Obszerny przewodnik po suchym zapaleniu rogówki i spojówek (KCS) u psów

Suche zapalenie rogówki i spojówek (KCS), znane również jako „suche oko”, to poważna choroba oczu u psów, charakteryzująca się niewystarczającą produkcją łez. Choroba może powodować znaczny dyskomfort, a nieleczona – poważne powikłania.

W tym artykule zagłębimy się w przyczyny, objawy, diagnozę i możliwości leczenia DED u psów, aby zapewnić lepsze zrozumienie i skuteczne leczenie tej choroby.

Definicja i przyczyny KCS

Suche zapalenie rogówki i spojówek występuje, gdy produkcja łez w oku jest zmniejszona, co prowadzi do wysuszenia rogówki i spojówki. Główne przyczyny tej choroby mogą być różne i obejmują przyczyny idiopatyczne i o podłożu immunologicznym. Niektóre rasy, takie jak West Highland White Terrier, są genetycznie bardziej podatne na KCS.

(C) https://www.acvo.org/tips-treatments-tricks/dry-eye-disease-or-keratoconjunctivitis-sicca-kcs

Objawy KCS

Objawy suchego zapalenia rogówki i spojówek (KCS) lub suchego oka u psów mogą się różnić w zależności od ciężkości choroby. Oto niektóre z najczęstszych objawów, które można zaobserwować u psów z KCS:

1. Zwiększone mruganie (kurcz powiek):

• Dotknięte psy mrugają częściej, aby zrekompensować brak łez i nawilżyć powierzchnię oka.

2. Pocieranie oczu:

• Psy z KCS mają tendencję do pocierania oczu łapami, aby złagodzić dyskomfort lub swędzenie.

3. Czerwone i obolałe oczy:

• Oczy mogą wydawać się zaczerwienione i objęte stanem zapalnym, szczególnie spojówka pokrywająca białko oka.

4. Wydzielina śluzowa lub ropna:

• W kącikach oczu lub na krawędziach powiek może gromadzić się śluzowaty, ropny lub gęsty śluz.

5. Suche osady na krawędzi powieki:

• Na krawędzi powieki może tworzyć się suchy, chrupiący osad.

6. Zmieniona powierzchnia rogówki:

• Rogówka może wydawać się matowa, szorstka, popękana lub mętna, a z biegiem czasu mogą tworzyć się wrzody, obrzęki i neowaskularyzacja (nowe naczynia krwionośne).

7. Zwiększone łzy:

• Jak na ironię, w niektórych przypadkach psy z DED mogą wykazywać zwiększone łzawienie, gdy oczy próbują zrekompensować suchość, wytwarzając więcej łez.

8. Obrzęk i wypadanie błony śluzowej:

• Powieki i otaczająca skóra mogą być opuchnięte, a błona mrugająca (trzecia powieka) może wystawać.

9. Czułość na światło:

• Psy z KCS mogą mieć światłowstręt i mrużyć oczy w jasnym świetle.

10. Niedowidzenie:

W zaawansowanych przypadkach wzrok psa może być upośledzony.

11. Grudkowe zapalenie spojówek:

Zapalenie pęcherzyków chłonnych spojówki, powodujące małe, wypukłe, czerwone guzki na wewnętrznej powierzchni powiek.

Objawy te mogą być bardzo nieprzyjemne dla psa i wpływać na jakość jego życia. jak najszybciej weterynarza, aby postawić dokładną diagnozę i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Wczesne leczenie KCS może pomóc zapobiec długotrwałemu uszkodzeniu oczu i poprawić jakość życia psa.

Diagnoza KCS

Rozpoznanie suchego zapalenia rogówki i spojówek (KCS) u psów wymaga dokładnego badania przez lekarza weterynarii , najlepiej okulistę weterynaryjnego. Oto kroki i testy, które można wykonać, aby zdiagnozować KCS:

1. Anamnese:

• Lekarz weterynarii przeprowadzi dokładny wywiad medyczny, aby dowiedzieć się więcej o objawach psa i historii choroby. Często pojawiają się pytania dotyczące występujących objawów oczu, czasu ich trwania oraz przebytych chorób lub urazów oczu.

2. Ogólne badanie wzroku:

• Przeprowadza się kontrolę wzrokową oczu i otaczających je struktur w celu wykrycia zaczerwienienia, obrzęku, wydzieliny i innych zauważalnych zmian.

3. Test rozdarcia Schirmera (STT):

• Test ten mierzy wytwarzanie łez w oczach i ma kluczowe znaczenie w diagnozowaniu KCS. W dolną krawędź powieki przykłada się specjalną bibułkę testową i mierzy się ilość łez wchłoniętych w określonym czasie.

4. Barwienie fluoresceiną:

• Test fluoresceinowy przeprowadza się w celu zbadania rogówki pod kątem wrzodów lub wad. Fluoresceina to barwnik, który przyczepia się do uszkodzonych obszarów rogówki i staje się widoczny w niebieskim świetle.

5. Tonometria:

• Test ten mierzy ciśnienie wewnątrzgałkowe, aby wykluczyć inne choroby oczu, takie jak jaskra, która może również dawać objawy podobne do DED.

6. Biomikroskopia (badanie lampą szczelinową):

• Biomikroskopia pozwala na szczegółowe badanie przednich odcinków oka i może pomóc w identyfikacji zmian w rogówce, spojówce i innych strukturach.

7. Cytologia i kultura:

• Można pobierać próbki wydzieliny z oka i badać je pod mikroskopem w celu wykrycia infekcji bakteryjnych lub grzybiczych. W niektórych przypadkach można przeprowadzić hodowlę w celu zidentyfikowania określonych patogenów.

8. Inne specyficzne testy:

• Można wykonać dodatkowe badania, aby lepiej zrozumieć przyczynę DED, na przykład choroby o podłożu immunologicznym.

9. Diagnostyka różnicowa:

• Ważne jest, aby wykluczyć inne choroby oczu, które mogą dawać objawy podobne do DED.

10. Plan traktowania:

Po zdiagnozowaniu tworzony jest zindywidualizowany plan leczenia w celu złagodzenia objawów i poprawy zdrowia oczu.

Wczesna i trafna diagnoza DED ma kluczowe znaczenie dla skutecznego leczenia i leczenia choroby. Aby utrzymać zdrowie oczu psa oraz wcześnie wykryć i leczyć ewentualne problemy z oczami, zaleca się regularne kontrole u okulisty weterynaryjnego.

Leczenie KCS

Leczenie suchego zapalenia rogówki i spojówek (KCS) u psów ma na celu pobudzenie wytwarzania łez oraz ochronę i nawilżenie powierzchni oka. Oto różne możliwości leczenia i środki, które można podjąć w celu złagodzenia objawów i poprawy zdrowia oczu:

1. Terapia medyczna:

• Produkty zastępujące łzy: Produkty te pomagają nawilżyć i chronić powierzchnię oka i powinny być stosowane regularnie.
• Cyklosporyna A maść do oczu: lek ten pomaga stymulować wytwarzanie łez i zmniejszać stan zapalny.
• Miejscowe sterydy: Maści lub krople do oczu zawierające steroidy mogą pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego, ale należy je stosować wyłącznie pod ścisłym nadzorem weterynaryjnym.
• Pilokarpina: Pilokarpinę można podawać doustnie w celu neurogennego stymulacji wytwarzania łez.

2. Środki lokalne:

• Regularne płukanie oczu: Oczy należy regularnie płukać sterylnym roztworem soli fizjologicznej w celu usunięcia brudu i śluzu.
• Maści z antybiotykiem do oczu: Wtórne infekcje bakteryjne mogą wymagać stosowania maści z antybiotykiem.

3. Leczenie chirurgiczne:

• Transpozycja przewodu ślinianki przyusznej: W ciężkich przypadkach DED, gdy leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne, można wykonać chirurgiczne przekierowanie ślinianki do oka w celu nawilżenia powierzchni oka.

4. Leczenie chorób współistniejących:

• Zajęcie się chorobami współistniejącymi, które mogą mieć wpływ na zdrowie oczu, ma kluczowe znaczenie dla powodzenia leczenia DED.

5. Specjalna dieta:

• Zdrowa dieta bogata w kwasy tłuszczowe omega-3 może pomóc w utrzymaniu ogólnego stanu zdrowia oczu i układu odpornościowego.

6. Regularne kontrole:

• Regularne badania okulistyczne są ważne dla oceny powodzenia leczenia i wprowadzenia ewentualnych korekt.

7. Edukacja i wsparcie właściciela:

• Edukowanie właścicieli psów na temat stanu zdrowia, planów leczenia i potrzeby regularnej opieki kontrolnej ma kluczowe znaczenie dla dobrostanu psa.

8. Terapie uzupełniające:

W niektórych przypadkach można zastosować akupunkturę i inne terapie uzupełniające, aby poprawić samopoczucie psa i złagodzić objawy.

Leczenie KCS jest zwykle długotrwałe i wymaga oddanej opieki właściciela psa i ścisłej współpracy z lekarzem weterynarii. Przy właściwym leczeniu i opiece wiele psów z DED może mieć dobrą jakość życia, a ich zdrowie oczu może być skutecznie kontrolowane.

Należy pamiętać, że każde leczenie powinno być dostosowane indywidualnie do konkretnego psa, a porady i opieka doświadczonego okulisty weterynaryjnego mają kluczowe znaczenie dla powodzenia leczenia.

Leczenie chirurgiczne KCS oceniane krytycznie:

Chirurgiczne leczenie suchego zapalenia rogówki i spojówek (KCS) u psów, w szczególności transpozycja przewodu ślinianki przyusznej, jest poważnym krokiem i może stanowić opcję, gdy inne formy leczenia zawiodą. Oto kilka kluczowych kwestii dotyczących chirurgicznego leczenia DED:

1. Skuteczność:

• Transpozycja przewodu ślinianki przyusznej może skutecznie nawilżać powierzchnię oka za pomocą śliny zamiast łez. Jednak konsystencja i skład śliny może różnić się od łez, co może nie być idealne.

2. Komplikacje:

• Jak w przypadku każdej operacji, istnieje ryzyko, w tym infekcja, krwawienie i możliwe powikłania po znieczuleniu. Ponadto transpozycja przewodu ślinianki przyusznej może prowadzić do niepożądanych konsekwencji, takich jak nadmierne nawilżenie i wynikająca z tego wydzielina.

3. Zarządzanie długoterminowe:

• Po operacji psy w dalszym ciągu wymagają regularnych badań okulistycznych, aby ocenić powodzenie operacji i wcześnie wykryć możliwe powikłania. Może być również konieczne ciągłe leczenie farmakologiczne.

4. Koszt:

• Procedury chirurgiczne mogą być drogie, a koszty operacji, opieki pooperacyjnej i obserwacji mogą stanowić obciążenie finansowe dla właścicieli.

5. Jakość życia:

• Chociaż leczenie chirurgiczne ma na celu poprawę jakości życia psa, powrót do zdrowia po operacji i przystosowanie się do zmienionych warunków może być wyzwaniem zarówno dla psa, jak i właściciela.

6. Alternatywne możliwości leczenia:

Przed podjęciem decyzji o operacji ważne jest zbadanie i zrozumienie wszystkich dostępnych opcji leczenia. W niektórych przypadkach alternatywne metody leczenia lub strategie postępowania mogą wystarczyć do skutecznego opanowania objawów DED.

7. Doświadczenie chirurga:

Doświadczenie i umiejętności chirurga mają kluczowe znaczenie dla powodzenia operacji. Wskazane jest skonsultowanie się z doświadczonym okulistą weterynaryjnym i poznanie wskaźników powodzenia i możliwych powikłań operacji w jego konkretnej praktyce.

Decyzję o poddaniu się operacji w celu leczenia DED należy dokładnie rozważyć i omówić z doświadczonym okulistą weterynaryjnym. Ważne jest, aby zrozumieć wszystkie za i przeciw i podjąć świadomą decyzję, która stawia dobro psa na pierwszym miejscu.

Podsumowanie KCS

Suche zapalenie rogówki i spojówek (KCS) u psów, znane również jako suche oko, to stan, w którym produkcja łez jest niewystarczająca, co prowadzi do zapalenia rogówki i spojówki. Do ras podatnych zalicza się sznaucera miniaturowego, mopsa, Yorkshire Terriera i West Highland Terriera.

Objawy obejmują zwiększone mruganie i tarcie oczu, zaczerwienienie, ból oczu i wydzielinę śluzową. Diagnozę stawia się na podstawie dokładnego badania okulistycznego, testu łzowego Schirmera i ewentualnie barwienia fluoresceiną w celu wykrycia wad rogówki.

Leczenie obejmuje substytuty łez, leczenie farmakologiczne, takie jak cyklosporyna A, a w ciężkich przypadkach zabiegi chirurgiczne, takie jak transpozycja przewodu ślinianki przyusznej. Regularne kontrole okulistyczne i ścisła współpraca z lekarzem weterynarii mają kluczowe znaczenie w leczeniu KCS i promowaniu zdrowia oczu psa.