تجزیه و تحلیل دقیق و اطلاعات در مورد بیماری قلبی در سگ ها

بیماری قلبی در سگ ها غیر معمول نیست. تقریباً از هر ده سگ یک سگ از نوعی بیماری قلبی رنج می‌برد و نژادهای خاصی، به‌ویژه نژادهای کوچک‌تر، بیشتر از سایرین مستعد ابتلا هستند. این خطر با افزایش سن افزایش می یابد. در این مقاله به جزئیات بیماری قلبی در سگ خواهیم پرداخت.

درک نارسایی قلبی در سگ ها / بیماری های قلبی در سگ ها

نارسایی قلبی زمانی رخ می دهد که قلب دیگر قادر به پمپاژ خون کافی به بدن نباشد. این منجر به عرضه ناکافی خون و اکسیژن به ارگانیسم می شود. این بیماری می تواند در سگ ها شایع باشد و هم از نظر ژنتیکی و هم در مراحل بعدی زندگی به ارث می رسد.

نحوه عملکرد گردش خون قلبی ریوی

در گردش خون قلبی ریوی، خون با اکسیژن در ریه ها غنی شده و سپس از ریه ها به سمت چپ قلب پمپاژ می شود. از آنجا با هر ضربان قلب به بدن و اندام های حیاتی مانند مغز و ماهیچه ها فرستاده می شود.

اگر عضله قلب ضعیف شده باشد و نتواند به اندازه کافی خون پمپاژ کند، یا اگر دریچه های قلب به طور پاتولوژیک تغییر کرده و دیگر به درستی بسته نشود، جریان خون مختل می شود. این می تواند منجر به علائمی مانند سرفه و تنگی نفس شود.

علت بیماری قلبی در سگ چیست؟

بیماری قلبی در سگ ها می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، رژیم غذایی، شرایط محیطی و شیوه زندگی باشد. در اینجا برخی از دلایل اصلی بیماری قلبی در سگ ها آورده شده است:

1. استعداد ژنتیکی : همانطور که قبلاً ذکر شد، نژادهای خاصی از سگ ها وجود دارند که در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از بیماری های قلبی هستند. این عوامل ژنتیکی مستعد کننده می توانند بر ساختار قلب، عملکرد ماهیچه های قلب یا عملکرد دریچه های قلب تأثیر بگذارند.
2. رژیم غذایی : الگوهای غذایی خاص یا کمبود مواد مغذی خاص می تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. برای مثال، ارتباطی بین رژیم‌های غذایی شامل نخود، عدس، سایر دانه‌های حبوبات یا سیب‌زمینی و کاردیومیوپاتی متسع (DCM) ایجاد شده است. کمبود تورین همچنین با اشکال خاصی از کاردیومیوپاتی مرتبط است.
3. سن : مانند انسان، خطر بیماری قلبی در سگ ها با افزایش سن افزایش می یابد. با گذشت زمان، ساختارهای قلب می توانند فرسوده یا خراب شوند و منجر به شرایطی مانند اندوکاردیوز دریچه میترال شوند.
4. عفونت ها و انگل ها : برخی عفونت ها، به ویژه آنهایی که توسط انگل هایی مانند کرم قلب ایجاد می شوند، می توانند باعث بیماری قلبی قابل توجهی شوند. کرم‌های قلب توسط پشه‌ها پخش می‌شوند و در صورت عدم درمان می‌توانند آسیب‌های جدی و گاه کشنده به قلب و عروق خونی وارد کنند.
5. محیط و سبک زندگی : در نهایت، عوامل محیطی و سبک زندگی نیز می‌توانند بر خطر بیماری قلبی در سگ‌ها تأثیر بگذارند. چاقی، کمبود فعالیت بدنی و استرس مزمن همگی می توانند در ایجاد بیماری قلبی نقش داشته باشند.

توجه به این نکته مهم است که این عوامل اغلب با یکدیگر تعامل دارند و خطر ابتلا به بیماری قلبی در سگ به احتمال زیاد با ترکیبی از عوامل ژنتیکی، رژیم غذایی، سن، عفونی و شیوه زندگی تعیین می شود. اقدامات پیشگیرانه بهداشتی، از جمله معاینات منظم دامپزشکی، رژیم غذایی و ورزش مناسب، و پیشگیری از انگل، می تواند به به حداقل رساندن خطر بیماری قلبی کمک کند.

((C) https://www.napaholisticvet.com/blog/2018/9/26/are-grain-free-diets-causing-heart-disease-in-dogs

علائم بیماری قلبی در سگ ها

بیماری قلبی در سگ ها می تواند علائم مختلفی ایجاد کند که از غیر اختصاصی گرفته تا حاد و شدید متغیر است. آگاهی از این علائم برای تشخیص به موقع و درمان مناسب بسیار مهم است. در زیر علائم اصلی بیماری قلبی در سگ ها آمده است:

1. خستگی و کاهش فعالیت : سگ‌های مبتلا به بیماری قلبی ممکن است سریع‌تر خسته شوند و کمتر از حد معمول تحرک داشته باشند. آنها ممکن است علاقه کمتری به پیاده‌روی یا بازی نشان دهند و ترجیح دهند استراحت کنند.
2. دشواری تنفس یا تنگی نفس : یکی از بارزترین علائم بیماری قلبی، تنگی نفس است. این می تواند به صورت تنفس سریع یا سنگین، سرفه، به ویژه هنگام بیدار شدن از خواب یا بعد از فعالیت بدنی، یا نفس نفس زدن حتی در طول دوره های استراحت ظاهر شود.
3. از دست دادن اشتها و کاهش وزن : سگ های مبتلا به بیماری قلبی ممکن است اشتهای خود را از دست بدهند و وزن کم کنند. در برخی موارد، کاهش مصرف مایعات نیز ممکن است مشاهده شود.
4. ضعف و فروپاشی : در مراحل پیشرفته بیماری قلبی، سگ‌ها ممکن است ضعف و حتی فروپاشی نشان دهند. این می تواند نشانه ای از جریان خون ناکافی باشد.
5. نفخ شکم : بزرگ شدن کبد یا تجمع مایع در شکم می تواند باعث بزرگ شدن شکم شود.
6. تغییر رفتار : سگ های مبتلا به بیماری قلبی ممکن است تغییرات رفتاری مانند بی قراری، بی حالی یا حتی پرخاشگری را نشان دهند.
7. تغییرات در صداهای قلب و تنفس : معاینه توسط دامپزشک ممکن است تغییراتی را در صداهای قلب و تنفس نشان دهد که ممکن است نشان دهنده بیماری قلبی باشد.

تاکید بر این نکته ضروری است که این علائم مختص بیماری قلبی نیستند و می توانند با سایر مشکلات سلامتی نیز بروز کنند. در صورت بروز یک یا چند مورد از این علائم، باید برای تشخیص دقیق و شروع درمان مناسب با دامپزشک مشورت شود.

تشخیص بیماری قلبی در سگ

تشخیص بیماری قلبی سگ نیاز به شرح حال دقیق، معاینه فیزیکی کامل و تست های تشخیصی تخصصی دارد. در زیر مراحل مختلف و روش های مورد استفاده برای تشخیص بیماری قلبی در سگ ها را شرح می دهیم:

1. سابقه پزشکی : اولین قدم در تشخیص بیماری قلبی، گرفتن شرح حال دقیق پزشکی است. دامپزشک در مورد سلامت عمومی، تغییرات رفتاری، رژیم غذایی، ورزش و علائم مشاهده شده سوالاتی می پرسد.
2. معاینه فیزیکی : در طول معاینه فیزیکی، دامپزشک با استفاده از گوشی پزشکی به صداهای قلب و ریه گوش می دهد. او می تواند متوجه بی نظمی هایی مانند تغییر در ضربان قلب یا صداهای تنفسی شود. او همچنین نبض سگ را بررسی می کند و به دنبال نشانه هایی از گردش خون ضعیف است.
3. آزمایش‌های خون و ادرار : این آزمایش‌ها اطلاعاتی در مورد سلامت عمومی سگ ارائه می‌دهند و می‌توانند به رد یا شناسایی سایر شرایطی که ممکن است بر عملکرد قلب تأثیر بگذارند کمک کند. برای تعیین بیومارکرهای بیماری قلبی نیز می توان از آزمایش خون ویژه استفاده کرد.
4. تشخیص تصویربرداری:
   • معاینه اشعه ایکس : رادیوگرافی قفسه سینه می تواند به ارزیابی اندازه و شکل قلب و تشخیص علائم تجمع مایع در ریه ها کمک کند.
   • اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب) : این آزمایش برای تشخیص بیماری قلبی در سگ بسیار مهم است. ارزیابی ساختار و عملکرد قلب را در زمان واقعی امکان پذیر می کند. دامپزشک می تواند اندازه قلب، ضخامت دیواره های قلب، نحوه عملکرد دریچه های قلب و سرعت جریان خون را تعیین کند.
5. الکتروکاردیوگرام (ECG) : EKG می تواند برای ثبت فعالیت الکتریکی و ریتم قلب استفاده شود. این می تواند به تشخیص آریتمی کمک کند.
6. کاتتریزاسیون و آنژیوگرافی قلب : این روش‌های تهاجمی شامل قرار دادن کاتتر در رگ‌های خونی یا حفره‌های قلب برای اندازه‌گیری فشار یا تزریق رنگ کنتراست برای اشعه ایکس است. آنها معمولاً فقط در موارد پیچیده استفاده می شوند.

توجه به این نکته ضروری است که انتخاب روش های تشخیصی به شدت به علائم مشاهده شده، نتایج شرح حال و معاینه فیزیکی و منابع موجود بستگی دارد. دامپزشک معالج مناسب ترین آزمایش ها را برای تشخیص بیماری قلبی خاص سگ انتخاب می کند.

گزینه های درمانی برای بیماری قلبی در سگ ها

درمان بیماری قلبی سگ تا حد زیادی به تشخیص خاص بستگی دارد و می تواند از استراتژی های مدیریت عمومی تا درمان های دارویی خاص و در برخی موارد، روش های جراحی را شامل شود. رویکردهای اصلی درمانی به تفصیل در زیر توضیح داده شده است:

1. مدیریت عمومی : در بسیاری از موارد، تنظیم شیوه زندگی سگ می تواند به تسکین علائم بیماری قلبی و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. این ممکن است شامل تنظیم رژیم غذایی، کاهش نمک رژیم غذایی، کنترل وزن و ورزش متوسط ​​و کنترل شده باشد.
2. درمان پزشکی: داروهای مختلفی برای درمان بیماری های قلبی در سگ ها استفاده می شود. ماده فعال دقیق به بیماری قلبی خاص و نیازهای فردی سگ بستگی دارد:
   • دیورتیک ها (به عنوان مثال، فوروزماید) برای حذف مایع اضافی از بدن و تسکین ادم ریوی استفاده می شود.
   • مهارکننده های ACE (مانند انالاپریل، بنازپریل) برای کاهش فشار خون و کاهش فشار روی قلب استفاده می شوند.
   • بتا بلوکرها (مانند کارودیلول) ممکن است برای کاهش ضربان قلب و کنترل آریتمی استفاده شوند.
   • داروهای اینوتروپیک مثبت (مانند پیموبندان) عملکرد پمپاژ قلب را تقویت می کنند.
   • داروهای ضد آریتمی (مانند سوتالول، دیلتیازم) ریتم قلب را تنظیم می کنند.
3. درمان‌های مداخله‌ای : در موارد خاص، روش‌های مداخله‌ای کم تهاجمی ممکن است برای درمان اشکال خاصی از بیماری قلبی استفاده شود. نمونه ای از این موارد استفاده از کاتترهای قلبی برای درمان برخی بیماری های مادرزادی قلبی یا کاشت ضربان ساز در سگ هایی با آریتمی شدید است.
4. درمان جراحی : در موارد خاص، ممکن است جراحی برای درمان بیماری قلبی در سگ ها در نظر گرفته شود. این می تواند برای مثال در مورد برخی بیماری های مادرزادی قلبی یا حذف تومورهای قلبی باشد.

توجه به این نکته ضروری است که انتخاب درمان به عوامل متعددی از جمله نوع و شدت بیماری قلبی، وضعیت عمومی و سن سگ، منابع موجود و خواسته های صاحب سگ بستگی دارد. بنابراین، استراتژی درمان باید همیشه متناسب با سگ فردی باشد و به طور منظم تحت نظارت و تنظیم قرار گیرد.

کدام نژادها به ویژه در سگ ها به بیماری قلبی حساس هستند؟

نژادهای سگ خاصی وجود دارند که از نظر ژنتیکی مستعد هستند و بنابراین خطر ابتلا به انواع خاصی از بیماری های قلبی سگ را افزایش می دهند. در زیر چند نمونه آورده شده است:

1. کاردیومیوپاتی گشاد شده (DCM) : این بیماری که در آن قلب منبسط می شود و عملکرد پمپاژ خود را از دست می دهد، به طور نامتناسبی بر نژادهای بزرگ مانند دوبرمن، ژرمن شپرد، باکسر، گرگ ایرلندی و گریت دین تأثیر می گذارد. اخیراً، پیوندی بین DCM و رژیم‌های غذایی خاص یا مواد موجود در غذاهای سگ، به‌ویژه آنهایی که حاوی نخود، عدس، سایر دانه‌های حبوبات یا سیب‌زمینی هستند، ایجاد شده است.
2. اندوکاردیوز دریچه میترال (MVE) : این بیماری که در آن دریچه میترال قلب تحلیل می‌رود، به‌ویژه در نژادهای سگ کوچک‌تر مانند کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل، داش‌هاند و چی‌هواهوا شایع است.
3. تنگی آئورت زیر دریچه ای (SAS) : این بیماری مادرزادی، که در آن باریک شدن زیر دریچه آئورت قلب منجر به انسداد جریان خون می شود، به ویژه در نیوفاندلند، گلدن رتریور و باکسر رایج است.
4. مجرای شریانی پایدار (PDA) : این بیماری مادرزادی، که در آن یک رگ خونی که به طور معمول مدت کوتاهی پس از تولد بسته می‌شود، باز می‌ماند، در ژرمن شپردها، پودل‌ها و سگ‌های شتلند شایع‌تر است.
5. کاردیومیوپاتی ناشی از کمبود تورین : برخی از نژادها، به ویژه آمریکایی کوکر اسپانیل و گلدن رتریور، بیشتر مستعد ابتلا به کاردیومیوپاتی مرتبط با تورین هستند.

توجه به این نکته ضروری است که همه سگ های یک نژاد خاص لزوماً به بیماری قلبی مبتلا نمی شوند و سگ های نژاد مخلوط و سگ های سایر نژادها نیز می توانند به بیماری قلبی مبتلا شوند. یک معاینه منظم دامپزشکی و اقدامات پیشگیرانه بهداشتی می تواند به به حداقل رساندن خطر بیماری قلبی و تشخیص زودهنگام آن در صورت بروز کمک کند.

اقدامات پیشگیرانه در برابر بیماری قلبی در سگ ها

اقدامات پیشگیرانه نقش مهمی در به حداقل رساندن خطر بیماری قلبی در سگ ها دارد. ترکیبی از نظارت منظم بر سلامت، تغذیه خوب، ورزش مناسب و کنترل انگل می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی در سگ کمک کند. در اینجا استراتژی های پیشگیرانه به تفصیل آمده است:

1. نظارت منظم بر سلامت : معاینات منظم دامپزشکی برای تشخیص علائم اولیه بیماری قلبی ضروری است. در طول این معاینات، دامپزشک ممکن است به صدای قلب گوش دهد تا ناهنجاری هایی مانند سوفل قلب یا آریتمی را شناسایی کند. علاوه بر این، آزمایش‌های منظم خون و معاینات تصویربرداری (مانند اکوکاردیوگرافی، اشعه ایکس) می‌تواند در تشخیص تغییرات در سیستم قلبی عروقی در مراحل اولیه مفید باشد.
2. رژیم غذایی متعادل : یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی برای سلامت و رفاه کلی سگ حیاتی است و می تواند به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کند. رژیم های غذایی سرشار از تورین و اسیدهای چرب امگا 3 می توانند به محافظت از قلب کمک کنند. نظارت بر مصرف غذا و جلوگیری از اضافه وزن بسیار مهم است، زیرا چاقی می تواند باعث افزایش استرس بر قلب شود.
3. ورزش منظم : ورزش به حفظ وزن بدن سالم کمک می کند، سلامت کلی قلب و عروق را ارتقا می دهد و به کاهش استرس کمک می کند. مقدار و شدت ورزش باید متناسب با سن، نژاد و سلامت عمومی سگ باشد.
4. کنترل انگل : اقدامات پیشگیرانه از کرم قلب اهمیت ویژه ای دارد زیرا این انگل ها می توانند باعث بیماری قلبی جدی شوند. آزمایش منظم کرم قلب و داروهای پیشگیرانه می تواند خطر عفونت را کاهش دهد.
5. غربالگری ژنتیکی : برای نژادهایی که در معرض خطر ابتلا به برخی بیماری های قلبی هستند، غربالگری ژنتیکی می تواند به شناسایی خطر و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مناسب کمک کند.
6. کاهش استرس : استرس مزمن می تواند اثرات منفی بر سیستم قلبی عروقی داشته باشد. بنابراین، ایجاد یک محیط آرام و با ثبات برای سگ و اتخاذ تدابیری برای به حداقل رساندن استرس به ویژه در سگ های مستعد اضطراب بسیار مهم است.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که این اقدامات نمی تواند از همه بیماری های قلبی به ویژه بیماری های مبتنی بر عوامل ژنتیکی جلوگیری کند. با این وجود، آنها می توانند به حداقل رساندن خطر و بهبود سلامت کلی و کیفیت زندگی سگ کمک کنند.

در اینجا برخی از سؤالات متداول (FAQ) در مورد بیماری قلبی در سگ ها وجود دارد:

سگ مبتلا به بیماری قلبی چقدر می تواند زندگی کند؟

امید به زندگی سگ مبتلا به بیماری قلبی می تواند بسیار متفاوت باشد و به عوامل مختلفی از جمله نوع بیماری قلبی، مرحله ای که بیماری در آن تشخیص داده می شود، سلامت و تناسب اندام کلی سگ و درمان خاصی که انجام می شود بستگی دارد.

برخی از انواع بیماری های قلبی، مانند اندوکاردیوز دریچه میترال، می توانند سال ها قبل از ایجاد علائم بالینی پیشرفت کنند و سگ ها می توانند چندین سال پس از تشخیص با درمان مناسب زندگی کنند. با این حال، در مورد کاردیومیوپاتی متسع، پیش آگهی می تواند جدی تر باشد، با میانگین زمان بقای 6-24 ماه پس از تشخیص، اگرچه مواردی وجود دارد که سگ ها می توانند چندین سال با درمان های پزشکی فشرده زندگی کنند.

تاکید بر این نکته ضروری است که اگرچه بیماری قلبی سگ در بسیاری از موارد قابل درمان نیست، درمان و مراقبت مناسب می تواند به تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی سگ کمک کند. ویزیت منظم دامپزشکی، دارو و رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی مناسب و مدیریت استرس از جنبه های مهم مراقبت از سگ مبتلا به بیماری قلبی است.

دامپزشک یا یک متخصص قلب دامپزشکی صحبت شود هر سگ فردی است و بنابراین پیش آگهی می تواند از سگی به سگ دیگر متفاوت باشد.

اختلالات قلبی در سگ چیست؟

اختلالات قلبی در سگ ها به مجموعه ای از شرایطی اشاره دارد که بر قلب و سیستم گردش خون تأثیر می گذارد. آنها می توانند بر خود قلب (بیماری قلبی اولیه) یا سایر اندام ها تأثیر بگذارند که سپس به طور ثانویه بر قلب تأثیر بگذارند (بیماری قلبی ثانویه). در اینجا برخی از شایع ترین اختلالات قلبی که ممکن است در سگ ها رخ دهد آورده شده است:

1. اندوکاردیوز دریچه میترال (MVE): این بیماری دژنراتیو اغلب سگ‌های مسن‌تر و نژاد کوچک را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث ضخیم شدن دریچه میترال قلب می‌شود. این باعث می شود که خون به دهلیز چپ برگردد و قلب به مرور زمان بزرگ شود.
2. کاردیومیوپاتی گشاد شده (DKM): این بیماری با بزرگ شدن و ضعیف شدن عضلات قلب مشخص می شود و در نتیجه عملکرد پمپ کاهش می یابد. عمدتاً بر نژادهای بزرگتر تأثیر می گذارد.
3. بیماری کرم قلب: این بیماری توسط انگل حمل شده توسط پشه ایجاد می شود و باعث التهاب و آسیب به شریان های ریوی و قلب می شود.
4. افیوژن پریکارد: این تجمع مایع در پوشش محافظ اطراف قلب به نام پریکارد است که می تواند از پر شدن و پمپاژ صحیح قلب جلوگیری کند.
5. آریتمی ها: این موارد زمانی رخ می دهد که تکانه های الکتریکی که انقباضات قلب را کنترل می کنند، مختل می شوند و در نتیجه ضربان قلب نامنظم می شود.
6. بیماری های مادرزادی قلب: این بیماری ها شامل شرایطی مانند مجرای شریانی باز (PDA) یا نقص دیواره بین دهلیزی است که در بدو تولد وجود دارد.

لازم به ذکر است که همه این شرایط می تواند نشان دهنده مشکلات جدی سلامتی باشد و در صورت مشکوک شدن به بیماری قلبی، حتما باید با دامپزشک مشورت شود. تشخیص بیماری قلبی معمولاً نیاز به معاینه بالینی کامل و اقدامات تشخیصی اضافی مانند اکوکاردیوگرافی، الکتروکاردیوگرافی یا اشعه ایکس قفسه سینه دارد.

خلاصه ای از بیماری های قلبی در سگ ها

بیماری قلبی در سگ ها یک مشکل پزشکی مهم است و بسیاری از نژادها را متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد. آنها به اشکال مختلف ظاهر می شوند که شایع ترین اشکال بیماری قلبی در سگ ها آندوکاردیوز دریچه میترال و کاردیومیوپاتی متسع است. هر نوع بیماری قلبی سگ دارای ویژگی های خاصی است که نیاز به تشخیص و درمان دقیق دارد.

علائم بیماری قلبی در سگ ها می تواند متفاوت باشد و از کاهش اشتها، مشکل در تنفس تا سنکوپ متغیر باشد. تشخیص زودهنگام این علائم برای درمان موثر بیماری قلبی در سگ ضروری است.

تشخیص بیماری قلب سگ شامل آزمایشات مختلفی از جمله آزمایش خون، اشعه ایکس، نوار قلب و اکوکاردیوگرام است. این آزمایش ها به دامپزشکان اجازه می دهد تا شکل دقیق بیماری قلبی در سگ را شناسایی کرده و یک برنامه درمانی مناسب ایجاد کنند.

درمان بیماری قلبی در سگ ها معمولاً پیچیده است و به ترکیبی از داروها، تغییرات رژیم غذایی و در صورت لزوم، روش های جراحی نیاز دارد. برنامه درمانی دقیق بستگی به نوع خاص بیماری قلبی در سگ دارد و برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی حیوان در نظر گرفته شده است.

برخی از نژادهای سگ بیشتر از سایر نژادها تحت تأثیر بیماری قلبی قرار می گیرند. مهم است که بدانیم کدام نژادها در خطر ابتلا به بیماری قلبی در سگ ها هستند تا امکان تشخیص و پیشگیری زودهنگام فراهم شود.

علل بیماری های قلبی در سگ ها متنوع است و از عوامل ژنتیکی گرفته تا عوامل محیطی تا عفونت ها و سن متغیر است. درک علل بیماری قلبی در سگ ها کلید توسعه راهبردهای پیشگیری و درمان موثر است.

تعدادی از اقدامات پیشگیرانه وجود دارد که می توان برای به حداقل رساندن خطر بیماری قلبی در سگ ها انجام داد. این شامل بررسی منظم سلامت، رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و مراقبت مناسب برای حفظ سلامت کلی سگ است.

بیماری قلبی در سگ ها موضوعی جدی است که صاحبان سگ های مسئول نباید آن را نادیده بگیرند. اطلاعات مناسب، تشخیص زودهنگام، درمان مناسب و رعایت اقدامات پیشگیرانه می تواند به بهبود کیفیت زندگی و طول عمر سگ های مبتلا به بیماری قلبی کمک کند.

ادبیات بیماری قلبی در سگ ها

1. Ettinger، S. J.، Feldman، E. C.، & Cote، E. (2017). "کتاب درسی داخلی دامپزشکی". علوم بهداشتی الزویر.
2. نلسون، R.W.، و Couto، C.G. (2014). "طب داخلی حیوانات کوچک". علوم بهداشتی الزویر.
3. اویاما، M.A.، و راش، J.E. (2015). "راهنمای قلب و عروق سگ و گربه". علوم بهداشتی الزویر.
4. Keene, B., Atkins, C., Bonagura, J., Fox, P., Häggström, J., Fuentes, VL,. . . Szatmári، V. (2019). "دستورالعمل های اجماع ACVIM برای تشخیص و درمان بیماری دریچه میترال میکسوماتوز در سگ". مجله دامپزشکی داخلی، 33 (3)، 1127-1140.
5. Lombard، CW، Jöns، O.، و Bussadori، CM (2015). "کاردیولوژی دامپزشکی و پزشکی قلب و عروق". اسپرینگر.

لطفاً توجه داشته باشید که در دسترس بودن و دسترسی به این منابع ممکن است بسته به منطقه جغرافیایی و حقوق دسترسی سازمانی متفاوت باشد.