Wzmiankowana jest w kodeksie klasztoru Loch w roku 786 jako „Cnutlinga”. Różne znaleziska grobowe wskazują na osadnictwo w epoce brązu. Podobnie jak Daxlanden, na losy Knielingen duży wpływ miał Ren. Korekta Renu dokonana przez Tullę od 1817 r. spowodowała utratę terenów na lewym brzegu Renu na rzecz nowego portu miejskiego, […]
W dokumencie papieskim z 1261 roku pojawia się wzmianka o „Willi Daslar” – dzisiejszym Daxlanden. Po pęknięciu tamy przesiedlenie miasta w 1651 r. było nieuniknione, gdyż jego położenie jako stacji celnej na Renie przynosiło już od średniowiecza dobre dochody. Aż do XVIII wieku w Goldgrund płukano także złoto. Po korekcie Renu
Grünwinkel znajduje się w południowo-zachodniej części Karlsruhe, graniczy z Daxlanden i Mühlburg. Grünwinkel wraca do „Kregen Winkel”, 100-hektarowego gospodarstwa rolnego, o którym po raz pierwszy wspomniano w księdze zainteresowań margrabiego w 1468 roku. W 1597 roku, dobre 100 lat później, posiadłość została opisana jako folwark i zajazd „Kreenwinckel”. W XVIII wieku powstał dawny dwór
Na zachód od centrum miasta, niedaleko Renu i portu na Renie, leży Mühlburg. Otwarcie portu na Renie w 1901 roku przyniosło Mühlburgowi znaczący rozkwit gospodarczy. W tym samym czasie w pobliżu portu zbudowano miejską elektrownię. Na obszarach Alt Mühlburg, Weingartensiedlung, Rheinhafen i Mühlburger Feld po rozległych zniszczeniach podczas II wojny światowej powstało kilka rozległych obszarów mieszkalnych
Oberreut była drugą po Waldstadt dzielnicą zaprojektowaną w leśnej lokalizacji. Powstała wówczas na terenie Bulachu jako tzw. osada satelitarna w południowo-zachodniej części miasta. Renowacja starego miasta w Karlsruhe była jednym z czynników warunkujących szybką realizację prac budowlanych. Pierwsi najemcy wprowadzili się do niedrogich mieszkań w Oberreut, które były przeznaczone przede wszystkim dla dużych dzieci
Weststadt, liczące 18 000 mieszkańców, jest jedną z najbardziej poszukiwanych i najpiękniejszych dzielnic Karlsruhe. Centralną osią jest Kaiserallee z ulicami i placami zbudowanymi w epoce wilhelmińskiej, które nadają zachodniej części miasta wyjątkowy charakter. Weststadt oferuje także wiele reprezentacyjnych dużych budynków, akademię artystyczną, ogólne archiwum państwowe, wyższy sąd okręgowy, sąd administracyjny
Karlsruhe-Durlach to najbardziej zaludniona dzielnica Karlsruhe, licząca około 30 000 mieszkańców. Mieszkańcy Durlach nazywają siebie potocznie Dorlacher lub Letschebacher. Durlach zostało wspomniane i wzmiankowane jako miasto już w roku 1196. W XIII wieku zamek Hohenberg został zbudowany przez Konrada III. von Lichtenberga, biskupa Strasburga, zniszczona i nie odbudowana. Po
Grötzingen to dzielnica na wschodnim krańcu Karlsruhe. W 1974 roku Grötzingen zostało włączone do miasta Karlsruhe. Od 2014 roku powiat liczy 9168 mieszkańców. Pierwsza wzmianka o Grötzingen pochodzi z 985 roku pod nazwą „Grezingen”, która wywodzi się od imienia starszego klanu „Grezzo”. Durlach powstało w XII wieku w dzielnicy Grötzinger. The
Pierwsza wzmianka o Hagsfeld pojawiła się w 991 r. jako „Habachesfelt”, a w 1261 r. jako „Hagesvelt”. Po wojnie trzydziestoletniej miejscowość liczyła jeszcze 45 mieszkańców. W 1891 r. połączenie z lokalną koleją z Durmersheim do Spöck ułatwiło 350 pracownikom fabryki dojazd do Karlsruhe. Po rozwiązaniu nieposiadającej osobowości prawnej dzielnicy Hardtwald w 1930 r
Dzielnicą z perspektywami jest dwudziestotysięczne Oststadt. Graniczy od zachodu Linkenheimer Alle, Audenauerring i Kapellenstraße, a od południa nowej Kriegsstraße-Ost. W wyniku prac remontowych w dzielnicach po prawej i lewej stronie Durlacher Alle, w ostatnich latach znacznie wzrosła jakość życia. Między Durlacherami
