Co to jest rak bowenoidowy in situ (BISC)?

Rak Bowenoid in situ (BISC) objawia się rzadkim nowotworowym rozrostem naskórka u starszych kotów, wywołanym przez wirusy brodawczaka. Chorobę tę charakteryzują nowotworowe keratynocyty w najbardziej zewnętrznej warstwie skóry, które nie przenikają przez błonę podstawną, a zatem nie przenikają do leżącej pod nią skóry właściwej.

Jakie objawy wykazują chore koty?

Zazwyczaj rozwija się jeden lub więcej obszarów (o średnicy około 0,5-3 cm) z ciemną pigmentacją skóry. Obszarom tym mogą towarzyszyć łuski i przylegające ciemne strupy i często są one asymetryczne. Zmiany te są zwykle wykrywane podczas głaskania kota, ponieważ początkowo są pokryte futerkiem i nie wydają się być dla kota uciążliwe. Pełny zasięg zmian często staje się widoczny dopiero po przycięciu i może obejmować znaczny obszar.

Rozszerzony opis objawów BISC

Zmiany koloru skóry: Jednym z najbardziej zauważalnych objawów BISC są ciemne, zabarwione plamy na skórze. Mogą różnić się rozmiarem i kolorem, od jasnobrązowego do prawie czarnego.

Struktura skóry: Oprócz przebarwień często zauważa się zmianę tekstury skóry w dotkniętych obszarach. Mogą tworzyć się łuski i grube, ciemne strupki, które mocno przylegają do skóry. Te zmiany tekstury są ważnymi wskaźnikami choroby.

Rozmieszczenie asymetryczne: Dotknięte obszary zwykle nie są rozmieszczone symetrycznie i mogą występować na różnych częściach ciała, często w miejscach, które łatwo przeoczyć podczas codziennego głaskania.

Niewidoczność kliniczna: Co ciekawe, wiele kotów początkowo nie wykazuje wyraźnych oznak dyskomfortu lub bólu w dotkniętych obszarach. Zmiany chorobowe są często pokryte włosami, co dodatkowo je maskuje i opóźnia wykrycie.

Wykrywanie poprzez pielęgnację: Wielu właścicieli zauważa objawy dopiero po przycięciu lub ogoleniu sierści kota z innych powodów. Po przycięciu widoczny jest pełny zasięg dotkniętych obszarów, a zmiany ujawniają swój pełny rozmiar i rozkład.

Rozprzestrzenianie się: Bez leczenia zmiany mogą się powiększyć i rozprzestrzenić na większe obszary skóry. Może to spowodować pogorszenie stanu i utrudnienie leczenia.

Należy podkreślić, że w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów tych lub innych nietypowych zmian skórnych konieczna jest wizyta u weterynarza. Wczesne wykrycie i leczenie mają kluczowe znaczenie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby i zapewnić kotowi dobre samopoczucie.

Jakie jest ryzyko BISC?

W miejscach dotkniętych BISC może rozwinąć się bardziej inwazyjny rak płaskonabłonkowy, który przedostaje się przez błonę podstawną i nacieka skórę właściwą. Chociaż rak ten często daje przerzuty z opóźnieniem, wżera się głębiej w skórę i prowadzi do krwawiących, niegojących się owrzodzeń, które powodują ból i są lizane przez zwierzę. Szczególnie w odsłoniętych obszarach, takich jak głowa lub łapy, usunięcie guza może być trudne, jeśli nie zostanie w odpowiednim czasie całkowicie wycięte (ze zdrowym marginesem 1-2 cm). W późniejszym przebiegu mogą wystąpić przerzuty, przede wszystkim do płuc i regionalnych węzłów chłonnych.

Jak diagnozuje się BISC?

Niestety BISC jest często diagnozowany stosunkowo późno, ponieważ wczesne stadia są pomijane przez właścicieli zwierząt lub uważane za nieszkodliwe. Ze względu na rzadkość występowania choroby lekarze weterynarii nie zawsze rozpoznają ją od razu. Czasami obszary z przejściem do inwazyjnego nabłonka płaskiego są już obecne. Rozpoznanie stawia się na podstawie histopatologii pobranej biopsji skóry.

Jak leczy się BISC?

Jedną z możliwości leczenia jest zastosowanie imikwimodu – leku aktywującego nieswoisty i komórkowy układ odpornościowy, co prowadzi do silnej odpowiedzi zapalnej i śmierci tkanki nowotworowej. Chociaż krem ​​jest drogi, należy go stosować regularnie (2-3 razy w tygodniu) przez kilka tygodni lub miesięcy i nie wolno go zlizywać. Działania niepożądane, takie jak miejscowe zaczerwienienie i podrażnienie skóry, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zmiany w morfologii krwi (neutropenia), utrata apetytu i wymioty, wystąpiły u 40% leczonych kotów.

Alternatywne leczenie laserem CO2

Alternatywnie zmienioną tkankę powierzchniową można usunąć w znieczuleniu za pomocą lasera CO2. Za pomocą lasera CO2 można precyzyjnie usunąć tylko dotkniętą warstwę. W rezultacie powstaje rana, która powinna się zagoić w ciągu 2-4 tygodni, podczas których zwierzęciu nie wolno lizać tej okolicy. Zastosowanie lasera CO2 ma kilka zalet: uszczelnienie naczyń krwionośnych i limfatycznych zmniejsza krwawienie i obrzęk, zapewnia wyraźne widzenie podczas zabiegu, pozostawia sterylne łożysko rany oraz uszczelnia zakończenia nerwowe, minimalizując ból pooperacyjny.

Niestety, obecnie nie ma leczenia, które zapobiegłoby pojawieniu się nowych zmian. Dlatego nowe zmiany należy leczyć regularnie, mniej więcej co 6-12 miesięcy.

1. Leczenie miejscowe kremem Imiquimod: Imiquimod to krem ​​immunomodulujący opracowany specjalnie w celu aktywacji układu odpornościowego kota. Stosowanie tego kremu powoduje silną miejscową reakcję zapalną, która atakuje i niszczy nieprawidłową tkankę nowotworową. Kurację należy prowadzić konsekwentnie, często przez kilka tygodni lub miesięcy, nakładając krem ​​na zmienione chorobowo miejsca 2-3 razy w tygodniu. Ważne jest, aby kot nie lizał śmietanki. Możliwe działania niepożądane obejmują podrażnienie skóry, miejscowe zaczerwienienie, zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych, zmiany w morfologii krwi, utratę apetytu i wymioty.

2. Usunięcie chirurgiczne: W przypadkach, gdy zmiany są wyraźnie odgraniczone i niezbyt rozległe, skuteczną opcją może być usunięcie chirurgiczne. Dotknięta tkanka jest usuwana w znieczuleniu ogólnym. Jest to szczególnie warte rozważenia w przypadku zmian pojedynczych lub łatwo dostępnych.

3. Laseroterapia CO2 : Terapia laserem CO2 to zaawansowana metoda usuwania dotkniętych warstw skóry. Laser umożliwia bardzo precyzyjne usunięcie chorej tkanki, minimalizując ryzyko krwawienia, a jednocześnie uszczelniając naczynia krwionośne i limfatyczne. Zaletą tej metody jest to, że jest mniej inwazyjna i często skutkuje szybszym gojeniem i mniejszym bólem po operacji. Po zabiegu pozostaje rana przypominająca oparzenie pierwszego stopnia, która zwykle goi się w ciągu dwóch do czterech tygodni.

Opieka długoterminowa i obserwacja: Niezależnie od wybranej metody leczenia kluczowe znaczenie ma długoterminowe monitorowanie i obserwacja. Konieczne są regularne wizyty kontrolne u weterynarza, aby mieć pewność, że nie pojawią się nowe zmiany chorobowe i że dotychczasowe leczenie było skuteczne. Ważne jest również ciągłe sprawdzanie skóry kota pod kątem zmian i w razie potrzeby interweniowanie odpowiednio wcześnie.

Wybór leczenia zależy od kilku czynników, w tym wielkości i lokalizacji zmian, ogólnego stanu zdrowia kota i dostępności opcji leczenia. Twój lekarz weterynarii pomoże Ci opracować najlepszą strategię leczenia Twojego kota w oparciu o jej konkretny przypadek.

Które rasy kotów szczególnie często chorują na BISC?

Co ciekawe, nie ma konkretnych ras kotów uważanych za szczególnie podatne na raka Bowenoida in situ (BISC). Choroba ta może dotyczyć kotów różnych ras. Jednakże wydaje się, że starsze koty chorują częściej, co sugeruje, że wiek jest większym czynnikiem ryzyka niż rasa.

Ważne jest, aby właściciele kotów wszystkich ras zwracali szczególną uwagę na stan skóry swoich zwierząt i konsultowali się z weterynarzem w przypadku wystąpienia jakichkolwiek podejrzanych zmian, takich jak nietypowe przebarwienia skóry, strupy lub zmiany w fakturze skóry. Regularne kontrole i wczesna diagnostyka mogą pomóc w zapobieganiu rozwojowi poważniejszych schorzeń i utrzymaniu dobrej jakości życia kota.

Co to jest BISC?

Rak Bowenoid in situ to choroba skóry wywoływana przez wirusa brodawczaka, która atakuje głównie starsze koty i charakteryzuje się obecnością nowotworowych keratynocytów w naskórku bez penetracji błony podstawnej.

Przegląd typowych zmian BISC na skórze kota.

Objawy BISC

Do podstawowych objawów BISC zaliczają się ciemne, często asymetrycznie rozmieszczone przebarwienia skóry. Mogą im towarzyszyć łuszczenie się i skorupiaste osady, które są szczególnie widoczne podczas głaskania.

Szczegółowe przedstawienie objawów BISC, w tym ciemnych, strupowatych zmian.

Możliwości leczenia

Imikwimod w kremie: Stymuluje układ odpornościowy i powoduje silną reakcję zapalną.

Usunięcie chirurgiczne: Usuwa zmiany w znieczuleniu ogólnym.

Laseroterapia CO2: umożliwia precyzyjne usuwanie chorych warstw skóry.

Często zadawane pytania (FAQ) dotyczące raka Bowenoid in situ (BISC) u kotów

Profilaktyka i długoterminowa opieka nad kotami z BISC

Chociaż obecnie nie ma metody, która całkowicie zapobiegłaby nawrotom zmian BISC, kluczowe znaczenie ma uważne monitorowanie stanu zdrowia kota. Regularne badania weterynaryjne mogą pomóc w wczesnym wykryciu i leczeniu nowych zmian chorobowych. Dodatkowo wskazane jest regularne sprawdzanie skóry kota pod kątem zmian, szczególnie po przycięciu sierści.

Zalecenia dla właścicieli zwierząt domowych

Właściciele zwierząt powinni zachować czujność i nie ignorować zmian w skórze kota. Wczesne wykrycie i leczenie mogą mieć wpływ na rokowanie. Ważne jest również, aby być obecnym podczas sesji terapeutycznych u lekarza weterynarii i dokładnie przestrzegać wszystkich instrukcji dotyczących opieki pooperacyjnej, aby zapewnić zwierzęciu dobre samopoczucie.

Podsumowanie Rak Bowenoid in situ (BISC)

Rak Bowenoid in situ (BISC) to poważna choroba skóry, która występuje głównie u starszych kotów. BISC jest wywoływany przez wirusa brodawczaka i objawia się w postaci rozrostów nowotworowych skóry. Te rozrosty w BISC są zlokalizowane w górnej warstwie skóry, naskórku, i nie przebijają błony podstawnej. BISC charakteryzuje się obecnością nowotworowych keratynocytów bezpośrednio w naskórku.

Objawy BISC są zwykle subtelne i często stają się widoczne dopiero po bliższym przyjrzeniu się. BISC objawia się ciemnymi, często asymetrycznie rozmieszczonymi przebarwieniami skóry. Mogą im towarzyszyć łuszczące się i przylegające ciemne skórki. Zmiany wywołane BISC często skrywają się pod sierścią i często są odkrywane przypadkowo, na przykład podczas głaskania kota.

Bez odpowiedniego leczenia BISC może postępować i prowadzić do poważniejszych chorób skóry. Ryzyko związane z BISC polega na tym, że zmiany in situ mogą przekształcić się w bardziej inwazyjnego raka płaskonabłonkowego, który przenika przez błonę podstawną do głębszych warstw skóry i może nawet powodować przerzuty. Dlatego leczenie BISC ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania takiej progresji.

BISC jest często diagnozowany dopiero w zaawansowanym stadium, ponieważ wczesne objawy można łatwo przeoczyć. Rozpoznanie BISC potwierdza się zwykle na podstawie biopsji i badania histopatologicznego zmienionych chorobowo obszarów skóry. Badanie to pozwala na dokładne określenie stopnia zaawansowania BISC i odpowiednie zaplanowanie leczenia.

Leczenie BISC obejmuje różne strategie w zależności od ciężkości i zasięgu zmian. Powszechną metodą leczenia BISC jest stosowanie miejscowych immunomodulatorów, takich jak imikwimod, które wywołują silną odpowiedź zapalną w dotkniętych obszarach i prowadzą do zniszczenia komórek nowotworowych. W przypadku bardziej rozległych lub trudno dostępnych zmian, w celu skutecznego leczenia BISC konieczne może być wycięcie chirurgiczne lub zastosowanie terapii laserem CO2.

Rokowanie dla kotów chorych na BISC może być dobre, jeśli choroba zostanie wcześnie wykryta i leczona. Regularne wizyty kontrolne są ważne w celu monitorowania i wczesnego leczenia nawrotu BISC. Ciągła obserwacja i dostosowane do indywidualnych potrzeb leczenie mogą pomóc poprawić jakość życia chorych kotów i kontrolować rozprzestrzenianie się BISC.

Ogólnie rzecz biorąc, leczenie BISC wymaga głębokiego zrozumienia choroby i ścisłej współpracy między właścicielami kotów a lekarzami weterynarii. Przy odpowiedniej pielęgnacji i uważnej obserwacji można zminimalizować skutki BISC oraz zachować zdrowie i dobre samopoczucie kotów.

Rak Bowenoid in situ, w skrócie BISC, stanowi szczególne wyzwanie w medycynie weterynaryjnej. Choroba ta, wywoływana przez wirusa brodawczaka, dotyka głównie starsze koty i objawia się nowotworowymi keratynocytami w naskórku, górnej warstwie skóry. BISC charakteryzuje się tendencją do nie przenikania do głębszych warstw skóry, takich jak skóra właściwa, ale pozostaje poważnym zagrożeniem ze względu na możliwość przejścia do bardziej inwazyjnych postaci raka skóry.

Rozpoznanie BISC jest często opóźnione, co może komplikować leczenie. Objawy są często ukryte pod futrem i obejmują ciemne, chrupiące i łuszczące się zmiany skórne, które są zwykle rozmieszczone asymetrycznie. Objawy te są często wykrywane przypadkowo, zwykle przez właścicieli podczas rutynowej pielęgnacji, co utrudnia wczesne wykrycie.

Możliwości leczenia BISC są zróżnicowane i zależą od stadium choroby. Miejscowe immunomodulatory, takie jak imikwimod, są powszechnym sposobem leczenia stymulującym układ odpornościowy, prowadzącym do silnej odpowiedzi zapalnej, która może zabić tkankę nowotworową. W bardziej zaawansowanych przypadkach lub w przypadku trudno dostępnych zmian konieczne może być usunięcie chirurgiczne. Terapia laserem CO2 zapewnia precyzyjną metodę usuwania dotkniętych warstw skóry, minimalizując ryzyko krwawień i infekcji oraz przyspieszając gojenie.

Rokowanie dla kotów chorych na BISC może być optymistyczne, pod warunkiem wczesnego wykrycia i leczenia choroby. Regularne monitorowanie i dalsza opieka mają kluczowe znaczenie w zapobieganiu nawrotom choroby. Chore koty wymagają starannej i ciągłej opieki, aby utrzymać i poprawić jakość ich życia.

Zrozumienie BISC ma kluczowe znaczenie dla lekarzy weterynarii i właścicieli kotów, aby mogli podejmować najlepsze możliwe decyzje dotyczące zdrowia i dobrostanu dotkniętych zwierząt. Wczesne wykrycie i wybór właściwej strategii leczenia może pomóc skutecznie kontrolować postęp choroby i zapobiegać jej rozprzestrzenianiu się na inne obszary ciała.

Dalsze źródła:

https://www.google.de/books/edition/Sternberg_s_Diagnostic_Surgical_Patholog/QPRveesckxkC?hl=de&gbpv=1&dq=Bowenoid+in+situ+carcinoma&pg=PA147&printsec=frontcover

https://www.google.de/books/edition/Skin_Diseases_of_the_Dog_and_Cat/rnYSsATYiCYC?hl=de&gbpv=1&dq=Bowenoid+in+situ+carcinoma&pg=PA150&printsec=frontcover