محتوی
  1. هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها: راهنمای جامع
  2. علائم بالینی هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها
  3. تست تحریک ACTH در گربه ها
  4. تشخیص های افتراقی هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها
  5. رویکردهای درمانی هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها
  6. خلاصه هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها

هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها: راهنمای جامع

معرفی

هیپوآدرنوکورتیکیسم که اغلب به عنوان بیماری آدیسون شناخته می شود، اختلالی است که با کم کاری قشر آدرنال مشخص می شود. منجر به تولید ناکافی هورمون های ضروری می شود. این مقاله یک مرور کلی از بیماری در گربه ها ارائه می دهد.

تعریف و مترادف

هیپوآدرنوکورتیکیسم یا بیماری آدیسون وضعیتی را توصیف می کند که در آن تولید ناکافی مینرالوکورتیکوئیدها و گلوکوکورتیکوئیدها توسط قشر آدرنال وجود دارد .

مترادف ها:

  • نارسایی قشر آدرنال
  • بیماری آدیسون (انگلیسی)

همهگیرشناسی

اگرچه هیپوآدرنوکورتیکیسم اولیه در گربه ها نادر است، سن حیوانات مبتلا معمولاً بین 1 تا 14 سال است. به ویژه در گربه های جوان تا میانسال مشهود است. تا به امروز، هیچ سوگیری جنسیتی شناسایی نشده است.

اتیولوژی و پاتوژنز

هیپوآدرنوکورتیکیسم اولیه

این شکل معمولاً در اثر تخریب قشر آدرنال به واسطه سیستم ایمنی ایجاد می شود. علل دیگر ممکن است شامل تروما یا نفوذ دوطرفه توسط لنفوم باشد.

هیپوآدرنوکورتیکیسم ثانویه

این عمدتا زمانی اتفاق می افتد که هورمون های استروئیدی (مانند مگاسترول استات یا متیل پردنیزولون) خیلی سریع متوقف شوند. این منجر به کاهش ترشح ACTH و در نتیجه کاهش تولید گلوکوکورتیکوئیدها می شود.

نمودار TD A (هیپوآدرنوکورتیکیسم اولیه) --> B (تخریب با واسطه سیستم ایمنی) A --> C (تروما) A --> D (نفوذ لنفوم) E (هیپوآدرنوکورتیکیسم ثانویه) --> F (خروج خیلی سریع هورمون های استروئیدی )

علائم بالینی هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها

هیپوآدرنوکورتیکیسم گربه (بیماری آدیسون)، همچنین به عنوان بیماری آدیسون شناخته می شود، یک غده فوق کلیوی کم کار است که می تواند در گربه ها ایجاد شود. علائم بالینی این بیماری می تواند متفاوت و گاهی غیراختصاصی باشد که تشخیص را دشوار می کند. آگاهی کامل از علائم بالینی برای تشخیص به موقع و درمان مناسب بسیار مهم است.

ضعف عمومی و بی حالی

  • بی تفاوتی : گربه های مبتلا به هیپوآدرنوکورتیکیسم می توانند به طور قابل توجهی بی حال و غیر فعال باشند. آنها اغلب علاقه کمتری به بازی، غذا یا تعامل اجتماعی نشان می دهند.
  • ضعف عضلانی : قدرت عضلانی ممکن است به دلیل عدم تعادل الکترولیت ها مختل شود. این باعث می شود گربه های مبتلا کمتر فعال باشند یا در پریدن و بالا رفتن مشکل داشته باشند.

مشکلات تغذیه و وزن

  • بی اشتهایی : از دست دادن اشتها یا بی اشتهایی کامل یک علامت رایج است. گربه های مبتلا ممکن است به طور ناگهانی غذای خود را رد کنند.
  • کاهش وزن : کاهش وزن قابل توجه می تواند به دلیل کاهش مصرف خوراک یا مشکلات متابولیک رخ دهد.

مشکلات گوارشی

  • استفراغ : برخی از گربه ها ممکن است به طور مکرر استفراغ کنند که می تواند منجر به کم آبی بدن شود.
  • پلی یوری و پلی دیپسی : افزایش تشنگی (پلی دیپسی) و افزایش خروجی ادرار (پلی یوری) در برخی از گربه های مبتلا به این بیماری دیده می شود.

علائم قلبی عروقی

  • برادی کاردی : ممکن است ضربان قلب کند شده رخ دهد که باعث می شود گربه احساس کندی یا حتی غش کند.
  • فرو افتادن : در موارد شدید، گربه ها ممکن است به طور ناگهانی سقوط کنند، به خصوص در هنگام استرس یا فعالیت بدنی.

علائم دیگر

  • هیپوترمی : دمای بدن پایین تر از حد طبیعی ممکن است مشاهده شود، به ویژه در طول معاینات بالینی.
  • کم آبی بدن : به دلیل استفراغ یا کاهش نوشیدن، گربه ها ممکن است کم آبی، با غشاهای مخاطی خشک و چشم های فرورفته به نظر برسند.

لازم به ذکر است که این علائم می تواند در سایر بیماری ها نیز رخ دهد. بنابراین، تشخیص دقیق توسط دامپزشک برای اطمینان از درمان مناسب ضروری است. تشخیص زودهنگام و درمان هیپوآدرنوکورتیکیسم می تواند نجات دهنده باشد و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی گربه های مبتلا را بهبود بخشد.

هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها
هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها 3

(ج) https://twitter.com/drkarenbecker/status/632244152898580480

تشخیص

تست های آزمایشگاهی

یافته های معمول عبارتند از:

  • هیپوناترمی
  • هیپرکالمی
  • کاهش نسبت سدیم به پتاسیم
  • آزوتمی

تست تحریک ACTH در گربه ها

تست تحریک ACTH یک تست تشخیصی است که برای ارزیابی عملکرد غدد فوق کلیوی در گربه ها استفاده می شود. به طور خاص، برای تشخیص هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) از سایر بیماری ها استفاده می شود.

مبانی

ACTH (هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک) توسط غده هیپوفیز تولید می شود و قشر آدرنال را برای تولید و آزادسازی کورتیزول، یک هورمون استروئیدی حیاتی، تحریک می کند. در گربه‌های مبتلا به هیپوآدرنوکورتیکیسم، غدد فوق کلیوی به تحریک ACTH پاسخ نمی‌دهند یا پاسخ ناکافی می‌دهند.

انجام آزمون

  1. اندازه گیری پایه کورتیزول : ابتدا یک نمونه خون برای تعیین سطح پایه (پایه) کورتیزول گرفته می شود. این یک نمای کلی از تولید کورتیزول فعلی گربه ارائه می دهد.
  2. تجویز ACTH : پس از خونگیری اولیه، شکل مصنوعی ACTH به حیوان داده می شود که اغلب به عنوان کوسینتروپین شناخته می شود. تجویز می تواند داخل وریدی یا عضلانی باشد.
  3. خون گیری های بعدی : نمونه های خون اضافی 30 و 60 دقیقه پس از تجویز ACTH جمع آوری خواهد شد. اینها برای ارزیابی پاسخ کورتیزول آدرنال به تحریک ACTH استفاده می شوند.

تفسیر نتایج

  • پاسخ طبیعی : در گربه های سالم، افزایش قابل توجهی در سطح کورتیزول خون به دنبال تجویز ACTH مشاهده می شود.
  • پاسخ ناکافی : هیچ افزایش قابل توجهی در سطح کورتیزول در گربه‌های مبتلا به هیپوآدرنوکورتیکیسم مشاهده نمی‌شود، زیرا غدد فوق کلیوی آن‌ها به ACTH پاسخ نمی‌دهند یا پاسخ ناکافی می‌دهند.

مزایا و محدودیت ها

تست تحریک ACTH استاندارد طلایی برای تشخیص هیپوآدرنوکورتیکیسم در نظر گرفته می شود. با این حال، این بیماری به تنهایی مختص این بیماری نیست. سایر بیماری ها یا داروها می توانند بر نتیجه آزمایش تأثیر بگذارند.

تفسیر آزمایش در زمینه علائم بالینی حیوان و سایر نتایج تشخیصی مهم است. اگر نتایج نامشخص باشد یا مشکوک به بیماری های دیگری که می توانند بر عملکرد آدرنال تأثیر بگذارند، آزمایش ها یا معاینات بیشتری لازم باشد.

تشخیص های افتراقی هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها

اگر به هیپوآدرنوکورتیکیسم در گربه مشکوک شد، مهم است که سایر شرایطی که ممکن است باعث علائم بالینی مشابه شوند در نظر گرفته شود. این بیماری های دیگر را تشخیص افتراقی می نامند. تمایز دقیق برای درمان صحیح و پیش آگهی بسیار مهم است.

1. بیماری های گوارشی

اختلالات گوارشی می تواند علائمی مانند استفراغ، اسهال، کاهش اشتها و کاهش وزن ایجاد کند که در گربه های مبتلا به هیپوآدرنوکورتیکیسم نیز دیده می شود. نمونه هایی از این بیماری ها عبارتند از:

  • بیماری التهابی روده (EDB)
  • گاستریت
  • انسداد روده

2. دیابت شیرین

دیابت منجر به افزایش سطح قند خون می شود و می تواند علائمی مانند افزایش تشنگی، افزایش خروجی ادرار، کاهش وزن و کاهش اشتها را ایجاد کند.

3. عفونت های ادراری

عفونت دستگاه ادراری تحتانی می تواند علائمی مانند افزایش تشنگی، تکرر ادرار، خون در ادرار و درد هنگام ادرار ایجاد کند.

4. بیماری های قلبی تنفسی

مشکلات قلبی و ریوی می تواند باعث تنگی نفس، سرفه، کاهش فعالیت و سایر علائم غیراختصاصی شود که می تواند با هیپوآدرنوکورتیکیسم اشتباه گرفته شود. نمونه ها عبارتند از:

  • کاردیومیوپاتی
  • بیماری های تنفسی مانند آسم

5. افیوژن حفره بدن

تجمع مایع در حفره های بدن (مانند افیوژن پلور در قفسه سینه یا آسیت در شکم) می تواند منجر به علائم غیر اختصاصی مانند بی حالی، بی اشتهایی و تنگی نفس شود.

تشخیص های افتراقی برای تعیین علت دقیق علائم گربه بسیار مهم است. معاینه بالینی کامل، آزمایش‌های آزمایشگاهی و آزمایش‌های تصویربرداری می‌تواند به تشخیص هیپوآدرنوکورتیکیسم از سایر بیماری‌ها کمک کند. تعیین علت دقیق علائم برای اطمینان از درمان مناسب و ارائه پیش آگهی بهینه برای حیوان بسیار مهم است.

رویکردهای درمانی هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها

هدف درمان هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه‌ها جایگزینی هورمون‌های از دست رفته آدرنال و تعادل عدم تعادل الکترولیتی است. در اینجا رویکردهای درمانی دقیق وجود دارد:

1. درمان اورژانسی: بحران حاد آدیسون

اگر یک گربه وارد بحران حاد آدیسون شود، درمان فوری فوری مورد نیاز است:

  • انفوزیون درمانی تهاجمی : تجویز محلول 0.9% NaCl (سالین) به اصلاح کم آبی و عدم تعادل الکترولیت مرتبط کمک می کند.
  • تجویز گلوکوکورتیکوئید : پس از انجام آزمایش تحریک ACTH، یک گلوکوکورتیکوئید مانند پردنیزولون را می توان به صورت داخل وریدی با دوز 5 تا 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تجویز کرد. این جایگزین کورتیزول از دست رفته می شود و در برابر شرایط شوک کمک می کند.

2. درمان طولانی مدت

جایگزینی مینرالوکورتیکوئید:

  • فلودروکورتیزون : این دارو به صورت خوراکی تجویز می شود و به جایگزینی عملکرد مینرالوکورتیکوئیدها کمک می کند. دوز معمول بین 0.05 و 0.1 mg/cat BID (دو بار در روز) است. این به حفظ تعادل الکترولیت و تنظیم سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون کمک می کند.

جایگزینی گلوکوکورتیکوئید:

  • پردنیزولون : علاوه بر استفاده در درمان اورژانسی، پردنیزولون می تواند برای درمان طولانی مدت نیز استفاده شود. دوز بین 0.5 تا 2 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز است و به صورت خوراکی تجویز می شود. این جایگزین کورتیزول از دست رفته، که برای بسیاری از فرآیندهای بدن ضروری است، می شود.

درمان های جایگزین:

  • دئوکسی کورتیکوسترون : این یک جایگزین مینرالوکورتیکوئید دیگر است. این دارو به صورت زیر جلدی با دوز 0/2 میلی گرم بر کیلوگرم هر 20 تا 25 روز به صورت دپو تجویز می شود.

توجه به دوز دارو:

رعایت دقیق توصیه های دوز سازنده و همچنین دستورالعمل های دامپزشک بسیار مهم است. هر گربه فردی است، و دوز ممکن است بسته به شدت بیماری و پاسخ حیوان به درمان متفاوت باشد. برای تنظیم درمان و اطمینان از سلامت گربه، معاینات بعدی و آزمایش خون به طور منظم مورد نیاز است.

رویکرد درمانی هیپوآدرنوکورتیکیسم در گربه ها نیازمند تشخیص دقیق، مداخلات اورژانسی در بحران های حاد و درمان جایگزینی هورمونی طولانی مدت است. نظارت منظم توسط دامپزشک برای موفقیت طولانی مدت درمان بسیار مهم است.

خلاصه هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها

هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها وضعیتی است که در آن قشر آدرنال هورمون های حیاتی کافی تولید نمی کند. این هورمون ها برای بسیاری از عملکردهای بدن مانند تعادل الکترولیت ها و متابولیسم ضروری هستند.

هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. اینها شامل بی حالی، کاهش وزن و ضعف عمومی است. در بدترین حالت، یک بحران آدیسونی ممکن است رخ دهد که تهدید کننده زندگی است.

برای تشخیص هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها، اغلب آزمایش تحریک ACTH انجام می شود. این آزمایش بررسی می کند که چگونه غدد فوق کلیوی به هورمونی به نام ACTH که معمولاً تولید هورمون در غده فوق کلیوی را تحریک می کند، پاسخ می دهند.

درمان هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها عمدتاً شامل درمان جایگزینی هورمون است. گربه‌های مبتلا به این بیماری برای جایگزینی هورمون‌های از دست رفته به داروی مادام العمر نیاز دارند.

علل احتمالی زیادی برای هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها وجود دارد، از بیماری های خودایمنی گرفته تا آسیب به غدد فوق کلیوی. برخی از گربه‌ها نیز ممکن است دچار هیپوآدرنوکورتیکیسم ثانویه شوند، اگر برخی داروها را خیلی سریع قطع کنند.

مهم است که بدانید هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها یک بیماری بسیار قابل درمان است. با تشخیص و درمان مناسب، بیشتر گربه ها می توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند.

به طور خلاصه، هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها یک بیماری جدی اما قابل درمان است. اگر فکر می کنید گربه شما ممکن است تحت تاثیر قرار گرفته باشد، فورا به دامپزشک مراجعه کنید. با مراقبت مناسب، گربه شما می تواند علیرغم هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها زندگی طولانی و سالمی داشته باشد.

منابع هیپوآدرنوکورتیکیسم (بیماری آدیسون) در گربه ها

  • اشمیت، وی، هورزینک، ام سی، لوتز، اچ، کوهن، بی.، فورتره، اف. (2015). بیماری های گربه. انتشارات انکه
بکش بالا
آلمانی