موش‌ها حیوانات خانگی فوق‌العاده‌ای هستند که به خاطر هوش و طبیعت اجتماعی‌شان شناخته می‌شوند. با این حال، مانند همه حیوانات، آنها نیز می توانند به بیماری های مختلف تسلیم شوند. شناخت و اقدام به موقع می تواند جان انسان ها را نجات دهد. در اینجا شما تجزیه و تحلیل کاملی از بیماری های رایج موش را پیدا خواهید کرد.
پنومونی آدنوویروس یک بیماری تنفسی جدی و خاص در خوکچه هندی است. این بیماری که توسط آدنوویروس خوکچه هندی (GPAdV) ایجاد می شود، به ویژه حیوانات جوان و شیرده را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند منجر به مرگ ناگهانی شود.
Uvea نمایانگر غشای عروقی چشم است و از سه جزء اصلی تشکیل شده است: عنبیه (پوست رنگین کمان)، جسم مژگانی و مشیمیه. وظیفه اصلی این ساختارها اطمینان از تامین عروق خونی داخل چشم است. در پزشکی، اصطلاح "ایتیس" به التهاب اشاره دارد. بنابراین یووئیت به التهاب این ساختارهای داخلی چشم اشاره دارد.
میکسوماتوز که معمولاً به عنوان بیماری خرگوش یا طاعون خرگوش شناخته می شود، یک بیماری ویروسی جدی است که هم خرگوش های اهلی و هم خرگوش های وحشی را درگیر می کند. آگاهی کامل از این بیماری برای جلوگیری از شیوع آن و به حداقل رساندن عوارض آن از اهمیت بالایی برخوردار است.
سلامتی دوستان پشمالوی کوچک ما برای ما بسیار مهم است. به خصوص وقتی صحبت از بیماری هایی مانند آنفولانزای خرگوش یا سرماخوردگی ساده باشد. بنابراین چگونه می توانیم بین این دو حالت تفاوت قائل شویم و مطمئن شویم که حیوانات خانگی ما بهترین مراقبت را دریافت می کنند؟
کوکسیدیا (lat. Coccidia/Coccidiasina) یکی از شایع ترین پارازیتوزها در خرگوش ها است و تهدیدی جدی و اغلب کشنده به ویژه برای حیوانات جوان است. بیماری.
اوتیت میانی که به عنوان عفونت گوش میانی نیز شناخته می شود، یک بیماری جدی است که اغلب در خوکچه هندی رخ می دهد. این می تواند توسط باکتری ها و ویروس ها ایجاد شود و اغلب پیامدهای جدی برای سلامتی دارد.
خوکچه هندی همراهان شایان ستایشی هستند و به عنوان حیوانات خانگی بسیار محبوب هستند. با این حال، وضعیت آنها نیاز به آمادگی و توجه جدی دارد. آنها به هیچ وجه بی نیاز نیستند و نیاز به مراقبت متناسب با نیازهای خود دارند.
مراقبت صحیح از خرگوش با درک این موضوع آغاز می شود که خرگوش ها حیوانات اجتماعی هستند. بنابراین، خرگوش ها باید همیشه به صورت گروهی یا حداقل به صورت جفت نگهداری شوند. تنها نگه داشتن حیوانات با رفتار اجتماعی طبیعی در تضاد است و می تواند منجر به مشکلات رفتاری شود.
همسترها حیواناتی جذاب و ظریف هستند که جذابیت آنها برای همه سنین جذاب است. با این حال، درک این نکته مهم است که همسترها، چه همسترهای طلایی، چه همسترهای کوتوله یا گونه های دیگر، حیواناتی نوازشگر نیستند. آنها موجوداتی خواستار با نیازهای خاص هستند که اگر نادیده گرفته شوند، می توانند باعث استرس و ناراحتی شوند. چرخه زندگی طبیعی آنها تا حد زیادی شبانه است، که باعث می شود آنها برای روال معمول مهد کودک مناسب نباشند.
