze reduzéieren. Ausserdeem sollten d'Besëtzer vun de betroffenen Hënn Rassen oppassen op déi éischt Unzeeche vun der Discopathie an e Veterinär konsultéieren wann et verdächteg ass.

Allgemeng erfuerdert Discopathie bei Hënn eng ëmfaassend Gestioun déi souwuel d'Behandlung vun den akuten Symptomer a präventiven Moossname enthält fir de Risiko vun enger zukünfteg Krankheet ze minimiséieren. Mat der richteger Betreiung an Opmierksamkeet kann Ären Hond trotz Discopathie e vollt a glécklecht Liewen liewen.

Oft gestallte Froen iwwer Discopathie bei Hënn

Resumé vun Discopathie bei Hënn

Discopathie bei Hënn ass e gemeinsame a schlëmmen Zoustand, deen d'intervertebral Discs beaflosst a kann bedeitend Schmerz a limitéierter Mobilitéit verursaachen. Am Wesentlechen ass et eng degenerativ Krankheet an där d'intervertebral Scheiwen, déi als Schockdämpfer tëscht de Wirbelen déngen, Stabilitéit verléieren a briechen oder prolapse kënnen. Dëst kann dozou bäidroen datt d'Bannenmaterial vun der Disc op d'Spinalkord dréckt, wat Péng, Lähmegkeet an a schwéiere Fäll Lähmung verursaacht.

Déi genee Ursaach vun der Discopathie ass nach net ganz verstanen. Wéi och ëmmer, et gëtt ugeholl datt et eng Kombinatioun vun geneteschen, Ëmwelt- a mechanesche Faktoren involvéiert. Besonnesch betraff si méi kleng Hënnrassen mat enger laanger Wirbelsäule a kuerze Been, wéi Dachshunds, Pekingese a Franséisch Bulldoggen, souwéi verschidden aner Rassen wéi Beagles a Cocker Spaniels.

Diagnos vun Discopathie gëtt normalerweis duerch eng Kombinatioun vu klinescher Untersuchung, Röntgenstudien a fortgeschratt Bildungstechniken wéi Computertomographie (CT) oder Magnéitesch Resonanz Imaging (MRI) gemaach. Et gi verschidde Behandlungsoptioune fir Discopathie, dorënner konservativ Moossname wéi Schmerzmanagement a kierperlech Therapie, souwéi Chirurgie a méi schwéiere Fäll.

D'Prognose fir Hënn mat Discopathie variéiert jee no der Schwieregkeet vun der Konditioun an der Behandlung. E puer Hënn kënnen eng voll Erhuelung maachen, anerer kënnen permanent Behënnerungen hunn. E Schlëssel Aspekt vun der Gestioun vun Discopathie ass fréi Detektioun a Behandlung. Dofir ass et wichteg datt Hondsbesëtzer d'Zeeche vun dësem Zoustand kennen a séier Veterinärhëllef sichen wann néideg.

Discopathie bei Hënn ass e komplexen a multifaktorielle Problem dee weider Fuerschung erfuerdert. Besser Kenntnisser vun den geneteschen a mechanesche Ursaachen kéint hëllefen d'Préventioun an d'Behandlung vun dëser Krankheet ze verbesseren. An der Tëschenzäit ass et entscheedend datt Hondsbesëtzer informéiert sinn a kënnen d'Zeeche vun der Discopathie erkennen an entspriechend reagéieren.

Literatur iwwer Discopathie bei Hënn

1. Fingeroth, JM, & Thomas, W.B. (2016). Fortschrëtter an der Intervertebral Disc Disease bei Hënn a Kazen . Ames, Iowa: Wiley-Blackwell. Dëst Buch bitt en ëmfaassend Iwwerbléck iwwer d'Pathologie, Diagnostik a Behandlung vun intervertebral Disc Krankheet bei Hënn a Kazen.
2. Jeffery, ND, Levine, JM, Olby, NJ, & Stein, VM (2013). Canine and Feline Myelopathies: Etiologies and Diagnostic Approaches . Veterinary Kliniken vun Nordamerika: Kleng Déieren Praxis, 43 (5), 1141-1158. Dësen Artikel bitt en detailléierte Bléck op déi verschidde Ursaachen an diagnostesch Prozeduren fir Spinalkordkrankheeten bei Hënn a Kazen, dorënner Discopathie.
3. Brisson, B.A. (2010). Intervertebral Disc Krankheet bei Hënn . Veterinärkliniken vun Nordamerika: Kleng Déierenpraxis, 40(5), 829-858. Dësen Artikel gëtt eng grëndlech Diskussioun vun intervertebral Discopathie an Hënn, dorënner Ursaachen, Diagnos, a Behandlung Optiounen.
4. Sharp, N. J., & Wheeler, S. J. (2005). Kleng Déieren Spinal Stéierungen: Diagnos a Chirurgie . 2. Editioun. Edinburgh: Elsevier Health Sciences. Dëst Buch bitt en detailléierte Guide fir d'Diagnostik an d'chirurgesch Behandlung vu Spinalerkrankungen bei klengen Déieren, dorënner Discopathie.

Maacht weg datt dës Literatur op Englesch geschriwwe gëtt well et limitéiert Literatur op Däitsch an dësem spezifesche Beräich gëtt. Wéi och ëmmer, et kéint vu grousser Notzung fir Veterinären a Wëssenschaftler sinn, déi Discopathie bei Hënn weider studéieren.