Łagodny olbrzym z imponującą historią – typowymi chorobami bernardynowymi

Wprowadzenie do rasy Bernardyn

Bernardyn to coś więcej niż tylko pies; jest żywą legendą głęboko zakorzenioną w ośnieżonych Alpach. Te imponujące psy znane są ze swojej niezwykłej wielkości i spokojnego, przyjaznego charakteru. Pierwotnie były hodowane przez mnichów z Wielkiego św. Bernarda jako psy ratownicze, które przychodziły na pomoc podróżnym w niebezpiecznych przejściach górskich.

Historyczne korzenie św. Bernarda

W XI wieku mnisi augustianów założyli hospicjum na Wielkim Św. Bernardzie, wysokiej przełęczy alpejskiej, która obecnie wyznacza granicę między Szwajcarią a Włochami. Począwszy od XVII wieku mnisi zaczęli hodować duże psy górskie, które pełniły zarówno rolę psów stróżujących, jak i ratowniczych. Psy te, przodkowie dzisiejszych Bernardynów, są potomkami rzymskich Molosów, którzy przybyli w te rejony wraz z rzymskimi legionami około 2000 lat temu.

Rozwój standardu św. Bernarda

W XIX wieku wygląd św. Bernarda zaczął się ujednolicać. W 1887 roku w Szwajcarii uznano pierwszy wzorzec rasy, a bernardyn został uznany za psa narodowego Szwajcarii. Obecnie istnieją dwie odmiany tej rasy: krótkowłosa i długowłosa.

Charakter i temperament bernardyna

Bernardyn znany jest ze swojej silnej motywacji społecznej i terytorialnej, cech, które dobrze sprawdzały się w roli psa hodowlanego i stróżującego. Te łagodne olbrzymy są szczególnie przyjazne dzieciom i budują bliskie więzi ze swoimi ludźmi. Ich kochający i czuły charakter czyni je idealnymi psami rodzinnymi. Jednak wykazują również silne, obronne zachowanie, które wymaga wczesnego i konsekwentnego szkolenia.

Ważne aspekty hodowli i szkolenia

Przyszłym właścicielom szczenięcia bernardyna zaleca się skontaktowanie ze szkołą dla psów przed wprowadzeniem się psa. Można tam uzyskać ważne wskazówki dotyczące socjalizacji i użytkowania odpowiedniego dla gatunku. Bernardyn jest szczególnie entuzjastycznie nastawiony do takich zajęć, jak długie spacery, ciągnięcie za pomocą mantrailingu i sporty ciągnięcia psów, zwłaszcza zimą. Jednak w cieplejszych temperaturach należy zachować ostrożność i unikać nadmiernego wysiłku.

Wyzwania zdrowotne i długość życia - typowe choroby bernardyna

Ze względu na swoje ogromne rozmiary bernardyny często cierpią na specyficzne problemy zdrowotne. Należą do nich dysplazja stawów biodrowych, skręty żołądka i epilepsja. Ze względu na te kwestie szczególnie ważne jest, aby bernardyny kupowano od odpowiedzialnych hodowców, dla których zdrowie zwierząt jest priorytetem. średnia długość życia tej rasy wynosi tylko od ośmiu do dziesięciu lat.

Bernardyny to imponujące psy, których wielkość i siła czyniły kiedyś idealnymi psami ratowniczymi. Dziś jednak hodowcy i właściciele stają przed wyzwaniem zapewnienia zdrowia tym wspaniałym zwierzętom. Tutaj wyjaśniamy typowe problemy zdrowotne bernardynów, ich przyczyny, objawy, metody diagnostyczne, diagnostykę różnicową i możliwości leczenia.

1. Dysplazja stawu biodrowego

Powoduje:

Dysplazja stawów biodrowych u Bernardynów ma często podłoże genetyczne, ale może się również zaostrzyć w wyniku szybkiego wzrostu w okresie szczenięcia i młodego psa. Nieodpowiednie odżywianie oraz brak lub niewłaściwe ćwiczenia mogą również przyczynić się do rozwoju.

Objawy:

Psy z dysplazją stawów biodrowych często wykazują ból i sztywność tylnych nóg, trudności ze staniem, utykanie lub nietypowy chód.

Diagnoza:

Rozpoznanie zwykle potwierdza się na podstawie zdjęć rentgenowskich, które pokazują stopień niewspółosiowości lub zużycia stawu biodrowego.

Diagnostyka różnicowa:

Należy wykluczyć inne przyczyny kulawizny, takie jak naderwanie więzadeł krzyżowych lub choroba zwyrodnieniowa stawów.

Leczenie:

Leczenie może być zachowawcze polegające na kontrolowaniu masy ciała i fizjoterapii lub chirurgiczne, np. operacja wymiany stawu biodrowego.

Skręt żołądka

Powoduje:

Skręt żołądka, znany również jako skręt żołądka, występuje, gdy żołądek obraca się wokół własnej osi i zarówno wejścia, jak i wyjścia są zablokowane. Dokładne przyczyny nie są jasne, ale duże posiłki i szybkie jedzenie mogą być czynnikami ryzyka.

Objawy:

Objawy skrętu żołądka są ostre i mogą zagrażać życiu. Należą do nich wzdęcia żołądka, niepokój, nieskuteczne wymioty i przyspieszony oddech.

Diagnoza:

Często dokonuje się tego na podstawie objawów klinicznych, popartych zdjęciami rentgenowskimi wykazującymi skręcenie żołądka.

Diagnostyka różnicowa:

Należy wykluczyć inne przyczyny wzdęcia żołądka, takie jak niedrożność jelit lub ciężka niestrawność.

Możliwości leczenia:

Skręt żołądka to stan nagły wymagający natychmiastowej interwencji chirurgicznej w celu odwrócenia i zabezpieczenia żołądka. Środki zapobiegawcze obejmują mniejsze, częstsze posiłki i odpoczynek po jedzeniu.

padaczka

Powoduje:

U św. Bernarda padaczka może być zarówno dziedziczna, jak i nabyta, na przykład w wyniku urazów głowy lub zaburzeń metabolicznych.

Objawy:

Typowymi objawami są nawracające drgawki, od drgań poszczególnych mięśni po ciężkie napady.

Diagnoza:

Diagnozę często stawia się po wykluczeniu innych przyczyn napadów. Pomocny może być pełny profil neurologiczny i ewentualnie EEG.

Diagnostyka różnicowa:

Należy wziąć pod uwagę inne zaburzenia neurologiczne, takie jak nowotwory lub infekcje mózgu.

Możliwości leczenia:

Leczenie padaczki zwykle polega na podawaniu przez całe życie leków przeciwpadaczkowych, które zmniejszają częstotliwość i nasilenie napadów.

Ektropion

Powoduje:

Ektropium, stan, w którym powieka wystaje, jest często wrodzoną wadą rozwojową u Bernardynów.

Objawy:

Objawy obejmują zaczerwienienie i stan zapalny oczu oraz zwiększoną podatność na infekcje i urazy oczu.

Diagnoza:

Weterynarz może wykryć ektropium poprzez proste badanie wizualne.

Diagnostyka różnicowa:

Należy wykluczyć inne problemy z oczami, takie jak zapalenie spojówek lub ciała obce w oku.

Możliwości leczenia:

Łagodne przypadki można leczyć sztucznymi łzami i lekami przeciwzapalnymi. Ciężkie przypadki mogą wymagać korekt chirurgicznych.

Regularny monitoring weterynaryjny i środki zapobiegawcze są niezbędne do zapewnienia zdrowia i dobrego samopoczucia bernardyna. Dzięki wczesnej diagnozie i odpowiednim strategiom leczenia można skutecznie zaradzić wielu problemom zdrowotnym tych wspaniałych psów.

Często zadawane pytania (FAQ) dotyczące chorób bernardyna

Podsumowanie chorób św. Bernarda

Na zdrowie bernardyna może wpływać szereg typowych chorób bernardyna, które są szczególnie powszechne ze względu na ich wielkość i predyspozycje genetyczne. Jedną z najczęstszych chorób św. Bernarda jest dysplazja stawu biodrowego – bolesna choroba występująca często ze względu na szybkie tempo wzrostu i dużą sylwetkę tych psów. Inną poważną chorobą bernardyna jest skręt żołądka, stan zagrażający życiu, wymagający natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.

Padaczka to także jedna z chorób Bernardyna, która może być uwarunkowana genetycznie. Napady padaczkowe są szczególnie częste u bernardynów niż u wielu innych ras. Ektropium, stan oka, w którym powieka odwraca się na zewnątrz, jest również chorobą św. Bernarda, która może powodować zarówno dyskomfort, jak i infekcję. Do chorób św. Bernarda zalicza się także kostniakomięsak, odmianę raka kości, która występuje częściej u psów dużych ras.

Do chorób św. Bernarda zalicza się także częste problemy z sercem, takie jak kardiomiopatia rozstrzeniowa – stan, który powoduje powiększenie serca i zmniejszenie jego zdolności do pompowania. Bernardyny są również podatne na choroby skóry, którym mogą sprzyjać zmarszczki i rozmiar. Do problemów skórnych wymienionych w kategorii chorób Bernardyna zaliczają się infekcje i reakcje alergiczne.

Nie należy również ignorować obecności szczeniąt z wrodzonymi chorobami Bernardyna, takimi jak głuchota czy deformacje. Mogą one znacząco wpłynąć na jakość życia psa. Oprócz padaczki do chorób neurologicznych bernardyna zaliczają się także różne zaburzenia rozwojowe układu nerwowego.

Nierzadkie są również choroby bernardyna, które wpływają na układ trawienny. Oprócz wspomnianego już skrętu żołądka, zaliczają się do nich także przewlekłe enteropatie, które mogą prowadzić do problemów trawiennych. Bernardyny są szczególnie dotknięte tą chorobą ze względu na głęboką klatkę piersiową.

Kolejnym aspektem chorób bernardyna jest dysplazja stawów biodrowych, która jest nie tylko bolesna, ale może również znacznie obniżyć jakość życia psa. Wczesne wykrywanie i leczenie mają zatem kluczowe znaczenie. Prawidłowe odżywianie odgrywa również rolę w zapobieganiu chorobom bernardyna, zwłaszcza w celu uniknięcia otyłości, która może dodatkowo obciążać stawy.

Na koniec należy wspomnieć, że pielęgnacja i profilaktyka chorób bernardyna wymaga ścisłej współpracy właściciela psa z doświadczonym lekarzem weterynarii. Regularne kontrole i dostosowany tryb życia mogą pomóc w uniknięciu wielu typowych chorób bernardyna lub przynajmniej złagodzić ich skutki.

Oprócz omówionych już chorób bernardyna, istnieje szereg innych problemów zdrowotnych, które należy wziąć pod uwagę w przypadku tej rasy. Choroby bernardyna często obejmują różne problemy z oczami. Oprócz ektropionu bernardyn może cierpieć na entropion, stan, w którym powieki zawijają się do wewnątrz, powodując podrażnienie i uszkodzenie oczu. Regularne sprawdzanie oczu pod kątem chorób Bernardyna jest niezbędne dla utrzymania zdrowia oczu.

Kolejnym ważnym punktem na liście chorób św. Bernarda jest spondyloza, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, która występuje szczególnie u starszych psów. Choroby bernardyna mogą objawiać się bólem i ograniczeniem ruchomości, dlatego ważna jest wczesna diagnostyka i odpowiednia aktywność fizyczna.

Choroby układu oddechowego św. Bernarda obejmują brachycefaliczny zespół oddechowy, choć częściej występują u ras o krótkich pyskach. Bernardyny mogą również mieć problemy z ograniczonym oddychaniem ze względu na dużą masę i głęboką klatkę piersiową. Ten typ choroby Bernardyna często wymaga interwencji chirurgicznej w celu poprawy jakości życia psa.

Mówiąc o chorobach Bernardyna, nie należy zaniedbywać zdrowia zębów i jamy ustnej. Problemy stomatologiczne mogą prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych, w tym infekcji, które mogą rozprzestrzenić się na inne części ciała. Dlatego regularne czyszczenie zębów i wizyty kontrolne są niezbędne, aby zapobiegać chorobom bernardynowym.

Ponadto bernardyn może być podatny na pewne metaboliczne choroby bernardyna, takie jak niedoczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, która może prowadzić do przyrostu masy ciała, letargu i problemów skórnych. Regularne monitorowanie czynności tarczycy może pomóc we wczesnym wykryciu i leczeniu tego typu chorób Bernardyna.

Kompleksowe zrozumienie wszystkich tych chorób bernardyna ma kluczowe znaczenie dla każdego właściciela tych imponujących psów. Profilaktyczna opieka zdrowotna, prawidłowe odżywianie, regularne ćwiczenia i przestrzeganie harmonogramu regularnych badań weterynaryjnych są niezbędne dla zapewnienia zdrowia i dobrego samopoczucia bernardyna. Świadomość chorób Bernardyna i aktywne reagowanie na nie może wzmocnić więź między psem a właścicielem, a także wydłużyć i polepszyć życie psa.

Dalsze informacje: https://www.webmd.com/pets/dogs/what-to-know-about-saint-bernards