Przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa u kotów: kompleksowy przewodnik

wstęp

W tym tygodniu mieliśmy ciekawy przypadek - Emma miała zostać wykastrowana i podczas badań wstępnych okazało się, że powikłaniem jest przepuklina przeponowa otrzewno-osierdziowa (PPDH).

Przepuklina przeponowo-otrzewnowa (PPDH) to rzadka wada rozwojowa u kotów, w której występuje otwarte połączenie pomiędzy błoną opłucnowo-otrzewnową a osierdziem. Ta nieprawidłowość powoduje, że narządy wystają z jamy brzusznej do osierdzia. Poniżej bardziej szczegółowo wyjaśnimy etiologię, patogenezę, objawy kliniczne, diagnostykę i leczenie tej choroby.

Dla laika przepuklina przeponowo-otrzewnowo-osierdziowa (PPDH) jest rzadką wadą rozwojową u kotów, w której występuje otwór pomiędzy jamą brzuszną a klatką piersiową. Może to spowodować przedostanie się narządów z jamy brzusznej do osierdzia, co może prowadzić do problemów z pracą serca. Większość chorych kotów nie wykazuje żadnych objawów, inne mogą mieć trudności z oddychaniem lub ból. Diagnozę stawia się na podstawie badań obrazowych, a w niektórych przypadkach konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa (PPDH) częściej dotyka koty długowłose, szczególnie koty perskie i koty rasy Maine Coon. Należy jednak pamiętać, że schorzenie to może również wystąpić u innych ras kotów, chociaż rzadziej.

etiologia

Chociaż dokładna przyczyna PPDH nie jest znana, uważa się, że jest to samoistna wada rozwojowa bez historii rodzinnej. Choroba ta dotyka głównie koty długowłose, takie jak persy i maine coony, chociaż nie są znane predyspozycje płciowe.

Patogeneza

W PPDH pomiędzy błoną opłucnowo-otrzewnową a osierdziem występuje otwarte połączenie, umożliwiające narządom wysunięcie się z jamy brzusznej do osierdzia. Może to spowodować ucisk serca i możliwe upośledzenie czynności serca.

Objawy kliniczne

W większości przypadków jest to przypadkowe odkrycie, ponieważ zakażone zwierzęta często nie wykazują objawów. Jednakże u niektórych kotów mogą występować niespecyficzne objawy kliniczne, takie jak przyspieszony oddech (przyspieszony oddech), duszność (duszność) i ból. W przeciwieństwie do psów, koty rzadko doświadczają objawów żołądkowo-jelitowych.

Diagnoza

Rozpoznanie PPDH można zwykle postawić na podstawie połączenia osłuchiwania, prześwietlenia rentgenowskiego i echokardiografii. Osłuchiwanie może ujawnić osłabienie tonów serca i prawdopodobnie bobororygmat (szmery jelitowe), jeśli pętle jelitowe wypadły do ​​osierdzia. Rentgen klatki piersiowej zazwyczaj pokazuje powiększoną sylwetkę serca. Bardziej szczegółowe badanie echokardiograficzne może potwierdzić diagnozę, ponieważ można łatwo zidentyfikować narządy w osierdziu.

Leczenie przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej

Jeżeli objawy są ewidentne klinicznie lub czynność serca jest upośledzona, należy rozważyć interwencję chirurgiczną. Pacjenci bezobjawowi nie wymagają operacji, jednak należy regularnie wykonywać badania USG, aby we wczesnym stadium wykryć możliwe powikłania.

Procedura chirurgiczna przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej (PPDH).

Zabieg chirurgiczny przepukliny przeponowo-otrzewnowej (PPDH) ma na celu przeniesienie wypadających narządów z powrotem do jamy brzusznej i zamknięcie otwartego połączenia między błoną opłucnowo-otrzewnową a osierdziem. Procedura chirurgiczna została wyjaśniona w kilku etapach poniżej.

Przygotowanie do przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej

Przed zabiegiem kot przechodzi dokładne badanie i diagnostykę w celu ustalenia dokładnej lokalizacji i rozległości przepukliny. Kot pozostaje na czczo, aby zmniejszyć ryzyko aspiracji podczas znieczulenia. Ważne jest, aby przed wprowadzeniem znieczulenia dokładnie monitorować czynność serca kota i jego stan ogólny.

Znieczulenie i pozycjonowanie

Kot zostaje poddany znieczuleniu ogólnemu, aby zapobiec bólowi podczas zabiegu i zapewnić odpowiednie rozluźnienie mięśni. Ułożenie kota na stole operacyjnym zależy od dokładnego umiejscowienia przepukliny. Kot jest zwykle ułożony na grzbiecie, aby zapewnić optymalny dostęp do klatki piersiowej i jamy brzusznej.

Dostęp operacyjny w przypadku przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej

Dostęp do miejsca operacji odbywa się poprzez nacięcie pośrodkowe jamy brzusznej (laparotomia) lub torakotomię, w zależności od lokalizacji przepukliny i preferencji chirurga. Laparotomia polega na wykonaniu nacięcia podłużnego wzdłuż linii środkowej brzucha, natomiast torakotomia wykorzystuje dostęp boczny do klatki piersiowej.

Zmiana położenia narządów

Po odsłonięciu pola operacyjnego wypadające narządy są dokładnie badane, aby upewnić się, że nie występują urazy ani problemy z krążeniem. Następnie narządy ostrożnie przenosi się z powrotem do jamy brzusznej. W niektórych przypadkach należy uwolnić zrosty lub zrosty, aby przywrócić narządy do prawidłowej pozycji.

Zamknięcie przepukliny

Po nacięciu narządów otwarte połączenie błony opłucnej z osierdziem zostaje zamknięte. Można tego dokonać poprzez bezpośrednie zszycie ubytku, zastosowanie siatki syntetycznej lub plastykę mięśni, w zależności od wielkości przepukliny i preferencji chirurga. Materiały szwów powinny być niewchłanialne, aby zapewnić długoterminową stabilizację naprawianych struktur.

Zakończenie operacji

Po zamknięciu przepukliny ściany jamy brzusznej lub klatki piersiowej zamyka się warstwami, zwracając szczególną uwagę na staranne dopasowanie poszczególnych warstw tkanek. Skórę zamyka się estetycznym szwem. Po zabiegu nałożony zostanie bandaż, który pomoże w gojeniu się rany i zapobiegnie infekcjom.

Opieka pooperacyjna i opieka pooperacyjna w przypadku przepukliny przeponowej otrzewnej i osierdziowej

Po zabiegu kot zostanie obudzony w ciepłym, cichym pomieszczeniu, aby zminimalizować stres i przyspieszyć powrót do zdrowia po znieczuleniu. Czynność serca i układu oddechowego kota, temperatura ciała i stan ogólny kota są ściśle monitorowane, aby na wczesnym etapie wykryć możliwe powikłania.

Leczenie bólu jest istotną częścią opieki pooperacyjnej. Leki przeciwbólowe podaje się w zależności od indywidualnych potrzeb kota i natężenia bólu, aby złagodzić ból i przyspieszyć proces gojenia.

W razie potrzeby w celu zapobiegania lub leczenia infekcji można przepisać antybiotykoterapię. Ważne jest, aby właściciel kota podawał lek zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii i monitorował pod kątem ewentualnych objawów powikłań.

Szwy lub zszywki usuwa się zwykle po 10–14 dniach od operacji, pod warunkiem, że rana dobrze się zagoi. Konieczne są regularne wizyty kontrolne u weterynarza, aby monitorować proces gojenia i ocenić pracę serca kota. W niektórych przypadkach może być konieczna długoterminowa kontrola USG serca, aby upewnić się, że nie ma nawrotów ani powikłań.

Potencjalne powikłania przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej

Jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, leczenie przepukliny przeponowo-przeponowej otrzewnowo-osierdziowej wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Należą do nich krwawienie, infekcja, rozejście się szwów (otwarcie szwów) oraz uszkodzenie pobliskich narządów lub struktur podczas zabiegu. W rzadkich przypadkach przepuklina może powrócić, szczególnie jeśli szew zamykający nie jest wystarczająco stabilny.

Aby zminimalizować ryzyko powikłań, ważne jest, aby operację przeprowadził doświadczony chirurg zwierzęcy (w naszym przypadku pani Arndt & Martins) oraz aby kot był objęty troskliwą opieką pooperacyjną i pooperacyjną.

Rokowanie w przypadku przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej

Rokowanie u kotów z przepuklinami nieistotnymi hemodynamicznie lub po udanej interwencji chirurgicznej uważa się za bardzo dobre. Niemniej jednak należy zapewnić regularną opiekę kontrolną, aby na wczesnym etapie wykryć i leczyć ewentualne późniejsze powikłania.

Zdjęcie: Emma tuż po operacji

Zapobieganie i czynniki ryzyka przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej

Ponieważ dokładna przyczyna PPDH nie jest znana, obecnie nie ma konkretnych środków zapobiegawczych. Jednakże hodowcy i właściciele kotów powinni zwracać szczególną uwagę na możliwe objawy tej choroby, zwłaszcza u kotów długowłosych, które są w grupie zwiększonego ryzyka. Regularne badania weterynaryjne są niezbędne, aby wykryć ewentualne wady rozwojowe na wczesnym etapie i podjąć odpowiednie działania.

Często zadawane pytania (FAQ) dotyczące przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej (PPDH) u kotów

Podsumowanie przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa

Przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa (PPDH) to rzadka wada rozwojowa kotów, która dotyka głównie koty długowłose. Jest to spowodowane otwartym połączeniem błony opłucnej i osierdzia i może prowadzić do upośledzenia funkcji serca. Diagnozę zwykle stawia się na podstawie osłuchiwania, prześwietlenia rentgenowskiego i echokardiografii. Terapia zależy od stanu klinicznego kota i w niektórych przypadkach obejmuje interwencję chirurgiczną. Rokowanie jest na ogół bardzo dobre, pod warunkiem, że choroba zostanie rozpoznana i leczona w odpowiednim czasie.

Bibliografia Przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa

• Kresken J, Wendt R, Modler P (red.). Praktyka kardiologiczna psów i kotów . Wydanie drugie, zaktualizowane. Stuttgart: Thieme; 2019. doi:10.1055/b-006-166351
• Margolis C, Zakošek Pipan M, Demchur J, Or M, Henthorn P, Casal ML. Wrodzona przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa w rodzinie kotów perskich . JFMS Open Rep. 2018;4(2):2055116918804305. Opublikowano 9 października 2018 r. doi:10.1177/2055116918804305

Aktualne badania i przyszły rozwój

Badania nad przepukliną przeponową otrzewnowo-osierdziową (PPDH) u kotów są obecnie ograniczone. Przyszłe badania mogłyby skupić się na identyfikacji czynników genetycznych i środowiskowych, które przyczyniają się do rozwoju tej wady rozwojowej. Ponadto ważne byłoby zbadanie długoterminowych rokowań i możliwych powikłań po interwencji chirurgicznej, aby zoptymalizować opiekę kontrolną nad dotkniętymi chorobą zwierzętami.

Możliwe jest także, że przyszły postęp w diagnostyce i leczeniu PPDH umożliwi jeszcze wcześniejsze wykrycie i skuteczniejsze leczenie tej choroby. Postęp technologiczny, taki jak ulepszone techniki obrazowania, mógłby pomóc w uściśleniu diagnozy, a innowacyjne techniki i materiały chirurgiczne mogłyby zapewnić minimalnie inwazyjną i bezpieczniejszą opcję terapeutyczną.

Wniosek

Przepuklina przeponowa otrzewnowo-osierdziowa (PPDH) to rzadka wada rozwojowa kotów, która dotyka głównie koty długowłose. Chociaż dokładna przyczyna tej choroby nie jest znana, obecne badania pogłębiły naszą wiedzę na temat patogenezy, diagnostyki i terapii. Dzięki regularnym badaniom weterynaryjnym, wczesnej diagnozie i odpowiedniemu leczeniu dotknięte zwierzęta mogą zazwyczaj prowadzić normalne i zdrowe życie. Przyszłe badania mogą pomóc w poszerzeniu naszej wiedzy na temat etiologii i długoterminowego rokowania PPDH, a tym samym w dalszej poprawie opieki nad chorymi zwierzętami.